Sinds jaar en dag associeer ik het begin van de lente met audio en muziek. Aanvankelijk koppelde ik dat vooral aan het festijn dat ieder jaar in concertgebouw annex congrescentrum De Doelen plaatsvindt. Inmiddels lijkt ook de alternatieve show in Cafe / Zalencomplex Engels een traditie te worden en terwijl ik dit schrijf vraag ik me af wanneer binnen de versnipperde audiowereld eindelijk eens het besef door zal dringen dat alleen door een gezamenlijke inspanning kwaliteitsweergave van geluid ook in de toekomst een overlevingskans heeft. Waarom niet één show verspreid over diverse in “LenteLuisterStad Rotterdam”gelegen locaties, eventueel onderling verbonden door een pendeldienst? Ik denk dat het nooit zal gebeuren, maar toch…..
Opnieuw zal ik twee volle dagen aanwezig zijn en ik weet nu al dat ik onmogelijk iedereen zal kunnen spreken, laat staan dat ik alles zal kunnen bekijken en beluisteren. Het antwoord op de vraag waar ik de eerste dag mee zal beginnen lijkt voor de hand te liggen. Komend vanuit de parkeergarage kom ik als eerste de in het pand van De Doelen gelegen winkel van Multifoon tegen. Door de glazen winkelruit zie ik Peter McGrath in de weer in de luisterruimte en ik besluit daar naar binnen te gaan. Er staan tien wachtenden voor me en na enkele minuten meldt één van de medewerkers dat de apparatuur nog tien minuten nodig heeft waarna de luistersessies gestart zullen worden. En, zo wordt er aan toegevoegd, er kunnen per sessie maar 8 personen tegelijk naar binnen. Ik kan me niet veroorloven om een tweede sessie af te wachten en ik besluit dan ook om een deur verder te gaan. In de hal kan ik het natuurlijk niet laten om eerst tussen de LP`s van Plexus te neuzen. Vervolgens loop ik uiteraard tegen een aantal bekenden aan waardoor ik met vertraging bij de eerste set aanlandt. Shark Wire Nederland laat een set fraai gestileerde weergevers van Paolo Beduschi horen. Tijdens het praten had de set al enkele malen in positieve zin mijn aandacht getrokken en wanneer ik er enige tijd gericht naar luister valt me op dat ondanks de verre van optimale akoestische omgeving deze set een goede prestatie neerzet. De speaker zal binnenkort door één van de Nederlandse bladen nader aan de tand gevoeld worden maar gelukkig komt er later in het jaar nog een nieuwe monitor uit waardoor ook ik enige tijd een set Beduschi’s in mijn set zal kunnen beluisteren.
Achterin dezelfde Expohal ontwaar ik Duncan van Audiac en als ik hem de hand schud wijst hij me op de kleine radiootjes van Tivoli. Deze trendy hebbedingetjes zullen komende zomer onder de aandacht van de consument gebracht worden en dan in diverse exclusieve kleuren leverbaar zijn. Ik maak een mental note dat het misschien wel een leuk ideetje is om aan mijn dochtertje een exemplaar cadeau te doen in haar favoriete kleur roze. De gedachte wordt verdrongen doordat mijn aandacht getrokken wordt door de Wilson Audio Sophia en zijn (haar?) in een hoek staande kist die tijdens transport de schitterend afgewerkte speaker tegen beschadiging moet beschermen.
Een blik op mijn horloge zegt me dat mijn doorloopsnelheid te laag ligt - iets waar ik op de rijksweg buiten de spits nooit last van heb - en ik wil snel door naar de overzijde van de hal waar ik een bekend gezicht ontwaar. Dan heb ik het over Melodia Audio maar om daar te komen moet ik eerst langs Himp Audio en mijn Hifi.nl badge maakt dat ik aangesproken wordt door een enthousiaste mij onbekende importeur die me wijst op de luidsprekers van ATC. Helaas, ik krijg deze telgen uit een roemrijk PA geslacht niet te horen. Zoals veel importeurs heeft ook Himp ervoor gekozen om de langs wandelende consument slechts een statische tentoon spreiding voor te schotelen. Misschien hoor ik ze binnenkort wel een keer want Rene van Es schijnt een type te gaan recenseren. Uiteindelijk dan toch Melodia Audio waar ik de afwerking van de Xavian luidsprekers bewonder en de gitaarkoffer van plectrum- en inmiddels ook kabelfabrikant DiMarzio open om een blik op de netsnoeren te werpen die ik aan het eind van de tweede dag, tezamen met een voor- en eindversterker van Berendsen, in de kofferbak van mijn auto zal mogen laten verdwijnen teneinde ze enige tijd onderdak in mijn luisterruimte te verschaffen. Ik neem voor een later tijdstip meteen maar een optie op de phonotrap. Je weet maar nooit met het toenemende aantal Nederlandse audiobladen in de buurt.
Dan meldt mijn maag me dat ik al lang een pitsstop in had moeten lassen en ik overweeg of ik voor het eten niet nog even snel naar het cafe van Johan Bezem`s Audio Classics zal gaan voor een aperitief. Oeps, dat is waar ook. Dit jaar is AudioClassics niet vertegenwoordigd in De Doelen. Jammer, het was altijd een van de meest sfeervolle ontmoetingspunten. Dan maar - gezeten op de Hulshoff Design Center stoeltjes die de hal aanzienlijk "oplenteren" - een broodje vergezeld van een bronwatertje. Uiteindelijk toch ook beter voor het beoordelingsvermogen. Nu de `rumbly in my tumbly` verdwenen is ga ik met hernieuwde krachten de roltrap op waar ik aanbeland bij de Van Der Mandele zaal en HNNY Benelux - zo`n naam kan alleen een reclamebureau verzinnen - die ik echter ter linker zijde laat liggen omdat ik geen behoefte heb aan een tentoonstelling van muziekloze apparatuur en grote bewegende beelden. Ik wil muziek horen en ga dus de volgende roltrap op waarna ik aanland bij de foyer van de Willem Burgerzaal. In de zaal zelf live muziek waar ik, wanneer ik (niet eens zo diep) in mijn hart kijk, het liefst naar toe ga. Het wordt echter de foyer en uiteraard willen mijn vingers eerst even over de ruggetjes van de uitgestalde (SA)CD`s bij Interludium en Nutters Audio lopen. Bij laatstgenoemde scoor ik een fraaie hybride (SA)CD die reeds langer op mijn verlanglijstje stond en ik loop vervolgens naar Hansted Audio waar in een kleine glazen vitrine een zwarte phonotrap van een mij tot dusverre onbekend Scandinavisch merk mij lijkt te wenken. Jesper vertelt dat hij hem nieuw in het pakket heeft en dat hij heel fraai opgebouwd is. Hij weet mijn belangstelling te wekken en ik maak opnieuw een mental note. Misschien moet ik ze op gaan schrijven. Eveneens nieuw in zijn pakket een schitterend vormgegeven - wat wilt u, Scandinavië - apparaat wat aanvankelijk een multispeler lijkt te zijn. Hij speelt inderdaad alle formaten af maar kan tevens uitgerust worden met modules voor voorversterker etc. Heel fraai. De naam? Ik moet inderdaad meer aantekeningen maken.
Door naar Siltech waar Edwin van der Kley vertelt over de laatste ontwikkeling van dit high tech bedrijf met wereldfaam; de opvolger van de Classic lijn, de Classic II. Optisch lijkt de kabel iets dikker en, in navolging van de Signature serie, is er nu op korte afstand van de connector een mantel om de kabel aangebracht. In mijn huiskamerset maak ik reeds geruime tijd gebruik van Classic bekabeling en ik ben dan ook razend benieuwd wat deze opvolger aan meerwaarde te bieden heeft. Daarvoor moet ik echter zijn bij de distributeur van Siltech; More Music. Een kwartiertje later is ook dat geregeld en u zult in de loop van de zomer mijn bevindingen kunnen lezen. Helemaal aan het eind bevindt zich boven aan de trap mijn volgende stop; RA-Vision Rannel de Cock, een importeur waar ik nog niet eerder van gehoord heb. Van een van de noviteiten op een door hem gevoerd merk des te meer.
Gedurende een VAD show vertrouwde Robert Suchy van Clearaudio mij toe dat zij bezig waren met een revolutionaire ontwikkeling waarbij het analoge signaal van het draaitafelelement omgezet werd in een digitaal signaal. Op de komende CES in Las Vegas zou de primeur wereldkundig gemaakt worden. Deze presentatie bleef echter uit omdat de samenwerking tussen Clearaudio en Ballmann Electronica GmbH tot een eind kwam. Nu zie ik, ten bewijze dat de vinding inmiddels operationeel is, op de headshell van de draaitafelarm een door Ballmann ontwikkelde Behold phono A/D converter (768 kHz). Daaraan gekoppeld een digitale voorversterker (met PDA Bluetooth Remote Control - u heeft gelijk, in combinatie met high end audio niet helemaal "my cup of tea"- en Power Supply) en monoblokken die vanuit de voorversterker een digitaal signaal ontvangen dat pas in dit eindblok omgezet wordt in analoog. De prijzen van deze innovatieve producten zijn navenant. Ter indicatie; een mono eindversterker komt u op 25000 euro. De muziek die dit oplevert is te horen via een fraai ontworpen, uit Berlijn stammende, vloerstaande luidspreker van het merk Sehring die bij nadere inspectie modulair opgebouwd blijkt te zijn. De consument kan starten met monitoren ( circa 1500 euro per paar) op fraaie specifiek voor de speaker ontworpen stands en vervolgens in een aantal stappen upgraden of meteen de "totale" vloerstaander aanschaffen voor ca. 7000 euro.
