REVIEW

Blackfield - II (lp) en IV (cd)

Eric de Boer | 02 oktober 2013

Steven Wilson heeft het er maar druk mee. Naast zijn eigen solocarrière, bandcarrière en producer/ componist heeft hij ook verplichtingen aan diverse side-projects. Die lijken door de enorme drukke agenda van Wilson het gevaar te lopen dat ze niet genoeg aandacht krijgen. Het album IV van Blackfield is daar –helaas- een voorbeeld van. KScope brengt het tweede album van Blackfield ook opnieuw uit op vinyl. Leuk om meteen mee te nemen in één recensie.

 

De eerste twee albums van Blackfield waren fenomenaal. Een tikje melancholie met een dromerige poplijn en Wilson toonde zich van zijn toegankelijkste kant. De derde plaat die Steven Wilson samen met de Israëliër Aviv Geffen produceerde was al een beetje een aftreksel van de eerste twee, maar toch had ook Welcome To My DNA (uit 2011) z’n charme. Dat die lijn in 2013 lijkt te zijn voortgezet, zorgt er helaas voor dat alle spanning en nieuwigheid van het concept af is.

Waarschijnlijk hebben Aviv (en Wilson ook) aangevoeld dat er meer voor nodig was om een vierde langspeler interessant te houden, daar Wilson zelf op maar één of twee tracks vocaal participeert aan het project Blackfield. Dus werden - jawel - enkele gastoptredens geregeld. Het album opent vrij sterk, met de track Pills. Deze song grijpt op positieve manier terug naar de oude Blackfield-tijden, met Wilson op zang. Ook op Jupiter is Steven te horen, een eveneens redelijk goede track met een eigen karakter.

De nummers met de gastoptredens steken ook wat boven het maaiveld uit. Allereerst is op XRay Vincent Cavanagh van Anathema te horen. De track is wat aan de korte kant, maar sleept wel mee. Firefly heeft Suede-zanger Brett Anderson als gast en op The Only Fool Is Me hoort de luisteraar Jonathan Donahue van Mercury Rev. Alle tracks zijn overigens geschreven door Geffen, die in zijn thuisland grote bekendheid geniet.

De man opereerde in zijn land zelfs als jurylid bij het ook daar uitgemolken concept van The Voice. Zijn Engels is overigens niet feilloos, maar de man kan zeker wel zingen. Alleen komt hij niet echt over op de luisteraar. Zijn composities en teksten voor IV zitten goed in elkaar, maar missen de magie die de eerste twee albums echt naar voren brachten. Het gemis van tijd om de samenwerking tussen Geffen en Wilson uit te diepen is dus hoorbaar, de plaat is –afgezien van enkele tracks- nogal gezapig. En dat is jammer.

Zoals eerder gezegd, alles wat IV mist was een stuk beter op het tweede album van Blackfield. II is nu op vinyl verkrijgbaar en het album wordt nu door KScope/ Snapper Music op vinyl uitgebracht.  Wie de albums achtereen beluistert, de nieuwste eerst, wordt door de tweede opnieuw blij verrast. In 2006 hadden Aviv Geffen en Steven Wilson veel meer de tijd om aandacht te besteden aan het vormgeven van de composities.

Wilson was hier ook op veel meer tracks te horen en de samenzang met Geffen biedt juist een meerwaarde, terwijl op IV de solozang van de Israëliër afbreuk doet aan het geheel. De plaat is dromerig, rustig en heerlijk melancholisch. Enkel op de eerste track klinkt II wat steviger, de rest van het album zweeft als het ware zonder noemenswaardige muzikale uitbarstingen voorbij. De kracht van II ligt in de kalme composities en de emotionele uitvoeringen. Toen de plaat in 2007 uitkwam was hij al geweldig en anno 2013 prefereer ik II ver boven het jongste vehikel.

Beide albums klinken overigens goed, hoewel de dynamiek van de LP II nog een stukje voorbijgaat aan die op IV. Het nieuwste album is naast een cd/dvd (met een meerkanaals- en een hoogresolutie 24-bits versie) ook als dubbel-LP verkrijgbaar. De LP van II is gewoon zwart vinyl, voorzien van een fraaie gatefold hoes.

Blackfield moet als project echter wel wat doen om het verleden te overstijgen, laat staan het heden. Aviv Geffen zal dus moeten kiezen of zijn Britse collega meer invloed mag hebben in de eventuele toekomstige albums, terwijl de laatste zal moeten besluiten of hij tijd kan vrijmaken voor dit project. Anders mag wat mij betreft het deksel op de formule.

Blackfield – IV (cd)
Muziek: 6 ½
Klank: 7 ½
Label: KScope
Speelduur: 30:46 minuten

Blackfield – II (LP)
Muziek: 9
Klank: 8
Label: KScope/ Snapper Music
Speelduur: 42:31 minuten

Website


EDITORS' CHOICE