In 2005 keek Alanis Morissette terug op een bewogen decennium. Exact tien jaar na het verschijnen van haar debuutalbum had de Canadese zangeres haar weg gevonden in zowel stijl als openbaar leven.

Alanis bracht hommage aan dat debuutalbum door er een akoestische versie van op te nemen, die in eerste instantie enkel te koop was bij een Noord-Amerikaanse koffieketen. Het album is nu voor het eerst verschenen op vinyl.

In plaats van te kiezen voor een vernieuwend geheel, was Jagged Little Pill Acoustic het toonbeeld van muzikale volwassenheid. Alanis Morissette kon in 2005 berusten in een voor zichzelf comfortabel voelende manier van musiceren. Dit in tegenstelling tot de tijd van haar eerste album van 10 jaren daarvoor, of in de periode die daarna volgde. Zelfs in 1999, toen haar fijne Unplugged album uitkwam, was de artieste nog steeds niet bijgekomen van de enorme vlucht die haar carrière nam na Jagged Little Pill. Het kan verkeren.

Zes jaar en twee albums later was het een drukke tijd voor Alanis. Toch vond ze tijd om –wederom samen met producent Glen Ballard- de studio in te duiken voor Jagged Little Pill Acoustic. Haar manier om het publiek te laten weten dat ze trots was op het begin van haar succes, maar ook een manier om blijk te geven van volwassenheid.

Hoewel het album aangeduid is als akoestisch, kreeg Ballard de vrije hand om het geheel flink te larderen met strijkers, percussie en keyboards. In de liner notes van Alanis zelf is te lezen hoe ze zichzelf betracht; gegroeid, bewuster en assertief. Initieel was het album enkel verkrijgbaar via de filialen van Starbucks in Noord Amerika, en pas zes weken na de releasedatum werd het overige publiek in staat gesteld om naar het album te luisteren.

De tracks op Jagged Little Pill Acoustic komen door die flinke mate van productie wel een stuk minder spontaan over dan op het origineel van een decennium ervoor. Toegegeven, Alanis Morissette weet haar stembanden beter te beheersen en door de bekendheid van de nummers is het album vooraf een gelopen race.

De semi-akoestische klank doet sommige tracks ook goed (zoals Hand In My Pocket, Not The Doctor of Mary Jane), terwijl een nummer als Ironic of de origineel alleen a capella gezongen ‘verborgen’ track Your House door deze erg beheerste benadering aan kracht in moet boeten. Hoe dan ook, de volwassen benadering van haar eerste album geeft blijk van de hoge mate van comfort waarin de zangeres in 2005 verkeerde.

Alleen mist de jeugdige kick, het rebelse van weleer, een beetje. De flink aanwezige mate van productie klinkt zowel op de originele CD als op deze vinylversie door, iets dat naar mijn mening ook de ziel een beetje uit de muziek haalt. De vertolking van de nummers is –puur op zangkwaliteit beoordeeld- overigens wel sterker dan op het originele album, wat natuurlijk te danken is aan de in 10 jaar opgedane ervaring. Jagged Little Pill Acoustic is toegankelijk, glad en niets is aan toeval overgelaten. Prima muziek, maar niet meer spannend.

De productie van het originele album is klankmatig wat steriel en gedigitaliseerd. Music On Vinyl heeft duidelijk haar best gedaan om van de eerste keer dat Jagged Little Pill Acoustic aan vinyl wordt toevertrouwd een hoogstaand geheel te maken. De plaat kent een zeer goede persing, die zoveel mogelijk muziek uit de originele masters laat horen. Toch is de digitale signatuur van de originele productie wel af en toe hoorbaar, vooral in de vocalen van Alanis.

De plaat, waarvan de eerste 1500 stuks op genummerd helder vinyl zijn verschenen, biedt wel een stuk meer rust en ruimtelijkheid dan de originele CD. Jagged Little Pill Acoustic is fijn voor verzamelaars of fans van Alanis Morissette en biedt een toegankelijk geheel dat het ook als achtergrondmuziek prima doet.

• Muziek: 7
• Klank: 8
• Kwaliteit persing: 9
• Label: Music On Vinyl
• Speelduur: 54:37 minuten
• Website