REVIEW

Review: Mecano Unlimited – Mecano Unlimited (LP)

Eric de Boer | 07 november 2016 | Fotografie Fabrikant

De legendarische Amsterdamse band Mecano is terug met een nieuw album. Kunstenaar en frontmant Dirk Polak, de enige vaste kern van de New Wave/Art Rock band, nam samen met Mick Ness nieuw materiaal op. Dit materiaal wordt uitgebracht op het zesde album van de band, Mecano Unlimited - wat ook de huidige bandnaam is.

Mecano Unlimited werd in 1978 opgericht als Mecano, waarbij Dirk Polak als kunstenaar en artiest werd geïnspireerd door het bekende speelgoed. Hoewel de band begon met het maken van punk, evolueerde de muziek van het (steeds van bezetting wisselende) collectief Mecano in de jaren tachtig meer en meer naar New Wave en Art Rock. De wegen van de bandleden lopen later steeds verder uiteen. Beeldende kunst lijkt een grotere rol te spelen  en uiteindelijk gaan de bandleden hun eigen weg.

Beide heren maakten uitstapjes naar internationale bands: Ness speelde tot 2007 in de Hongaarse indierockband Sexepil, Polak was nauw betrokken bij de Israëlische rockband Minimal Compact en speelde vaker met Tejo Bolten (Mecano-lid van het eerste uur). Toch volgden eind jaren negentig uiteindelijk enkele albums die Mecano uiteindelijk weer officieel tot leven zouden wekken. Mecano Unlimited is daar het uiteindelijke resultaat van.

De plaat (die via Tonefloat op cd, vinyl en als gelimiteerde LP boxset wordt uitgebracht) is een geslaagde samenvoeging van oud werk dat teruggaat naar het begin van de jaren tachtig tot aan geheel nieuwe composities. Dirk Polak verzorgde alle vocalen, terwijl Mick Ness het leeuwendeel van de instrumenten bespeelde. Mecano Unlimited is een ode aan Mecano zelf, zonder oubolligheid of arrogantie uit te stralen.

De tracks, die zoals gewoonlijk bij Mecano van liner notes op de binnenhoes zijn voorzien, variëren van new wave tot popmuziek, waarbij invloeden van Goth, klassieke ballads en zelfs een fraaie Kinks cover (het respectvol uitgevoerde Waterloo Sunset) de revue passeren. Tracks als het poëtische Spurs Of Byron, waarbij Polaks vocale prestaties erg sterk zijn, het meer rockende Statement Of The Artist As An Old Man en  Serialized City weten te pakken, terwijl het Mecano-geluid duidelijk herkenbaar is. Etherische uitstapjes als Kazum zorgen voor prettige afwisseling, niet in de laatste plaats omdat het door Polak gesproken woord als een warme deken over de luisteraar wordt uitgespreid. En de gevoelige albumafsluiter Some Say Unwillingly, een ode aan Polaks verloren liefde en muze van de band, Beatrice, omvat hoorbaar alles dat Mecano vlak na het ontstaan van de band belichaamde.

Mecano Unlimited is met dit zesde album nergens uit de band gesprongen om op te vallen, maar bleef trouw aan zichzelf. Dat komt de muziek en de band ten goede. Nederlandse geschiedenis, nogmaals opgetekend door de kunstenaars zelf. Klankmatig is de op 500 stuks gelimiteerd geperste LP prettig om naar te luisteren, met een licht warm karakter en een redelijke dynamiek in de weergave. De persing zelf is erg mooi en zeer stil. En zoals altijd het geval is met Mecano-albums: wie de LP aanschaft bezit meteen twee echte Dirk Polak kunstwerken, die trouw de voor- en achterzijde van de hoes sieren.

Muziek: 7 ½
Klank: 8
Kwaliteit persing: 9
Label: Tonefloat Records/ Out Of Print Records
Speelduur: plm. 45 minuten
Website: http://www.mecano.ws/index.html


EDITORS' CHOICE