REVIEWMarantz

Review: Marantz HD-CD1

René Smit | 15 februari 2017 | Fotografie Fabrikant | Marantz

Eerder dit jaar mocht ik kennismaken met de Marantz HD-AMP1, een versterker met ingebouwde DAC uit de MusicLink serie. Een bijzonder aangename kennismaking mag ik wel zeggen. Nu is er naast de HD-DAC1 hoofdtelefoon versterker en eerdergenoemde geïntegreerde versterker een nieuwe loot aan de stam in de vorm de HD-CD1 cd-speler. Het getuigt van moed om in deze tijd, waarin streaming het toverwoord is, nog een dedicated cd-speler uit te brengen. Nu is het bouwen van (sa)cd-spelers wel toevertrouwd aan Marantz, in alle prijsklassen heeft de fabrikant wel een toonaangevend exemplaar beschikbaar. Laat je niet misleiden door het bescheiden formaat van de speler. Onderhuids is HD-CD1 volgepakt met hoogwaardige componenten.

Net als de andere componenten uit de MusicLink serie meet de CD1 een bescheiden  304x312x109mm. Daarentegen weegt de speler maar liefst 5,7 kilo. De combinatie van een zilverkleurig front, Marantz spreekt van silver-gold, met donkere zijpanelen en cd-lade in houtmotief geven de speler een echte 70’s look. De zwarte uitvoering heeft een wat meer moderne retro uitstraling. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de een silver-gold uitvoering. Het front oogt strak en is mooi symmetrisch ingedeeld. Centraal geplaatst is de grote, te dimmen en uitschakelbare, display te vinden met daarboven de cd-lade. Links van de display zit de aan- uitschakelaar met daarboven de open/closetoets. Aan de rechterkant de hoofdtelefoonaansluiting met daarnaast de volumeregelaar en daarboven de play toets. De achterzijde oogt al even strak en opgeruimd. Naast een set vergulde analoge cinch aansluitingen is er voorzien in een coaxiale en optische digitale uitgang en een aansluiting voor een dedicated Marantz remote control. Digitale ingangen om de HD-CD1 eventueel als DAC in te zetten ontbreken. Gezien het prijsniveau een logische keuze. Zeker wanneer je in ogenschouw neemt dat de speler zeer waarschijnlijk gecombineerd wordt met de HD-AMP1 versterker. Die heeft ze allemaal aan boord. Het netsnoer is afneembaar maar niet geaard. Om de kast extra stijf te maken en zodoende ongewenste trillingen te minimaliseren heeft Marantz een extra metalen plaat aangebracht. Voor de omzetting van digitaal naar analoog beschikt de HD-CD1 over een Cirrus Logic CS3498 converter. Deze verwerkt signalen tot 192kHz/24- bit. De analoge uitgangstrap is voorzien van door Marantz in eigen huis ontwikkelde HDAM-SA2 modules. Dezelfde exemplaren die gebruikt worden in de cd-spelers en versterkers uit de Reference serie. De hoogwaardige volledig discreet opgebouwde ingebouwde hoofdtelefoon versterker maakt eveneens dankbaar gebruik van deze HDAM modules. Alles opgeteld beschikt de, in fysiek, bescheiden speler over veel kwaliteit.

Opstellen en aansluiten

Omdat mijn eigen Devialet 200 versterker alle analoge signalen weer omzet naar digitaal vraag ik Marantz of ze een bijpassende HD-AMP1 mee willen sturen. Op die manier kan ik de speler als zowel analoog als digitaal beoordelen. Bovendien vormen ze visueel een fraaie combinatie en ben ik bekend met de klankmatige kwaliteiten van de versterker. Beide worden met elkaar verbonden met een analoge Inakustik Rhodos interlink en een Canare Digiflex coaxiale kabel. Grappig is dat de papieren Quick Setup Guide uitsluitend aangeeft hoe de speler digitaal aangesloten dient te worden. Over analoog aansluiten wordt met geen woord gerept. Verrassend, de HD-CD1 wordt toch echt als cd-speler in de markt gezet en niet als loopwerk. Als luidsprekerkabels dient een set Teufel Reference. Weergevers zijn mijn Audiovector SR3 Avantgarde Arrete luidsprekers. Qua prijs lopen de speakers volledig uit de pas met de elektronica. Maar in de praktijk bleek de HD-AMP1 geen moeite te hebben om de luidsprekers goed aan te sturen. Beide apparaten worden met de standaard meegeleverde netsnoeren aangesloten op een dedicated stroomgroep. Het maken van instellingen is niet van toepassing behalve dan het dimmen/doven van het display.

Spelen maar

Na de speler twee volle dagen op repeat te hebben laten draaien is het tijd om weer eens ‘ouderwets’ schijfjes te gaan beluisteren. Ik begin met het titelloze album van Marc Cohn, de MFSL remasterd versie is klankmatig top. De songs van het album zijn stuk voor stuk juweeltjes. Luisterend naar de track Saving The Best For Last hoor ik volop details en wordt er een mooi stereobeeld gepresenteerd wat tot buiten de speakers reikt. De eerste puntjes haalt de HD-CD1 hier al mee binnen. De bekkens hebben een subtiel metalen klank en Marc’s stem staat vooraan in het beeld. De kleine geluidjes aan het einde van de track blijven lang hoorbaar bij het uitsterven van de muziek. Strangers In A Car is een nummer met een wat duistere boodschap en zo klinkt de muziek ook. De piano heeft een mooi natuurlijk warm timbre en de noten klinken fraai uit in plaats van plotseling afgekapt te worden. De tweede stem is goed hoorbaar en staat helemaal los van de eerste stem terwijl ze klankmatig heel dicht bij elkaar liggen. 29 Ways zit vol met percussie-instrumenten. Ergens rechts in het geluidsbeeld is volkomen los een beatring te horen terwijl bijvoorbeeld de cowbell meer naar het midden individueel te volgen is. Duidelijk is te horen dat dit metalen instrument met een houten stok bespeeld wordt. De speler weet de mix zodanig te ontrafelen dat wanneer je je als luisteraar focust op een bepaald instrument je dit gemakkelijk kunt blijven volgen. De verschillende stemmen, die allemaal hun eigen karakter en klankkleur hebben zijn uitermate verstaanbaar waardoor de tekst van het nummer nog meer zeggingskracht krijgt.

Om te horen wat deze kleine Marantz in huis heeft op het gebied van ritme en drive verdwijnt het album ‘Dire Straits’ van de gelijknamige band in de lade van de speler. Sultans Of Swing laat horen dat de HD-CD1 op dit vlak de luisteraar niet teleurstelt. De speler doet de titel van het nummer eer aan met een energieke en ritmische weergave waarbij het moeilijk is stil te blijven zitten. Via de analoge uitgang lijkt de laagweergave wat steviger te klinken en het hoog wat rustiger. Natuurlijk speelt de gebruikte interlink hierin ook een rol. De verschillen tussen digitaal en analoog zijn in deze setup in ieder geval minimaal. Je zult als luisteraar in je eigen set proefondervindelijk vast moeten stellen welke aansluiting de voorkeur geniet. Prettig is dat de speler lekker snel reageert op commando’s via de afstandsbediening.

Enige tijd geleden mocht ik een lezing bijwonen van Peter Lyngdorf die met zijn initiatief Nordic Dynamic de strijd aan gaat tegen dynamische compressie in muziekopnames. Hierbij kregen alle aanwezigen een exemplaar van het album ‘Cloud Of Ink’ uitgevoerd door de groep Astronaut mee naar huis. Een eigen opname van Nordic Dynamic in 24bit 96khz waarbij geen compressie en limiter gebruikt zijn. In strijd met de loudness war is de opname gemiddeld 10 decibel zachter dan gebruikelijk in deze tijd. Hierdoor krijgt dynamiek veel meer de ruimte en kent de muziek weer harde en zachte passages in plaats van te klinken als een platte pannenkoek. Dezelfde tracks staan ook op de cd met dynamische compressie bedoeld voor uitzending op de radio of verspreiding via streaming diensten.  De HD-CD1 laat het verschil feilloos horen. De opname met compressie klinkt luid maar blijft ook luid. De ongecomprimeerde tracks klinken zachter maar maakt waar nodig flinke sprongen naar boven en beneden waardoor het veel realistischer en aangenamer gaat klinken. De muziek krijgt weer een laagfundament met doortekening waardoor alle instrumenten hun eigen plek krijgen en los van elkaar klinken in plaats van één brei van geluid. Met deze opnames laat de speler horen wat hij waard is. Het opgebouwde beeld is breed en diep en alle instrumenten hebben duidelijk een eigen plaats. De stem van de zanger staat helemaal los voor in het beeld en de drumkit klinkt krachtig en droog wat verder naar achter.

Ik blijf in Denemarken met de Dali CD vol.2. Hierop staat een verzameling uiteenlopende muziek van klassiek tot dance. Eerste nummer wat ik beluister is Take Five van Dave Brubeck Quartet. Een track die bijna iedereen kent, zelfs mensen die niets met jazzmuziek hebben. Net als bij de eerdergenoemde opname van Dire Straits laat deze HD-CD1 horen dat timing en ritme geen probleem zijn. Mindere spelers hebben vaak moeite om de bassdrum en de bas als twee instrumenten te laten horen. Zoniet deze Marantz die er voor zorgt dat beide onafhankelijk van elkaar te horen zijn. Het snelle ritmische spelen op de snaredrum klinkt realistisch, de klappen zijn fel en droog. Waar de klank van bekkens juist mooi uitsterft na aangeslagen te zijn is het bij de snaredrum precies omgekeerd. Exact zoals het bedoeld is. Samb-Adagio een nummer van het Deense Safri Duo is een echte Dance track. In tegenstelling tot veel Dance acts zijn beide heren muzikaal onderlegd, ze hebben allebei een afgeronde conservatorium opleiding. Hoewel dit stuk best hard is opgenomen zit er wel degelijk dynamiek in en is de mix smaakvol gedaan. Er zijn veel details te horen en de structuur van het nummer blijft intact. Een nummer als dit vraagt erom even lekker te knallen. Gelukkig stellen beide Marantz apparaten hierin niet teleur en kan het dak er even af.

Wil je in plaats van een Dance party even privé genieten van de HD-CD1 dan is dit geen probleem. In combinatie met mijn Sennheiser Momentum hoofdtelefoon weet de speler te overtuigen. De klank heeft een minuscuul vleugje warmte wat garant staat voor een relaxte luisterervaring. De HDAM-SA2 versterkermodules geven voldoende headroom om de Momentum aan te sturen. Luisterend naar Dead Can Dance’s album ‘Into The Labyrinth’ dompel je als luisteraar onder in een spooky wereld van vreemde (percussie) geluiden en dromerige stemmen. Een knallende zweep in de tweede track of de ambiance en ruimtelijkheid van het kapelletje waarin The Wind That Shakes The Barley is opgenomen. De combinatie van HD-CD1 laat het zonder omhaal horen. Absoluut geen gadget maar een echte toegevoegde waarde deze hoofdtelefoonaansluiting.

Conclusie

Dat Marantz cd-spelers kon bouwen wist ik eigenlijk al, het fysieke formaat blijkt blijkbaar geen belemmering te vormen. De ‘kleine’ HD-CD1 speelt op hoog niveau uw zilveren schijfjes af. De speler heeft ritme, combineert dit met een fraai stereobeeld en een detailrijke weergave. Echter zonder de nadruk op een van deze specifieke kwaliteiten te leggen. Alles is mooi in balans met een vleugje Marantz warmte. In combinatie met de HD-AMP1 haal je een prachtige muziekset in huis die weinig ruimte inneemt en groots presteert. Aan de kwaliteit van de HD-CD1 valt niets af te dingen, zeker niet afgezet tegen de prijs van 599 euro. Mogelijk had het toevoegen van streaming functionaliteit tegen een iets hogere prijs de speler nog aantrekkelijker gemaakt. Echter wanneer je als muziekliefhebber nog graag een cd beluistert dan is de HD-CD1 een uitstekende keuze om er het maximale uit te halen tegen een relatief bescheiden prijs.

Prijs

Marantz HD-CD1: € 599,-

MERK

EDITORS' CHOICE