REVIEW

Horning Zeus

René van Es | 12 december 2001 |

Zet het huis op zijn kop

Wie denkt dat het leven van een recensent over rozen gaat en dat hij altijd lekker aan het rommelen is met audio apparatuur, zou wel eens van een koude kermis thuis kunnen komen. Natuurlijk is het lollig als er weer een set dozen wordt afgeleverd. Prima als versterker nummer drie of vier op het dressoir tijdelijk wordt gestald. Maar wat nu als je als recensent het idee hebt zelf niet te beschikken over de juiste apparatuur of de juiste luisterruimte. Dan begin je met alles uit de kast te trekken om een goede match te vinden. En je vraagt je vrouw om de kamer opnieuw in te richten. Dat laatste vindt zij (terecht) niet goed, waardoor je blijft zitten met de frustratie dat er meer mogelijk is met een produkt, maar dat je het zelf niet kunt optimaliseren. En toch wil je schrijven, want het produkt is bijzonder, fascineert je en intrigeert...

Lees het onderstaande op die wijze en begrijp dat hier maar één ding op zijn plaats is, luister en oordeel zelf.


De opbouw

Het onderhavige produkt dat mij zo laat werken is een Hørning Zeus speaker die wordt geleverd voor Fl. 5500,- per paar. Een hoorn van bescheiden afmetingen. De kast die 22x35x90 cm meet, is aan de voorzijde voorzien van een tweeter die door Tommy Hørning zelf wordt samengesteld. Het ziet er nog het meeste uit als een mini speaker van een radiootje. De 4 cm tweeter ziet aan de voorzijde een eigen korte hoorn, die wijd uitloopt. Daaronder tref je een 11 cm middentoner aan van Fostex. Een harde stijve conus in een soepele rand opgehangen. Aan de achterzijde (ja inderdaad aan de achterzijde) is een 16,5 cm Beijma woofer gemonteerd, niet ingefreesd, maar dat heeft daar ook geen nut. Het filter is “nogal” simpel, een enkele condensator voor de tweeter en een vlakdraadspoel voor de Fostex unit. Meer heb ik niet kunnen vinden. Dat betekent dus dat de woofer aan de achterzijde het gehele spectrum ziet en dat de kleine Fostex ook al het laag voor zijn kiezen krijgt. Het rendement van het systeem ligt zo rond de 92 dB/1 Watt. In de kast zijn een tweetal schotten verlijmd. De schotten lopen vanaf de onderzijde van de kast tot bijna aan de bovenkant. Aan de onderkant zijn ze dicht en eindigen respectievelijk tegen de voor en achterzijde van de kast. De ontstane vorm mag je een “tapered line” noemen. Zowel de woofer als de Fostex “ziet” zijn eigen line en de twee lines monden samen uit aan de onderzijde van de kast waar een grote ovale opening is gefreesd. Aan de achterzijde tenslotte nog de aansluitingen en er zijn vijf ronde gaatjes waar de woofer door kan ademen. Het gehele systeem lijkt klein door de netjes afgeronde hoeken en maakt visueel nauwelijks indruk in een huiskamer.


De set

Aan de basis heeft gestaan een Atoll CD80 cd speler naast de Teac VRDS-T1, de Monarchy Audio DIP Mk II en de Monarchy Audio 22B dac. Bekabelt met Van den Hul The First. De gebruikte voorversterkers waren mijn eigen Sphinx Model 2 en een gloednieuwe Clearaudio Balance. Eindversterkers, mijn Monarchy Audio SM-70’s, gebruikt in bridge (2 x 70 watt) en als enkele stereo versterker (2 x 25 watt). Om het vinyl af te draaien staat er een Pro-ject Perspective met het onvolprezen Highphonic element op een Target beugel. De speaker kabel is van Ocos. Tommy Hørning schijnt het als een doodzonde te beschouwen om een sub woofer aan te zetten, dus die bleef dit maal uit. Tenslotte werd er tegen het einde van de luisterperiode een Kemp netfilter binnengebracht met een lading snoeren en is dat ingezet voor de digitale apparatuur en de voorversterking.

Mijn kamer is een gemiddelde woonkamer, Niet te hard, niet teveel gedempt. Wel lastig in het laag, rustig en vlak in het midden en hoog. Vloerbedekking met dik ondertapijt dempt al zo goed, dat zware gordijnen overbodig zijn. De kamer bestaat uit een breed deel (4,3 meter) en een smallere achterkamer (3,5 meter). De speakers stel ik altijd op in de buurt van de scheidslijn tussen de kamers. Ik blijf dan weg van wanden en elke speaker kan ruim naar achteren “ademen”. Volgens de importeur zou een achterwand beter zijn voor de Zeus, of zelfs een hoekopstelling. Zodat de hoorn wordt vergroot en de werking toeneemt. Het heeft heel wat tijd en schuiven met de speakers gekost om een goed resultaat te behalen. Een paar weken lang is er verplaatst, stukje voor, stukje naar achter, indraaien, niet indraaien, noem maar op. De veranderingen zijn niet schrikbarend, maar het loont de moeite een plek te vinden waar leefgenot en akoestiek elkaar in de armen vallen.


EDITORS' CHOICE