REVIEWAtlas Cable

Review: Atlas Cables - Stapsgewijs naar synergie

Atlas Cables uit Schotland is in Nederland een relatief onbekende speler in audioland, niet geheel terecht gezien de positieve internationale recensies en interessante technologie die ze toepassen in een deel van hun assortiment.

Atlas Cables

Nagenoeg alle kabels worden in huis in het Schotse Kilmarnock ontwikkeld en geproduceerd. Na overleg met directeur Kevin Kelly wordt besloten om mijn referentieset volledig te voorzien van Atlas Cable om een optimaal resultaat te behalen. Op de informatieve website atlascables.com is veel te vinden over bekabeling in het algemeen en Atlas in het bijzonder. Bij het recenseren van de Audiovector QR3 speakers en Yamaha R-N602 receiver was ik al aangenaam verrast door de kwaliteit van de door importeur Top Hifi meegeleverde Atlas Equator Integra interlink. De verwachtingen zijn dan ook hooggespannen.

De details

Eerst maar eens een overzicht van de verschillende kabels die gebruikt gaan worden. Schone stroom is heel belangrijk en Atlas voorziet hierin met een Eos Modular 4.0 stekkerblok. De uitvoering die ik ontvang is voorzien van drie RF gefilterde ingangen en drie ongefilterde ingangen. Op die manier kan ik beide opties testen zonder gebruik te hoeven maken van twee verschillende blokken. Omdat Atlas in eigen huis produceert is iedere combinatie op aanvraag mogelijk. Voor mijn Devialet 220 Expert Pro en Bluesound Vault Gen2 levert Atlas Eos 4 netsnoeren met de juiste connectoren. Luidsprekerkabel wordt de Mavros Grun met zilveren Z pluggen en de benodigde Grun adapters en stekkers. Wat dat precies inhoudt zal ik u in het luistergedeelte van deze recensie proberen uit te leggen.

Het systeem werkt kort door de bocht met een separate aarding op de kabel om RFI, radiofrequente, en EMI, elektromagnetische straling te elimineren. Opvallend is dat het negatieve effect van dit soort vervuiling vaak pas opvalt wanneer je het wegneemt. De Grun technologie is eveneens beschikbaar voor de Mavros en Asimi interconnects. Omdat mijn Devialet analoge signalen weer omzet naar digitaal heeft het weinig zin om met deze interlinks aan de slag te gaan. In plaats hiervan levert Atlas de Ascent en Mavros S/PDIF kabel mee. Al met al genoeg materiaal om mee aan de slag te gaan.

De referentieset

De setup waarmee getest gaat worden bestaat uit een Devialet 220 Expert Pro versterker in de meest recente uitvoering met Ci board. Een Bluesound Vault Gen2 als digitale bron en een Funk Vector draaitafel met Shelter 301 element. De basis voor schone stroom is al gelegd met een separate audiogroep in mijn meterkast. Hiervoor is de standaard schakelautomaat vervangen door een AHP klankmodule met koperen zekering. Als luidsprekers fungeren mijn eigen Audiovector SR3 Avantgarde Arrete en in een later stadium de SR3 Raw Surface LE die ik ter recensie in huis kreeg. Alle apparatuur staat opgesteld in een Quadraspire audiorack.

Luisteren

Ik start met de opbouw naar een compleet met Atlas bekabelde set met het vervangen van mijn Inakustik AC-1506 verdeeldoos door het Atlas Eos Modular 4.0 blok met Eos 4 netsnoer. Wat het klankmatige verschil zal zijn blijft nog even spannend maar qua fysiek is het direct duidelijk. Is de Inakustik best wel een net gebouwd en stevig blok, de Atlas doet daar meer dan een schepje bovenop. Dit is echt het serieuze werk, geen fancy uiterlijk of uiterst luxe verpakking maar een strakke industriële afwerking zonder poespas. Matzwart gespoten en loodzwaar. De gefilterde ingangen zijn voorzien van een simpele letter F. Het Eos 4 netsnoer is afneembaar, het enige kleine minpuntje in de fit & finish is dat het snoer niet superstrak in het blok klemt maar ietwat losjes zit. Klankmatig hoeft dit natuurlijk geen probleem te zijn.

Na wat experimenteren blijkt mijn Devialet zich het prettigst te voelen aangesloten op een ongefilterde entree en de Bluesound presteert het best aangesloten op een gefilterde. Met in het achterhoofd dat ik al redelijk wat aandacht aan de stroomvoorziening had besteed verwachtte ik te moeten gaan zoeken naar nuanceverschillen in de weergave. Hier kwam ik echter van een koude kermis thuis, de weergave ondergaat een niet mis te verstane en positieve verandering. Luisterend naar Number Two van Joe Jackson hoor ik een bredere en diepere soundstage en wint vooral de laagweergave aan kracht en definitie. De totale weergave kent meer rust maar wordt totaal niet saai of tam. Norah Jones’ debuutalbum Come Away With Me klinkt superrelaxed, alle instrumenten hebben meer kleur gekregen en staan eveneens meer los van elkaar in de ruimte.

De hoog weergave is transparanter waardoor details makkelijker te volgen zijn. Het klinkt allemaal schoner, geheel in overeenstemming met de belofte en uitleg van Atlas Cable. In Weather With You van Crowded House is het laagfundament strakker en dieper maar de kleine details worden hierdoor niet gemaskeerd, sterker nog ze zijn toch beter hoorbaar. Daarnaast hebben de instrumenten meer kleur gekregen. Alle instrumenten en stemmen zijn meer afgebakend in het totale beeld. Luisterend naar Your Song van Elton John, in een mooie 24bit 96khz opname, hoor ik violen die eerst wat verstopt bleven in het geheel nu prachtig naar voren komen. Dit geeft het nummer nog meer sfeer en zeggingskracht.

Powerrrr

Op naar de volgende stap, het vervangen van de powercords. Zowel mijn Bluesound Vault als Devialet zijn normaal gesproken voorzien van AudioQuest netkabels uit de goedkopere serie NRG1 en NRGX. De Atlas EOS4 powercords zijn een stuk hoger geprijsd, afhankelijk van de lengte ben je minimaal rond 390 euro kwijt. Het voor mijn Devialet bedoelde netsnoer heeft een dusdanig grote connector dat de afdekplaat er niet meer overheen past. Wanneer ik dit aanstip bij Atlas blijkt dat er speciaal voor Devialet en bijvoorbeeld Linn speciale “slim fit” IEC connectors beschikbaar zijn. Je kunt dit bij je bestelling aangeven. De winst die ik behaal met alleen een Atlas powercord aan mijn Bluesound Vault is bescheiden en slechts met heel goed luisteren vast te stellen. Gezien de prijs van zowel het Atlas powercord als een Bluesound Vault zullen beide in de praktijk ook niet snel gecombineerd worden. Waarschijnlijk is er op dit punt met mijn Bluesound geen winst meer te behalen.

De combi met mijn Devialet is andere koek, hier is er duidelijk verbetering hoorbaar. Supertramp’s Take The Long Way Home heb ik al talloze malen beluisterd. Nu hoor ik voor het eerst een aantal zachte tikjes op een bekken in het intro van het nummer. De totale weergave wordt lichtvoetiger en transparanter. De verschillende blaasinstrumenten worden nog beter en meer afgebakend geplaatst in het geluidsbeeld en de mondharmonica krijgt meer glans. Het overbekende album van de Buena Vista Social Club in de hires versie geeft met de Atlas powercord een groter beeld en de verschillende percussie-instrumenten zijn nog duidelijker te horen.

In het nummer De Camino a la Vereda zijn het vooral de blaasinstrumenten die nog aansprekender klinken en meer karakter krijgen. Wat opvalt bij het luisteren naar Unplugged van The Corrs is dat de hoogteafbeelding een stapje vooruit maakt wat maakt dat de zusjes Corr nog levensechter in de ruimte lijken te staan. Er is meer rust in de weergave wat de stemmen nog aangenamer maakt om naar te luisteren. De piano is wat slanker en legt wat minder gewicht in de schaal. Ghost Train van Marc Cohn wordt met grote souplesse en gemak weergegeven en klinkt heel gecontroleerd. Het stereobeeld is breed en kent veel kent kleine details.

Let’s get digital

Volgende stap wordt het vervangen van mijn Stereovox digitale interlink met Canare trafo van BNC naar XLR door de Atlas Ascent S/PDIF Ultra kabel. Dit is de een na duurste kabel uit het Atlas assortiment en is verkrijgbaar vanaf tweehonderdvijf euro voor een halve meter. Een alleszins redelijke prijs. De afwerking is van hoog niveau. De Ascent is opgebouwd uit concentric stranded OCC-koper en PFTE-afscherming. Daar overheen een strak geweven koperen afscherming om de kabel echt 75 Ohm te houden. De Ultra RCA-plug, voorheen toegepast in analoge Atlas Ultra interlinks, heeft nu ook zijn weg gevonden naar de digitale Ultra kabels. Voordeel is dat deze plug maar liefst 57% minder massa kent, inwendig voorzien is van een niet geleidende sleeve en de cold welding techniek toegepast kan worden. Cold welding is een techniek waarbij in plaats van verhitting gebruik wordt gemaakt van (hoge) druk. Een techniek waar Atlas grote klankmatige voordelen in ziet en uitgebreid toepast. Benieuwd wat hier in de praktijk hoorbaar van is start ik met de eerdergenoemde Buena Vista Social Club. De belletjes rechts in het geluidsbeeld zijn beter hoorbaar in het geheel en alles wordt wat levensechter.

In A Case Of You van Diana Krall is meer rust en het publiek gemakkelijker individueel aan te wijzen. Met deze combi hoor ik voor het eerst dat in het liedje Brief Aan Mia uitgevoerd door Liesbeth List het geroezemoes in het (denkbeeldige) café niet stopt na het intro maar door de hele track zachtjes hoorbaar blijft. Het nummer speelt zich af op een feest, waardoor de toename van dit soort details een extra dimensie geven aan de beleving. Ik blijf even bij Nederlandstalig en luister naar De Bestemming van Marco Borsato. Het intro is bijzonder subtiel en klinkt heel fragiel, er is meer rust en transparantie. In het drukkere gedeelte na het intro, waar ik normaal gesproken het volume een tandje terugdraai om dat het schreeuwerig en wat nerveus wordt, is dit nu niet nodig. Marco’s stem blijft meer op de voorgrond. In zijn algemeenheid wordt de muziek met deze Ascent Ultra beluisterbaarder, slechte opnames klinken nog steeds niet goed maar wel aangenamer.

Woord voor woord

Kan de circa 100 euro duurdere Mavros Ultra nog iets toevoegen aan de prestaties van de Ascent? De kabel is anders opgebouwd, de eigenlijke geleider is hier verzilverd en omgeven door zogenaamde ‘satellite conductors’ van OFC. Qua prestaties zorgt dit voor nog meer transparantie en ruimtelijkheid. De individuele toetsaanslagen op de vleugel in A Case Of You zijn nog beter te volgen. Het al eerdergenoemde geroezemoes in Brief Aan Mia is nu bij vlagen zelfs verstaanbaar en het café is gegroeid in breedte en diepte.

De tweede stem, gezongen door de schrijver van het nummer Frank Boeijen, komt meer naar voren en is woord voor woord verstaanbaar. Wat me al opviel bij de Ascent Ultra en eveneens bij de Mavros Ultra is de wat mindere hoogte afbeelding van stemmen ten opzichte van mijn Stereovox kabel. Mogelijk heeft dit te maken met de XLR-verbinding en de extra trafo die hierbij gebruikt wordt. Wel is duidelijk dat beide Atlas kabels eenzelfde karakter hebben en de Mavros alle goede eigenschappen van de Ascent in een overtreffende trap weergeeft.

All the way

Laatste stap is het aansluiten van de Mavros Grun Coherent Earthing luidsprekerkabels. Het eerste wat opvalt bij het uitpakken is dat hier ook de afwerking van de kabel onberispelijk is. Verwacht bij Atlas geen fancy verpakking met een luxe uitstraling alles is degelijk en netjes verpakt. Pas na het uitpakken zie je de eigenlijke klasse van het product. Dat Atlas het zo veel mogelijk uitbannen van RFI en EMI in de audio set hoog in het vaandel heeft staan is duidelijk. Maar zij beperken dit niet tot een netstroom gerelateerde producten. Naast analoge interlinks bieden zij luidsprekerskabels aan die de strijd hiermee aan gaan. Deze zijn voorzien van de zogenaamde Grun techniek. Er wordt een onafhankelijke aarde gecreëerd waardoor het antenne effect wat luidsprekerkabels hebben zo veel mogelijk tenietgedaan wordt. Met de komst van computers in de audioketen en de vele mobiele apparaten die straling veroorzaken is de noodzaak van een systeem als dit volgens Atlas van groot belang. De ruisvloer gaat significant omlaag wat meer ruimte geeft voor een schoon audiosignaal. Atlas voorziet de afscherming van de Mavros luidsprekerkabel van een onafhankelijke aarding. Hiervoor zijn de kabels voorzien van een dunne extra draad met daaraan een connector. Hierop kun je een Grun adapter naar keuze aansluiten en zo op uw specifieke wijze de kabels aarden.

Voor deze review heeft Atlas een zogenaamde mains adapter meegeleverd. Eigenlijk een ‘loze’ stekker met een kort kabeltje en contra connector waar de aardedraad van de luidsprekerkabel mee verbonden wordt. De stekker gaat vervolgens in een ongebruikte socket van de Eos Modular verdeeldoos. De Mavros kabel is opgebouwd uit vier gevlochten strengen OCC-koper. Iedere streng is voor zien van een PFTE-isolator en door het vlechten wordt EMI zoveel mogelijk gereduceerd. De vier geleiders krijgen ieder een katoenen huls en een laagje papier. Om het geheel van de vier geleiders komt een pvc-mantel en daar omheen een zwarte katoenen mantel. De complete kabel is vrij stug maar gelukkig niet vuistdik zodat het geheel nog goed te hanteren is. Uiteraard kan de kabel op iedere gewenste lengte geleverd worden en is iedere afwerking mogelijk.

Bijna spookachtige ervaring

Ik sluit de Grun kabel wel aan maar laat de stekker nog even naast de Modular verdeeldoos liggen. Eerst eens luisteren hoe de Mavros zonder presteert. Ik start met een liedje van Herman van Veen, Signalen, wat ik heel goed denk te kennen. Daar kom ik dus bedrogen uit. Aan het eind van het nummer hoor ik voor het eerst dat er nog heel zachtjes op een hihat gespeeld wordt. De Simply Audio luidsprekerkabels die ik normaal gebruik maskeren dit kleine detail. Natuurlijk is het niet echt een eerlijk vergelijk gezien het forse prijsverschil maar het laat wel horen dat de totale keten tot meer in staat is. Met de Mavros luidsprekerkabel krijgt de gitaar in For Your Babies van Simply Red een prachtige glans en een realisme. Het is snel en iedere snaar is individueel te horen. Scrollend door mijn album lijst blijf ik hangen bij een album wat ik eigenlijk te weinig beluister namelijk Tin Pan Alley van Stevie Ray. Wederom is er die heerlijke snelheid in het gitaarspel en wat is het tastbaar en realistisch. Het opgebouwde beeld is breed en vooral een stuk dieper dan ik gewend ben.

Het geheel klinkt vooral heel gemakkelijk en natuurlijk de muziek krijgt een heel prettige flow. Details worden met groot gemak gepresenteerd maar niet op een opdringerige manier, ze zijn er gewoon als vanzelfsprekend. Voortdurend hoor ik kleine dingen in de muziek die me voorheen niet opvielen. Benieuwd wat Grun hier nog aan toe kan voegen. Het verschil is gemakkelijk te beoordelen, kwestie van de aangesloten stekker in de Modular verdeeldoos steken. Yulonga van Dead Can Dance lijkt me een uitgelezen track om mee te starten. Het verschil is onmiskenbaar en direct hoorbaar. De weergave wordt schoner, minder korrelig en er is meer rust in de weergave. Gek genoeg waren dit elementen die zonder Grun al geen probleem leken te zijn. Ander punt waarin de weergave een flinke stap voorwaarts gaat is de lucht om instrumenten en stemmen. Alles lijkt nog meer uit een inktzwarte achtergrond te verschijnen. Dit maakt het beluisteren van dit soort muziek een bijna spookachtige ervaring. Kleine percussiegeluidjes lijken vanuit het niets te verschijnen.

Hetzelfde is het geval bij A Case Of You, de stem van Diana staat nog losser in de ruimte en het publiek is nog beter individueel aan te wijzen. De zaalambiance laat zich nog beter vatten. Ook in de stiltes kun je nu de ruimte horen. Het krijgt iets extra tastbaars en organisch. Track na track word ik getrakteerd op prachtig vloeiende en gedetailleerde weergave. Zoals At Seventeen van een toen nog jeugdige Janis Ian. De muziek krijgt een heerlijke flow, het is gemakkelijk en volkomen vrij van stress. De stem van Janis klinkt zo breekbaar dat ik er bijna tranen van in mijn ogen krijg. De tekst krijgt extra lading op deze manier. Details worden met het grootste gemak gepresenteerd maar zonder daar de nadruk op te leggen. Het is er als vanzelfsprekend.

Conclusie

De eerdere korte positieve kennismaking met het Schotse Atlas Cable bleek geen toevalstreffer. Wat een mooie producten worden er aan de andere kant van de Noordzee gemaakt. Het productpallet is uitgebreid maar allemaal gebaseerd op een duidelijke filosofie. Atlas hecht sterk aan het elimineren van EMI en RFI in de weergave keten. Ze beperken zich hierbij niet alleen tot de netstroom gerelateerde producten maar proberen waar mogelijk eveneens de andere kabels zo ‘schoon’ mogelijk te maken. En met verve, de Eos Modular 4.0 is een no brainer in iedere serieuze audio set. Het positieve verschil is binnen een paar minuten hoorbaar.

De Eos netsnoeren voegen daar nog een schepje aan toe. Wel raad ik aan deze eerst uit te proberen in de set, het resultaat is afhankelijk van het gebruikte apparaat. De digitale kabels Ascent Ultra en Mavros Ultra zijn van hoog niveau, ze hebben een uitstekende detailweergave en geven de muziek een prettige flow. En dan de Mavros Ultra Grun luidsprekerkabels, voor mij samen met de Eos Modular 4.0 de grootste verrassing. Wat deze kabels presteren is voor mij tot nu toe ongehoord. Eenmaal geaard aangesloten wordt je getrakteerd op muziek die zo schoon, gedetailleerd en gemakkelijk klinkt dat het verslavend is. Atlas Cables brengt geen spektakel of aandacht voor een bepaald aspect in de muziek maar gaat voor overall performance. Simpelweg griezelig goed! Afscheid nemen van deze producten gaat lastig worden, heel lastig…       

Atlas Cables
Ascent Ultra S/PDIF € 204,49 (0,5 meter)
Mavros Ultra S/PDIF € 278,91 (0,5 meter)
Mavros Grun € 2.057,00 (2x 2,0 meter) € 392,65 (1,0 meter)
EOS Modular 4.0 3F3U € 877,25
Grun 1:2 Spade € 175,45 (0,5 meter)

Top Hifi, www.tophifi.nl


EDITORS' CHOICE