REVIEWShanling

Review: Shanling M0 mobiele muziekspeler en minimirakel

SAMENVATTING

Kijk naar de prijs, kijk naar wat het kan, kijk naar de afwerking – en sta gewoon paf. De Shanling M0 is een ongelooflijk veelzijdige speler die ondanks een miniformaat toch een mega-DAP is. De autonomie is niet geweldig, zeker als je Bluetooth gebruikt, maar voor wat je betaalt is het meer dan een klein beetje top.

PLUSPUNTEN

  • Speelt alle formaten af
  • Bluetooth-ontvanger én zender
  • AptX en LDAC (incluis HQ-variant)
  • Superlicht, superklein
  • Waanzinnige waar voor geld

MINPUNTEN

  • Autonomie redelijk gegeven omvang, maar niet gigantisch
  • Hoofdtelefoonuitgang klinkt wat scherp
  • Extra geheugenkaartje vereist
  • Interface toont sommige karakters verkeerd

Als je alles zou opschrijven wat de M0 kan, dan kom je uit op een tekst die groter is dan deze muziekspeler zelf. Nu ja, muziekspeler… Zeg maar gerust DAP, DAC, bekabelde bron en Bluetooth-bron én -ontvanger in één. En dat met een toestelletje dat kleiner is dan een luciferdoos!

Shanling M0

De M0 is de nieuwste worp van Shanling, een Chinese audiofabrikant die aanvankelijk vooral via Chinese webwinkels als Aliexpress lonkte naar de consument. Zo zijn er nog wel meer, maar Shanling is toch van een andere orde. Net zoals pakweg FiiO bouwt het (mobiele) hifi-producten die bij elke iteratie steeds beter worden, zonder dat het prijskaartje opeens belachelijk duur wordt. Betaalbaar spul dus, maar niet waar je spontaan ‘goedkoop’ bij denkt als je ze vastneemt.

Dat geldt zeker en vast voor de M0, een nieuwe muziekspeler of DAP van Shanling die voor circa 120 euro in de winkel ligt. Die prijs is wat misleidend omdat dit mini-apparaatje nog moet uitgerust worden met opslag in de vorm van een microSD-kaartje. Een kaartje van ongeveer 128 GB kost als we dit schrijven rond 35 euro, eentje van 64 GB ongeveer 22 euro. Dat is geen onoverkomelijke extra kost, lijkt ons.

Wat de M0 zo interessant maakt is net dat prijskaartje, gekoppeld aan heel wat meer functionaliteit dan je van een muziekspeler zou verwachten. De Shanling kan je namelijk op veel manieren gebruiken. Voor de hand liggend is dat je een hoofdtelefoon aansluit op de hoofdtelefoonuitgang en luistert naar muziekbestanden. Maar het kan ook anders. Zet de M0 in DAC-modus, sluit de M0 via een USB-kabel aan op je pc of smartphone, en je kunt via de hoofdtelefoon muziek beluisteren die op de computer of mobiel toestel afspeelt. Of hou je niet van kabels? Verbind dan een Bluetooth-hoofdtelefoon met de M0 en luister draadloos. Of nog anders: sluit je smartphone via Bluetooth draadloos op de Shanling-speler aan en stream muziek van een app zoals Qobuz naar de M0 en naar je bekabelde hoofdtelefoon.

Even wennen aan het formaat

Een jaar geleden stootten we al op Shanling bij een zoektocht naar een goedkope DAP. Het werd toen uiteindelijk de M2s, een speler die zeker niet volmaakt is maar voor zijn prijs wel ‘best ok’. Wat vooral bij dat toestel opviel was de heel hoogwaardige behuizing uit aluminium, tot in de puntjes afgewerkt. De M0 is meer van hetzelfde. Deze amper 33-gram wegende speler is zo fraai geconstrueerd dat het bijna de allures heeft van een goed gebouwd uurwerk. De aluminium minibehuizing is perfect qua afwerking, met zacht afgeronde camfers (randen) en heel aantrekkelijk van een kleurtje voorzien. Het lijkt wel geanodiseerd, al zijn we daar niet zeker van. Je kunt de M0 in één van vijf kleurtjes krijgen: zwart, blauw, paars, zilverkleur en rood. Het is die laatste die we in de handen gestopt kregen van importeur Dune Blue op de XFI Show een tijdje terug.

Het 1,54-inch aanraakscherm is goed geïntegreerd in de behuizing. Niet zo naadloos als op high-end smartphones, maar toch wel behoorlijk vlak. Als je er over streelt, voelt je de overgang heel lichtjes. Niet slecht op dit prijspunt.

1,54 inch lijkt misschien niet veel – en dat klopt ook. Het schermpje van de M0 is inderdaad heel bescheiden, al is het nauwelijks kleiner dan de speler zelf. Zo’n kleine oppervlakte is best uitdagend qua bediening, maar Shanling heeft zijn best gedaan om een interface te bedenken die je vooral met grote veegbewegingen bestuurt. Het basisprincipe is: naar links swipen is vooruit in een menu, naar rechts vegen brengt je terug naar het vorige niveau, op en neer vegen om door een lijst te navigeren, tikken is bevestigen. Heel simpel en in gebruik vrij intuïtief. Bij het testen gebeurde het wel af en toe dat het scherm niet snel reageerde, wat dan aanzette tot nerveus vegen. Als de speler dan zijn moment van sloomheid weer overwon, werd dat drukke vegen toch uitgevoerd en kwamen we elders in menu’s terecht dan verwacht. Maar waar we nu over spreken, gebeurde heel zelden. Meestal reageerde de M0 wel vlot. Geen dealbreaker, lijkt het ons.

We verwezen al naar die luxehorloge-uitstraling van de M0. Dat gevoel wordt nog versterkt door de enige fysieke knop op heel de speler. Deze kleine draaiknop heeft namelijk het uiterlijk van een kroon op een uurwerk, met lichtje kartels aan de randen zodat je het goed kunt draaien. Door deze knop te draaien regel je het volume, lang indrukken schakel de M0 in of uit. Dit vraagt wel wat wennen. Bij het draaien van de knop duw je het makkelijk per ongeluk even in, wat het scherm uitschakelt.

Eigen geheugen voorzien

Zoals reeds aangehaald moet je een microSD-kaart insteken als je de M0 van opslag wil voorzien. Als je de speler wil gebruiken om muziek te beluisteren die gestreamd wordt van je smartphone, heb je geen opslag nodig. Wil je hem echt als DAP inzetten, dan zal je toch even zo’n kaartje moeten aanschaffen. Ze zijn relatief klein en het vereist wat fingerspitzgefuhl om eentje in de sleuf te steken van de M0 te steken. Eens aangebracht, blijft het wel perfect zitten. We zijn met de M0 ook gaan joggen, en daarbij bleef alles netjes op zijn plaats.

Qua capaciteit lijkt een kaartje van 64 of 128 GB voor de meeste mensen ruim voldoende. Met die capaciteiten raak je al héél ver. Ter referentie: onze eigen testbibliotheek van circa 1.600 albums, deels in hi-resformaten, is ongeveer 500 GB groot.

De M0 bezit ronduit uitstekende ondersteuning voor muziekformaten. Naast de belangrijke lossy formaten zoals MP3 en AAC speelt het ook OGG en WMA af. Hi-res is ook geen enkel probleem, dankzij de ESS Sabre ES9218P-DAC. Fans van DSD kunnen tot DSD128 afspelen, qua PCM-audio hangt het verwarrend genoeg af van het specifieke formaat. WAV kan bijvoorbeeld tot 384 kHz / 32-bit, FLAC kan tot 384 kHz / 24 bit, terwijl AIFF tot 192 kHz / 32 bit welkom is en ALAC tot 192 kHz / 24 bit. Een beetje een rare kronkel van Shanling dit, want meestal is de bovengrens qua ondersteuning van PCM-audio voor alle PCM-formaten gelijk.

Muziek plaats je op de M0 door hem met de meegeleverde USB C-kabel aan je computer te hangen. We deden dat op een iMac; gewoon de speler verbinden en je ziet de opslag in Finder verkennen. Je muziekbestanden kopieer je dan gewoon naar de M0. Na het loskoppelen zal de speler automatisch nieuwe bestanden indexeren en de metadata lezen.

Duik je trouwens in de instellingen en zet je de USB-modus op DAC, dan gebeurt er iets anders als je de M0 aan je computer hangt. Het verschijnt opeens als externe geluidskaart die in staat is om high-res af te spelen. Als je alleen deze functionaliteit wil, ben je wellicht beter af met een Audioquest Dragonfly of iets dergelijk. Maar het knappe aan de M0 is net dat je aan je bureau hem als DAC kunt inzetten en onderweg als DAP.

Bluetooth-topper

Over de hoofdtelefoonuitgang van de M0 hebben we het zo dadelijk. Maar laten we eerst over de Bluetooth-functionaliteit spreken, want die is wel bijzonder. Bluetooth op een DAP is dat op zichzelf niet, enkel de allergoedkoopste muziekspelertjes missen het. Wat wel ongewoon is, is de bijzonder brede codec-ondersteuning van de M0. Ter herinnering: wanneer audio over Bluetooth wordt gestreamd, dan wordt het gecodeerd in een bepaald audioformaat. Het maakt niet uit in welk formaat het bestand is dat je beluistert, net voor het streamen wordt het (lossy) gecomprimeerd. Dit is waarom wij aanraden om naar lossless bestanden te luisteren via Bluetooth, zodat je geen dubbele lossy compressie ervaart.

De oorspronkelijke Bluetooth-codec was SBC, een oude codec die hoorbaar slecht is. Apple van zijn kant promootte daarom AAC, terwijl aan Android-zijde vooral op MP3 werd ingezet. Er is echter een trend om nieuwe, betere codecs in te zetten die minder data weggooien bij Bluetooth-streaming. De bekendste is aptX en zijn nieuwere broer aptX HD, maar er is ook LDAC. Dit is een codec dat oorspronkelijk enkel Sony toepaste, maar inmiddels is het opgenomen in het Android-besturingssysteem. Hierdoor is het present op de meeste nieuwe smartphones, net zoals aptX. Het interessante aan de M0 is dat hoofdtelefoons zowel in LDAC (drie varianten ondersteund), aptX, AAC en SBC kunnen verbinden.

Nog ongewoner is dat de Shanling M0 een inkomende Bluetooth-stream kan accepteren. Het scenario waaraan je dan moet denken is dat je muziek wil beluisteren van van een streamingdienst op je telefoon, maar dat je de M0 wil gebruiken om je hoofdtelefoon beter aan te sturen dan via de hoofdtelefoonuitgang van je smartphone. Of je hebt een nieuwe smartphone die enkel over een USB-C-uitgang beschikt. Bij het streamen in deze richting kan de Shanling-speler LDAC-connecties accepteren, wat prima lukte met onze Huawei Mate 20 Pro, maar niet aptX. We zijn trouwens fan van dit merk – toevallig ook Chinees – net omdat je onder meer via ontwikkelaarsopties kunt ingrijpen op in welke kwaliteit er over Bluetooth kan gestreamd worden.

Zalig in gebruik

Het kleine gewicht en formaat van dit ding maakt dat je snel de M0 overal meeneemt. En ook af en toe verliest. Op een weekendje weg bijvoorbeeld, verdween de speler in de dieptes van een rugzak. Het is zo compact dat we bij het zoeken niet meteen doorhadden dat het in een klein binnenzakje was gesukkeld. We hebben de M0 ook al een paar keer tussen de kussens van de sofa moeten opvissen. Om maar te zeggen: een voordeel is soms een nadeel. Het mag opgemerkt worden dat de M0 van ons geen bijzondere behandeling kreeg en toch na een maandje krasvrij blijft. Het is echt heel stevig.

Een kleine klacht betreft de interface. Het heeft het soms moeilijk met ongewone letters, en grijpt dan naar Chinese tekens. Bij een album van Ólöf Arnalds – haar neef Ólafur ken je misschien beter – werden die IJslandse o’s naar iets anders gebracht. Op zich geen ramp, maar door het bescheiden scherm zie je niet altijd de volledige naam van een artiest en dan zijn die Chinese tekens niet zo informatief. ‘Sudden Elevation’ van Arnalds bleek trouwens een mooi akoestisch album om in te zoomen op de zwakkere kantjes van de hoofdtelefoonuitgang van de M0. Als we luisterden via de high-end AKG N5005 (standaardfilter), dan klinkt die akoestische gitaar van Ólöf net iets metaalachtiger en harder, vooral als vingers over de snaren glijden. Niets dat je luisterplezier zou vergallen, echter, en met de juiste oortjes niet echt een probleem. De betaalbare Focal Sphear bijvoorbeeld, past goed bij de M0. Het is ook de moeite om met de acht ingebouwde filters op de M0 te experimenteren, want die doen wel iets.

Wel straf is dat de hoofdtelefoonuitgang van de M0 zelfs zeer ongevoelige koptelefoons aanstuurt, mede dankzij een gain-knop die een low- en high setting kent. Shanling zegt zelf dat je een 300-Ohm-koptelefoon kunt gebruiken. Het kan, maar als we onze veeleisende Sennheiser HD 650 aansluiten dan vinden we toch dat je de grenzen van het mogelijke bereikt. Met hoofdtelefoons die qua impedantie meer in de middenmoot zitten, zeg 50-90 Ohm, kan de M0 wel probleemloos aan. De kwaliteit die je daarbij krijgt, is natuurlijk sterk afhankelijk van de weergever. Maar de M0 speelt ook een belangrijke rol. Het is een speler met voor de prijs een heel aangename output via de hoofdtelefoonuitgang. Je krijgt veel inzicht en dynamiek, maar het is soms iets dunner en scherper dan bij een duurdere speler en ook bepaalde smartphones.

Autonomie is bij een draagbare muziekspeler altijd een belangrijke specificatie. De meeste DAP’s kunnen heel lang spelen, zeker de modellen die niet op Android gebaseerd zijn. Twintig tot dertig uur is helemaal niet onmogelijk. Maar dat zijn wel grotere en duurdere spelers dan de M0. Officieel kun je ongeveer 15 uur luisteren naar de Shanling-speler, maar in onze ervaring was het in de praktijk toch wat minder. Zeker met Bluetooth ingeschakeld scheelt dat een aantal uur. Maar goed, dit spelertje is ook heel compact – en de batterij dus ook.

Conclusie

Kijk naar de prijs, kijk naar wat het kan, kijk naar de afwerking – en sta gewoon paf. De Shanling M0 is een ongelooflijk veelzijdige speler die ondanks een miniformaat toch een mega-DAP is. We vinden het ook handig dat je hem via de kabel aan je laptop kunt hangen om meteen in een betere kwaliteit te luisteren.

De autonomie is niet geweldig, zeker als je Bluetooth gebruikt, maar voor wat je betaalt is het meer dan een klein beetje top. Raak hem gewoon niet kwijt tussen de kussens van de sofa.

Shanling M0
€ 120 euro | www.duneblue.com
Beoordeling 4 op 5


EDITORS' CHOICE