REVIEW

Sinead O’connor

Dr. Longbeard & Marja | 18 november 2002

sineadDe 35-jarige Sinead O’connor is weer helemaal terug bij af. En dat is een compliment. Haar nieuwste CD bevat 12 Ierse traditionals die nu eens traditioneel worden vertolkt. O’connor voegt er heel veel Sinead aan toe. Haar moeilijke jeugd, snelle opkomst en evenzo snelle neergang, haar kortstondig non-zijn, hebben van Sinead O’conner een veel rijpere artiest gemaakt.

Met begeleiding van onder meer de Ieren Sharon Shannon, Steve Wickham, Rob Ó Géibheannaigh, Cora Venus Lunny, Kieran Kiely en Christy Moore is een album ontstaan dat vraagt om naar geluisterd te worden. Ook de invloed van  muzikanten uit Syrie en Jamaica - Professor Stretch, Adbullah Chhadeh en Carlton "Bubblers" Ogilvie maakt het bijzonder. Het gebruik van traditionele Ierse instrumenten als tin wistle, luit, bagpipe en viool plus de intrigerende teksten waarvan slechts 2 in het Gaelic, doen hier en daar denken aan de begin jaren van Fairport Convention. Teksten – lamenten eigenlijk – gaan over het Leven. Niks ik hou van jou, ik blijf je trouw. Integendeel, het leven is hard, de zeeen hoog. Het geheel laat plaatjes van een groen, golvend Ierland op je netvlies verschijnen – maar dan van jaren terug.

Sinead vertolkt de traditionals eigenlijk op twee manieren. Deels zing-zeggend waarbij de begeleiding net even achter haar stem aanspeelt en het geheel met flink wat echo op de stem. De andere aanpak is wat meer stevig. Instrumenten wat verder op de voorgrond, Sinead’s stem wat krachtiger. En beide stijlen passen prima bij elkaar en zorgen voor precies de nodige afwisseling. Het eerste Gealic stuk – Oro Se Do Bheatha ‘Bhaile - is het meest stevige en kan best wat dB’s verstoken en bevat tekstgedeeltes als :

Grainne Mhaol is coming over the sea,
Armed warriors along with her as guard,
They are Irishmen, not English or Spanish,
And they will rout the foreigners

May it please the God of Miracles that we may see,
Although we only live a week after it,
Grainne Mhaol and a thousand warriors,
Dispersing the foreigners

Stevig genoeg dus. En in het Gealic klinkt het prachtig. Ook Dublin’s ‘Tart with a cart’ Molly Malone mag als tranen trekker natuurlijk niet ontbreken als ze haar ‘mussles en cockles’ verkoopt. Geweldig! Het duet met Christy Moore, Lord Baker, is het enige niet traditionele stuk en past precies bij de rest.

Sinead O’conner levert met Sean-Nós Nua een stuk vakwerk af dat veel luisterplezier geeft. Een prima opname zonder toeters en bellen, goed mastering werk van uitstekende musici met aan het roer een sterke vrouw die weet wat ze wil.


EDITORS' CHOICE