REVIEWDynaudio

Review: Dynaudio Evoke 10

Op de iEar’ show in het Koning Willem II stadion Tilburg in november 2018 was het een drukte van jewelste. Alle ruimtes waren professioneel ingericht en waar nodig voorzien van akoestische voorzieningen. Daarbij lag ondanks het grote verschil in ruimteafmetingen het prestatieniveau gemiddeld toch een stuk hoger dan op de meeste andere Nederlandse shows. En terwijl er in de meeste ruimtes van een heel respectabele weergave kon worden genoten, was er echter slechts één locatie waar ik eigenlijk volledig onvoorbereid bijna letterlijk omver werd geblazen. Dat het hier vervolgens ook nog eens één van de visueel minst imponerende presentaties betrof, vergrootte de sensatie nog eens dubbel zo sterk. Waar ik het over heb? De gloednieuwe Dynaudio Evoke 10 luidsprekers, vormgegeven in het zogenaamde ‘boekenplank’ formaat en de instapper van de gloednieuwe Evoke serie.

Om deze test eens met een lekkere dissonant te beginnen; eigenlijk houd ik helemaal niet zo van kleine luidsprekers. Ja, het geluid komt door de vaak smalle en kleine behuizing over het algemeen wel mooi los en ook valt zo’n dreumes visueel natuurlijk veel beter in je interieur te integreren. Zelfs de staande golven van je kamer worden doorgaans een stuk minder aangesproken, maar toch. Wat ik er op tegen heb is dat er vaak sprake is van een behoorlijke dosis compressie, waardoor dynamische contrasten op zijn minst worden verminderd en de vervorming een stuk hoger ligt. Ook het diepe laag schittert door afwezigheid waardoor van natuurgetrouwe weergave al amper meer sprake kan zijn. Om nog maar niet te spreken van het ontbreken van schaalgrootte, reële muzikale tastbaarheid, fysieke aanwezigheid van de artiesten en zeker ook het verdwijnen van het zo belangrijker 3D ruimtegevoel. Dit omdat deze informatie voor een belangrijk deel ‘meereist’ op een diep doorlopend en evenwichtig voortgebracht lagetonenbereik.

Dus een kleine 2-weg monitor, want daar hebben we het dan doorgaans over, is ‘flut’? Ja en nee. Ja, omdat bovenstaande tekortkomingen in ieder geval voor mijzelf bijna altijd het gevoel geven naar een soort van ‘Calimero-werkelijkheid’ te luisteren. Het kan best aangenaam klinken, maar het lijkt nooit op een geloofwaardige vertaling van wat je in het echt hoort. Maar ook nee, omdat er natuurlijk ook wel geslaagde ontwerpen bestaan die op knappe wijze de tekortkomingen zo goed kunnen verbergen, zodat er toch sprake is van muzikale bevrediging en luisterplezier. Gemakshalve ben ik een derde, zeer zeldzame categorie maar even ‘vergeten’ en dat heeft vooral te maken met het feit dat ik dit soort producten maar hoogstzelden tegenkom.

Voorpret

Dus: welkom in de wereld van de nieuwe Dynaudio Evoke serie. Een gloednieuwe reeks luidsprekers die met een hele berg tegenstrijdigheden de strijd heeft aangebonden. Allereerst is dat de scherpe prijs, want de Evoke serie is de één na voordeligste binnen het Dynaudio gamma. Als tweede zijn daar een afwerkingsniveau, materiaalkeuze en toegepaste techniek die je niet zo snel in een prijsklasse als deze zou verwachten. Om tenslotte uit te komen bij de grootste uitdaging; albums die vroeger nog zo ‘leuk’ en vooral uitdagend klonken op onze huidige high-end installatie eigenlijk voor geen meter meer tot zijn recht komen! Tja, dan moet je maar betere cd’s of lp’s kopen en dan gaat het vanzelf goed toch? Op zich is dat zeker waar en dus spelen we de minder goed opgenomen muziek met een diepe zucht nog maar weer op ons Sonos systeem of in de auto af.

Andersom is ook het geval, want heel mooi opgenomen software klinkt op een ahum, ‘qua excessen afgestemd systeem’ (ik noem dat op zijn Werners altijd gekscherend een ‘bonkomaat’) vaak ook helemaal niet goed. De muziek mist pit, de sensatiefactor is weg en van enige verfijning kunnen we al helemaal niet meer spreken. Wat hebben die slimme Deense ingenieurs dus uitgevogeld? Een luidsprekerserie die beiden stromingen tot zijn recht kan laten komen. ‘Jaaaah’, zegt u nu. ‘Dat is toch allemaal commerciële hype wat al zo vaak is geprobeerd of althans beweerd’? En gelijk heeft u. Er is in het verleden inderdaad door wel meer luidsprekerfabrikanten beweerd dat ze deze toch wel heilige graal hadden ontdekt. Maar potverdrie dubbeltjes, ze hebben het bij Dynaudio dit keer toch wel degelijk geflikt!

Deze test is mede daardoor mijn snelst geschreven grote artikel ooit, wat in hoofdzaak te maken heeft dat ik bijna tril van enthousiasme om het breed uit te dragen. Want op razendknappe wijze weet deze bijna mini Evoke 10 mijn vroegere gevoel van lekker muziekluisteren van ieder willekeurig nummer ongeacht(!) geluidskwaliteit (bijvoorbeeld Level 42 met Love games of Smalltown Boy van Bronski Beat) net zo te voeden als het draaien van buitenaards goede albums als Under the Surface van Joost Lijbaart en kompanen of Reflet Sud van het Pierre Favre Emsemble. Hoe ze dat doen? Door voor deze prijsklasse absurd goede technieken uit de veel duurdere series te combineren met hele goede computersimulaties en veel luisteren. Heel veel luisteren! Want uiteindelijk is het ontwerpen van een werkelijk goede luidspreker toch vooral een samenspel van een hele reeks strategisch te maken keuzes. Beslissingen die je eigenlijk alleen maar zult kunnen maken als je beschikt over een zeer getraind gehoor en weet waar je mee bezig bent.

Cerotar tweeter

Omgezet in ‘droge’ techniek bevat de benjamin van deze volledig nieuw ontwikkelde serie een drietal technische speerpunten. De eerste is de eveneens volledig nieuwe Cerotar tweeter. Een ontwikkeling die is gebaseerd op het Esotar Forty ontwerp gebruikt in de Special Forty anniversary luidspreker en Esotar3 toegepast in de nieuwe Confidence modellen. Nu beschouw ik Dynaudio softdome tweeters al ten tijde van hun vroegere ‘zelfbouwbeschikbaarheid’ tot de beste in hun soort, maar hier wordt echt geschiedenis geschreven en zeker gezien de vraagprijs.

Een duidelijk verschil ten opzichte van deze veel duurdere series, is dat de magneet hier niet van het kostbare neodymium maar van een nieuw materiaal genaamd Strontium Carbonate Ferrite+ Ceramic is vervaardigd. Net wanneer u waarschijnlijk denkt dat hier louter kostenoverwegingen een rol hebben gespeeld, blijkt dit maar het halve verhaal te zijn. Want hoewel dit magneetmateriaal inderdaad minder kostbaar is, hebben de Dynaudio ontwerpers er bewust voor gekozen om een andere balans tussen kracht en fijnzinnigheid te bereiken. Ook de op het oog zo bekend ogende 28 mm textiel softdome is bij de Evoke serie niet meer wat hij lijkt. Onzichtbaar is de dome namelijk behandeld met een zogenaamde precisiecoating. Door deze coating uiterst nauwkeurig en flinterdun op de textiel-dome aan te brengen, wordt een groter frequentiebereik tot boven de 20 kHz met minder vervorming bereikt.

Eén van de onderdelen die de grootste gehoormatige vooruitgang voor zijn rekening neemt, heeft te maken met de geavanceerde luchtdoorstromingstechnologie die is ontwikkeld voor de Esotar Forty tweeter. Achter het diafragma in de magneet bevindt zich daarom nu een specifiek zeer vloeiend gevormde afronding, die naast meer ruimte achter de tweeter, ook regelt hoe de lucht aan de achterzijde van het diafragma reageert. Deze kleine ruimte zorgt vervolgens in combinatie met de ontluchting, dat de tegendruk aan de achterkant van het membraan van de tweeter verminderd. Een laatste maar zeker niet het minst belangrijke ingrediënt is Hexis genoemd. Tot de Evoke serie was dit ingenieuze kleine onderdeel nog alleen te vinden in de nieuwe compromisloze Esotar3-tweeter zoals gebruikt in de nieuwe Confidence.

Feitelijk gaat het om een heel specifiek ontworpen minikoepeltje wat de originele vilten ring achter de dome aan de binnenzijde vervangt. Het onderdeeltje is speciaal ontworpen om de luchtstroom nog verder te optimaliseren, wat in de praktijk resulteert in een verder doorlopend frequentiebereik en daarbij storende resonanties nog verder onderdrukt. Als je de dome van heel dichtbij bekijkt kun je het net zien zitten. Het eindresultaat is een tweeter die een opmerkelijk lage resonantiefrequentie van rond de 700 Hz bereikt, waardoor de overgang van woofer naar tweeter zelfs nog vloeiender en in de praktijk volledig onhoorbaar kan verlopen.

Esotec+ woofer

De Evoke 10 bevat als 2-weg systeem twee units. Een 28 mm tweeter die ik hierboven al heb behandeld en een 14 cm woofer, die in dit geval ook een klein deel van het middengebied moet weergeven. Net als in alle andere modellen, wordt ook in de nieuwe Evoke 10 nog steeds gebruik gemaakt van het exclusief door Dynaudio ontwikkelde MSP (Magnesium Silicate Polymer) materiaal. Deze eigen mix is in de afgelopen vier decennia steeds verder doorontwikkeld en biedt volgens de ontwerpers precies de juiste combinatie van lichtheid, stijfheid en demping. Toch vindt achter de conus van dit bijzondere materiaal de werkelijke ‘magie’ van dit nieuwe ontwerp plaats. Zo is het gebruik van koper voor de spreekspoelen volledig nieuw voor Dynaudio. Hiervoor werd namelijk altijd van aluminium gebruik gemaakt. Door de vele koperen spreekspoelexperimenten bij de Confidence serie, is uiteindelijk geleerd dat ook de Evoke modellen nog verder konden worden geoptimaliseerd.

Naast glasvezel voor de spreekspoelhouders en het materiaal Nomex voor de spider dat bij alle Evoke modellen is toegepast, wordt daarom bij de grote Evoke 50 (het enige 3-weg systeem uit de serie) voor de twee laagunits van koperen spreekspoelen gebruik gemaakt. Koper is namelijk een zwaarder materiaal dan aluminium waarbij er meer massa voor de lagere resonantiefrequentie nodig is. Voor de laag-midden units van de Evoke 10 is dit weer een ander verhaal. Want terwijl het magneetmateriaal Neodynium voor meer magnetische flux (energie) kan zorgen en dus ideaal is voor een gedetailleerder middengebied zoals bij bijvoorbeeld middenunits, is ferriet+ juist beter geschikt om meer klankmatige rijkdom te bereiken. Dus hebben de ontwerpers voor dit kleinste model uit de reeks heel slim voor de 14 cm laag-midden unit een ultieme combinatie bedacht van een ferriet+ magneet met 28 mm aluminium spreekspoel. Dit alles om de massa zo laag mogelijk te houden en om zoveel mogelijk dynamiek en snelheid in het middengebied te behouden. Voor ieder ander model uit de reeks ligt deze keuze en combinatie weer anders, wat veel zegt over de enorme hoeveelheid werk die het ontwikkelteam op zijn hals heeft gehaald.  

Basisgevens en meer

Als laatste rest mij alleen nog voordat ik van start zal gaan met de praktijkervaringen, een opsomming van de basisgegevens. De Dynaudio Evoke 10 is met zijn afmetingen van slechts 31,5 cm hoog, 18 cm breed en 26,6 cm diep een echte dreumes te noemen en toont in de praktijk zelfs nog ranker doordat de kast naar de achterzijde taps toeloopt. Verrassend is dan weer het gewicht van een solide 6,7 kg, wat duidt op een zeer solide kastconstructie. Een gegeven wat nog eens wordt bevestigd doordat het kloppen op de kast bijzonder weinig eigengeluid laat horen. Over de 14 cm woofer en 28 mm tweeter heb ik het hierboven al uitgebreid gehad en daar is gewoon enorm goed over nagedacht.

Zoals verwacht bij een luidspreker die met 47 Hz tot 23 kHz, opvallend diep in het laag doorloopt. Is het lage rendement van 84 dB het offer wat hier voor moet worden gebracht. Gelukkig is de impedantie dan wel 6 Ohm impedantie en de continue maximale belastbaarheid 180 Watt. Door het immer bij Dynaudio gebruikelijke extreem lineaire impedantieverloop, zal ook de Evoke 10 dus gewoon door iedere moderne stabiele versterker prima aan kunnen worden gestuurd. Alleen laagvermogen buizenversterkers lijken mij niet zo’n denderende match. Het filter is tenslotte een tweede order ontwerp, waarbij de overgangsfrequentie op een lage 1.400 Hz ligt en aan de achterzijde wordt gecompleteerd met een single.

To be or not to be

Eén aspect heb ik bewust voor het laatste bewaard en dat is dat de Evoke 10 net zoals alle andere Dynaudio modellen, aan de achterzijde is voorzien van een basreflexpoort. Helaas lees ik nog steeds met bijna de regelmaat van de klok behoorlijk veel negatiefs over dit in de praktijk toch uitstekend werkende laagprincipe. Daarom is het denk ik zinnig om in het kader van deze test de vele voordelen nog eens te benoemen. Zoals de meer ervaren lezer inmiddels wel weet, worden bij kostbare high-end luidsprekers soms zelfs units aan de achterzijde geplaatst. Dit om het geluidsbeeld extra tastbaarheid en 3D ruimtebeeld mee te geven. Minder bekend is dat ook aan de achterzijde geplaatste baspoorten op een vergelijkbare wijze zorgen voor deze extra verdieping in de weergave.

Natuurlijk is zo’n poort aan de achterzijde meer kritisch voor plaatsing voor een achterwand, maar laten we daarbij dan ook meteen voorop stellen dat eigenlijk geen enkele luidspreker basreflex of gesloten, echt goed dicht bij een wand kan presteren. Gaat u anders maar eens dicht voor een wand staan praten (wel even wachten tot de rest van de familie weg is) en luister goed naar uw stem wanneer u vervolgens al pratend hiervan wegloopt. Het is dus volstrekt logisch en reëel om te stellen dat luidsprekers zeker door hun grotere frequentieomvang, hier veel hinder van hebben waardoor het te allen tijde raadzaam is om vooraf veel met de opstelling te experimenteren. Andere voordelen zijn naast het hogere rendement, zeker ook een fenomeen wat ik het ‘ademen’ van geluid noem. Hoewel ook met een gesloten systeem en transmissielijn uitstekende resultaten behaald kunnen worden, vind ik zelf dat een goed afgestemd basreflex ontwerp met liefst de poort aan de achterzijde, het geluid een bepaalde natuurlijke vrijheid geeft die ik maar zelden tot niet bij de andere principes tegenkom.

Hoeveel belang u daar aan hecht is natuurlijk heel persoonlijk, maar voor mijzelf roept het veel raakvlakken met live gespeelde (akoestisch) muziek op. ‘Walmend’ of ruimte overheersend laag hebben vaak te maken met een slechte akoestiek waarin lage tonen te lang blijven hangen. Ook een niet goed bijpassende versterker die te weinig grip op de desbetreffende weergevers heeft, of een te geringe afstand tot de achterwand kunnen veel roet in het eten gooien. Maar staat alles goed opgesteld en afgesteld, dan zijn het toegenomen speelplezier, de betere ruimtelijke gelaagdheid en het ademen van de weergave een werkelijke klankmatige toevoeging. 

Luisteren 1 - kennismaken

Zo veel moeite voor zo’n kleine en relatief voordelige luidspreker? Is dat niet een beetje overdreven? Nee, in dit geval niet en anders zou ik deze inspanning ook nooit hebben gedaan. Is deze Evoke 10 dan de beste luidspreker van deze aardbol? Nee hoor, zeer zeker niet. Maar ik ben er wel van overtuigd dat Dynaudio met deze nieuwe ontwikkelingen werkelijk dichter bij de heilige graal is gekomen. Om bij het begin te beginnen kwamen deze luidsprekers gloednieuw in doos binnen, waarna ik ze in het bijzijn van Marc Brekelmans van Dynaudio Nederland op mijn ‘gretige’ eigen verzoek Stand 20 plaatste. Met gretig bedoel ik dat deze stands visueel eigenlijk wat al te fors voor de kleine Evoke 10’s zijn uitgevallen en dat de rankere Stand 10 er beter bijpast. Gelukkig mag het de pret niet drukken en plaats ik de op dat moment dichtst voor handen zijnde versterker in de vorm van een Accuphase E-650, volledig koud op mijn Finite Elemente Pagode Master Reference rack. Bron is mijn beproefde North Star Design cd combo waarvan ik gemakshalve alleen het loopwerk coaxiaal middels een digitale Sign Audio Technology kabel aan de ingebouwde Accuphase DAC50 module verbind. Zelfs bij deze nog maar lukraak neergezette ‘fabrieksverse’ luidsprekers is het volgende moment al een heel bijzonder en afwijkende weergave te horen. Een presentatie die niet alleen Dynaudio typisch meteen veel breder als de luisterruimte zelf is, maar ook prachtig diep en volledig los van de weergevers. Qua tonale balans en klankmatige signatuur zou ik de weergave het beste als ‘humaan’ willen omschrijven. Zangstemmen klinken als mensen, een gestreken cello klinkt als gestreken cello en slagwerk en bekkens komen zelfs nu al niet over als een slap artificieel aftreksel.

Ja, logisch ook met een aansturing die prijstechnisch deze weergevers vele malen overtreft hoor ik u nu denken. Natuurlijk heeft u hier wel een punt, maar ik kan ook aanvoeren dat dit zelfs bij veel duurdere andere luidsprekers lang niet altijd het geval is. Is het dan helemaal rozengeur en maneschijn? Nee, want zo nieuw uit de doos betekent in dat geval dat het laag nog behoorlijk overheerst en ‘vast’ zit, het middengebied nogal onderbelicht is en er een mechanisch tintje aan het geluid zit. Wanneer de Evoke’s naar de huiskamer verhuizen om in te spelen op de daar aanwezige instap Naim Nait 5i en CD5, frons ik nogmaals even mijn wenkbrauwen. Want verdwenen is ineens de verstaanbaarheid van de nieuwslezer en de weergave klinkt hier wel heel erg pompeus met een bijna overdreven aandacht voor het middenlaag.

Luisteren 2 - de transformatie

Maar met een dagelijkse cocktail van cd’s, Netflix, spelcomputer en gewone TV programma’s, begint het geluid al na een dikke week hoorbaar te veranderen. Zo wordt het hoog losser en meer open, komt het laag steeds meer in het gareel en wint vooral het middengebied fors aan verstaanbaarheid, detaillering en finesse. Na nog twee weken dagelijks gebruik heeft het paar Evoke 10 luidsprekers zijn optimum bereikt. Een verschil wat zo groot is dat zowel ik als de overige gezinsleden behoorlijk verbaasd over deze grote transformatie zijn.

Natuurlijk zijn we wel wat gewend met nieuwe luidsprekers die daar altijd eerst in alle rust mogen acclimatiseren, maar zo’n groot verschil ten goede horen we toch niet vaak. Houd hier dus rekening mee wanneer u een nieuw paar te horen krijgt! Eenmaal ingespeeld krijg ik een déjà vu met de iEar’ show. Want wederom is er die geweldige impact die je doet verbazen dat dit uit zo’n klein formaat luidspreker kan komen. Het laag loopt opvallend diep door, is mooi strak en bevat zelfs de fysieke impact zonder definitieverlies(!) van een serieuze vloerstaander! Midden en hoog zijn zowel ‘smooth’ als mooi informatief en hoe luid ik ook speel, er is geen enkele hoorbare vervorming of compressie waarneembaar. Nou, misschien dat laatste wel een beetje, maar dat heeft vooral te maken dat zelfs bij Naim met zijn stabiele voeding 2 x 50 Watt niet oneindig is.

Luisteren 3

In de derde en laatste sessie verhuizen zowel de stands als Dynaudio’s op zekere dag weer naar de ondergrondse luisterruimte. Doordat hier doorgaans veel grotere luidsprekers aanwezig zijn, vallen de kleine Evoke’s 10 nu zelfs nog meer in het niet. Het is dat ik inmiddels mijn ervaringen met de iEar’ show en onze woonkamer heb opgedaan, anders had ik bijna hoofdschuddend in de luisterstoel gezeten wat daar nu voor geluid uit voort zou moeten komen. Mijn demopaar is trouwens in prachtig gepolitoerde zwarte pianolak uitgevoerd en wordt compleet met magneetfrontjes en een eventuele schuimprop voor de basreflexpijp geleverd. Maar ook de kleuren witte pianolak, walnoot en een lichte kleur houtfineer die Dynaudio treffend blonde wood noemt, zijn voor hetzelfde bedrag te bestellen.

Als eerste versterker ga ik van start met de instap Naim NAC 202 en NAP 200 DR stereo eindversterker. De oplettende lezer herkent hierin dezelfde combinatie zoals die op de iEar’s show speelde en dat is niet voor niets. Want zodra ik het dromerige nummer Dorian van Agnes Obel’s album Aventine start, word ik het volgende moment ondergedompeld in een warm bad van sferische pianoklanken. De zangstem staat vol vuur voor mij en begeleidende koren van haar eigen stem, zweven als een zoete muze rond mij heen. Het stereobeeld toont meteen weer bijzonder wijd, diep en zelfs met hoogteafbeelding en bevat een fysieke laagextensie waar de concurrentie alleen maar van kan dromen. Met het schitterende Liberty van aanstormend talent Anette Askvik, leg ik lat nog een stuk hoger en voor mij is dit misschien wel één van de meest gevoelige popsongs van dit moment. Zeer fraai opgenomen met een enorm pallet aan klankkleuren, wederom een enorm groots en gelaagd stereobeeld en een loepzuivere zangstem. Daarbij is het toch fantastisch dat je zelfs als doorgewinterde high-end recensent nog kippenvel van een paar monitorluidsprekers van nog geen € 1.500,- kan krijgen?

Voor alle volledigheid komen ook nog wat andere versterkers voor het voetlicht en maak ik wederom gebruik van de prachtige 2x zo dure eveneens in het begin gebruikte Accuphase E-650. Hoewel meteen minder de nadruk ligt op typische Naim zaken als ritme, timing en speelvreugde, wordt aan de andere kant wel het stereobeeld nog groter zonder verlies aan focus en is het pallet aan klankkleuren en zeggingskracht zelfs nog groter! En… deze bijna instapweergevers laten dit verschil nog horen ook! Verder gaat mijn muzikale reis met het schitterende Noorse album Quiet winter Night van Hoff ensemble en het nummer Dele alle ord og tanker. Prachtig verstilde muziek, subliem in een kerk opgenomen en vol met gevoel en avontuurlijke muzikale wendingen.

Nee, de schaalgrootte en het absolute realisme is niet van het niveau zoals ik dat met veel duurdere referentieluidsprekers gewend ben. Maar de Evoke’s geven wel veel meer dan een suggestie en laten de kern, het gevoel en de speelvreugde prachtig overeind. Samen met de grensverleggend goede Hegel H590 en tenslotte ook mijn kostbare referentie Zanden 6000 buizenversterker, til ik het niveau tenslotte naar een voor de prijs en afmetingen ongelofelijk hoog niveau. Natuurlijk combineert helemaal niemand ooit zo’n relatief voordelige weergever met zulke dure versterkers. Maar het roept wel een hele brede grijns en diepgaand genieten op wanneer je hoort dat je met zo’n relatief ‘eenvoudig’ product zo ver kan komen! 

Conclusie

Het meest lastige om zo’n test als dit te schrijven, is dat je moet vechten tegen al die andere super lovende testen van soortgelijke producten. En ja, veel luidsprekers uit de lagere prijsklasse presteren vandaag de dag ook inderdaad verrassend goed. Maar je hebt goed en je hebt uitzonderlijk en deze Evoke 10 is in ieder geval voor mij de allereerste luidspreker in deze prijsklasse, die een tot op heden onoverbrugbare kloof weet te dichten. Het is de kloof tussen het nog steeds met plezier kunnen afspelen van minder goed opgenomen commerciële muziek enerzijds en het eveneens meer dan goed tot zijn recht laten komen van audiofiele software anderzijds.

Het Dynaudio ontwerpteam wat voor de Evoke serie heeft getekend, weet dus enorm goed waar ze mee bezig zijn. Om daarbij aspecten als een zeer nauwkeurig gekozen tonale balans en een geweldig mooie spreiding, te combineren met lastig te verenigen parameters als energie overdracht, compressievrijheid en verfijning is grote klasse. Een diepe buiging dus voor Dynaudio, die wat de Evoke 10 betreft van mij de ultieme nominatie van nieuwe prijsklasse referentie uitgereikt kan krijgen!  

Dynaudio Evoke 10
€ 1.400,- per paar

Dynaudio Benelux, tel: 085-8772439, e-mail: info@dynaudio.nl
www.dynaudio.nl

MERK

EDITORS' CHOICE