REVIEW

Review: Under The Surface – Trinity (cd)

In 2017 verraste dit trio met hun debuut Under The Surface. Joost Lijbaart, Sanne Rambags en Bram Stadhouders lieten op het album de vaste structuren binnen de muziek los, wat leidde tot een wonderlijk geheel met een uitzonderlijke klank. Nu is het live album Trinity uitgebracht, opnieuw uitgebracht op het audiofiele Challenge Records label.

Trinity is het voor de bandleden logische gevolg van twee jaar met elkaar optreden en musiceren, op locaties over de hele wereld. De muziek van de band die de naam van het eerste album draagt is in die twee jaar duidelijk geëvolueerd in een nog natuurlijker samenspel, waarin drie generaties artiesten zich los hebben weten te worstelen van elke muzikale hokjesgeest en leven voor improvisatie. Drummer/ percussionist Joost Lijbaart, gitarist Bram Stadhouders en vocalist Sanne Rambags namen de tracks die op Trinity staan op tijdens concerten in onder andere het Amsterdamse Bimhuis en jazz festivals en voegden twaalf nummers samen tot een geheel live opgenomen album.

Voor wie een omschrijving van de muziek te ongrijpbaar is, biedt Joost Lijbaart zelf een duidelijke verklaring voor de totstandkoming van Trinity: “Voor mij lijkt het spelen van live concerten met het trio op een groeiende boom. De muziek evolueert op natuurlijke wijze van stil en verborgen tot sterk en vruchtbaar, van hemels naar aards, van leven tot dood tot leven. Onze concerten zijn nog steeds volledig geïmproviseerd en worden steeds meer een meeslepende ervaring voor het publiek en onszelf - een ervaring die ons uit onze eigen comfortzone neemt naar een verborgen wereld van tederheid, woede, veiligheid, verlating, vreugde, verdriet, vrede en alle andere emoties die elk mens in zijn of haar leven zal ervaren.

Nogal etherisch van aard, maar daarmee doet Lijbaart de muziek op Trinity op geen enkele wijze tekort. Want net als het groeien van een boom bestaat ook elke track op het album uit een opbouw, een bijna tastbare groei die vanuit het niets (stilte) opbloeit tot een krachtig geheel. Sterker nog dan op het debuut laat het gezelschap zich hoorbaar gelden op de bühnes, waarbij het vooral de bijna bovennatuurlijke aard van Sannes vocale bereik is die leidend genoemd mag worden. Soms voorzien van daadwerkelijke (poëtische) teksten, maar ook veelal enkel als instrument ingezet. De toevoeging van de sterke en vooral dynamisch uitgevoerde percussie van Lijbaart lijkt prachtig gedoseerd, maar is ondanks dat vrijwel alles op het podium op improvisatie rust de perfecte balans tussen de muziek en het onvoorspelbare.

Het is duidelijk dat Under The Surface gereisd heeft. De invloeden van wereldmuziek zijn op Trinity niet van de lucht, terwijl vooral ook de elektronische toevoegingen van de hand van Bram Stadhouders zorgvuldig gekozen lijken uit diverse natuurlijke ervaringen. Luister maar naar de toegevoegde vogelgeluiden op de track Wild en je snapt wat ik bedoel. Als dit improvisatie is, dan zijn de drie artiesten in de afgelopen jaren wel heel dicht tot elkaar gekomen en is de geestelijke band die zich daardoor heeft gevormd uitzonderlijk te noemen. Bijna filmisch komt de muziek op Trinity op de luisteraar over, en zou het ook zeker niet slecht doen ter ondersteuning van een natuurdocumentaire of dramatische verfilming.

Dat een album als Trinity je ziel kan pakken, snap ik zeker. Blijf maar eens onberoerd bij een track als Hjemme. Mij lukt het niet. Het gevaar van deze muziekstijl en de continue improvisatiedrang van dit gezelschap schuilt hem echter in de herkenbaarheid van de tracks. Die is er namelijk niet altijd, wat zeker ook live zou kunnen tornen aan het succes van Under The Surface. Wat hier wordt neergezet is knap en soms ronduit bovenaards, maar zal daardoor ook niet iedereen kunnen bekoren. Wie niet met de volle aandacht naar deze muziek luistert, zal snel verdwalen in de op de loer liggende gelijkenis tussen de nummers onderling. Ik vermoed dan ook, dat deze band live het beste tot haar recht zal komen. Zonder beperkt te worden door tijd of ruimte, maar open voor inspiratie die op dat moment zijn intrede mag doen. Met als waarschuwing dat het resultaat per locatie verschillend zal zijn, wat onoverkomelijk is. En het feit dat dit een live album is, is enkel op papier een leuke wetenschap, aangezien de opnames geen blijk geven van aanwezig publiek.

Op Trinity geeft Under The Surface in ieder geval een goed idee wat men kan verwachten wanneer het trio een podium bestijgt. Daarnaast is het album, net als zijn voorganger, een audiofiele parel te noemen waarop micro- en macrodynamiek en een grote mate van gelaagdheid in de muziek de luisteraar den deel vallen.  En dan hebben we het gewoon over een standaard 16-bits geluidsformaat. Niet alledaags luisteren voor mensen met een avontuurlijk karakter. Ik ben wel benieuwd hoe lang deze muziek nog kan verrassen, zonder ogenschijnlijk in herhaling te vervallen. De toekomst zal het uit moeten wijzen.

Muziek: 8 ½
Klank: 10
Label: Challenge Records
Speelduur: 62:27 minuten
Website


EDITORS' CHOICE