Met de 5000 serie biedt Q Acoustics veel innovatie uit de duurdere Concept-modellen aan een lagere prijs, mét het vertrouwde modern design. De luidsprekerfamilie werd recent uitgebreid met een grotere vloerstaander, de 5050. Forsere woofers beloven sterkere bassen maar toch is deze Q Acoustics slank en rank. Hoe speelt 'em?
Q Acoustics
Als je het over betaalbare speakers hebt met een heel modern afgerond design, dan spreek je geheid over Q Acoustics. De Britse luidsprekerfabrikant is al jaren een hit in eigen land (en daarbuiten) door in te zetten op zaken zoals een modern design dat ook bij niet-traditionele hifi-kopers in de smaakt valt. In eerst instantie bouwde het merk een ijzersterke reputatie op met goedkope speakers die veel geluidskwaliteit boden voor een zachte prijs. Met de lancering van de Concept 500, ontworpen door bekende designer Karl-Heinz Fink, en later de Concept 300 met z’n kekke tensegrity-stand begon het wat hoger te mikken. Ook de in 2022 geïntroduceerde Concept 30 en Concept 50 lieten de ambitieuze kant van Q Acoustics zien. Deze speakers bouwden verder op de eerdere high-end modellen en voegde nieuwe zaken toe, zoals een C3 – lees: C-cubed – conusdesign en een fraaiere afwerking.
Met de 5050 dalen we een niveau in het assortiment. Deze vloerstaander is nagelnieuw en vult de bereikbare 5000 series aan die we vorig jaar op High End München ontdekten. Het is dus een nakomertje, in de vorm van een grote vloerstaander naast de compactere 5040. Net als de andere 5000-speakers leent het heel veel van de duurdere Concept-lijn.
‘Groot’ is trouwens in dezen wel heel relatief, want als er één ding is dat Q Acoustics heel goed weet te doen, dan is het wel slanke zuilen maken die heel netjes in een hedendaags interieur passen. Dit is dan ook een van de ‘kleinste’ grootste modellen in een luidsprekerfamilie die we ooit zagen. Wel interessant, want de grotere 6-inch woofers beloven betere basprestaties terwijl de Q Acoustics 5050 an sich door zijn design goed in zelfs middelgrote woonkamers zal passen. Akoestisch, maar ook als het gaat om interieurvriendelijkheid.
Driehoekige stabiliteit
De 5050 uitpakken en opstellen is niet bepaald moeilijk. Het is een ranke verschijning van net geen 102 cm hoog en 33,6 cm breed. De sterke afgeronde hoeken boven- en onderaan doen de speaker nog meer een slanke zuil lijken dan het echt is. Je zou zelfs kunnen twijfelen over de stabiliteit, zeker als je spelende kinderen in huis hebt. Of een kat die graag van meubel tot meubel springt, dat kan ook een potentiële spelbreker zijn.
Q Acoustics heeft echter het nodige gedaan om eventuele rechtszaken af te wenden. En dat op slimme wijze. Net als bij de Concept 50 en andere Q Acoustics-vloerstaanders, plaats je aan de basis achteraan twee metalen driehoeken met pootjes. Ja, dat is ook typisch voor het merk – een aparte voetconstructie. Hier is het wel heel wat eenvoudiger dan de befaamde tensegrity-stand van de Concept 300, de stand waarvan je kon denken dat het elk moment kon instorten maar toch op magische wijze net heel stabiel was.
De driehoekjes bij de 5050 vallen bijna niet op, al helemaal niet bij de witte uitvoering die wij op bezoek kregen. Ze zorgen wel voor de nodige stabiliteit, dat is het belangrijkste. In de doos vind je daarnaast spikes of doppen die je aan deze ‘outriggers’ en vooraan de speakers inschroeft, naargelang welk vloertype je in huis hebt.
Naakt is mooier
De afgeronde kast is echt een vertrouwd designelement van Q Acoustics, net als de MTM-opstelling met een 1-inch tweeter in het midden en een 6-inch woofer er boven én onder. De drivers zitten in een eigen paneel dat op een heel chique, naadloze manier in de voorkant past. Schroeven komen er niet aan te pas. Overigens goed om weten is dat die zwarte baffle op zijn beurt mechanisch ontkoppeld is van de tweeter. Die hangt echt vrij in het geheel, zodat de interactie tussen kast en tweeter beperkt wordt. Iets dat afgeleid is van de Concept-tweeter is dat ook bij de 5050 heel de tweeter in een hermetisch afgesloten behuizing zit. Dat is dan weer om minder beïnvloed te worden door de drukverschillen in de kast veroorzaakt door de grote C3-woofers.
Bij de zwarte uitvoering van de 5050 valt de zwarte baffle uiteraard minder op, maar bij de drie andere kleuruitvoeringen is er altijd een groot contrast tussen dit donker drivergedeelte en de rest van de voorkant. Het Q-logo van het merk blinkt daarbij netjes in het midden van de speaker, wel een ongewone locatie voor een merkteken. Maar storen doet het niet. De meegeleverde magnetisch te bevestigen rooster plaats je overigens enkel over het bovenste speakergedeelte. We springen nu even vooruit in de test, maar we zouden in dit geval eerder afraden om de rooster te plaatsen. In onze testruimte vonden we het een stukje hoogdetail onderdrukken. Een smaakkwestie misschien, maar sowieso is de 5050 wat ons betreft naakt mooier.
Op zoek naar de perfecte vorm
De 5050 is niet de enige vloerstaander in de 5000 series. Eigenlijk werd deze luidsprekerfamilie al vorig jaar op de High End-beurs in München al voorgesteld. Daar kregen we vier modellen te zien: de 5010 en 5020 boekenplankspeakers, de 5090 centerspeaker en de 5040-vloerstaander. Verrassend is dat deze 5040 niet zo veel kleiner is dan de 5050, toch qua hoogte – slechts 5 cm minder. De 5050 is echter wat breder, wat volgt uit het gebruik van twee woofers met een aanzienlijk grotere diameter (6 ipv 5 inch). De tweeter is echter dezelfde. Het is dan ook vooral op vlak van de laagprestaties dat deze grotere Q Acoustics z’n kleinere broer wil overtroeven.
In de 5050 (en de 5040) wordt bij de woofers het C3-design toegepast. Dat staat voor Continuous Curved Cone, een technologie die al bij de nieuwe Concept-modellen werd toegepast. Je merkt snel dat het bedrijf heel trots is op dit ontwerp, dat volgens eigen zeggen uitgebreid R&D-werk vereiste. Vaak wordt bij de presentatie van nieuwe luidsprekers ingezoomd op een of ander nieuw materiaal dat voor de conus is gebruikt, maar hier is dat niet geval. De onderzoekers van Q Acoustics spitsten zich op de conusvorm toe, op zoek naar een vorm die als een echte piston werkt en aan alle volumes wegblijft van ongecontroleerde breakup-bewegingen.
Dankzij computersimulaties kwamen ze uit op een gelijkmatige vorm die daarna gecombineerd werd met een aangepaste spider (het omhangsysteem) en surround (de buitenrand van de conus). Het eindresultaat is dat een C3 woofer een goede uitstraling en een heel evenwichtig, controleerbaar frequentieverloop bezit. Dat maakt de integratie met de tweeter makkelijker, merkt de fabrikant op.
De architectuur van de C3-woofer verklaart ook waarom de 5050 uitpakt met een strakkere, ietwat gedempte bassen. Geen nadeel, want bij elektronische nummers als ‘Home’ van Orbital en ‘In Music I Trust’ van Ellen Alien werd er hierdoor een echt snelheidsgevoel overgebracht. Die controle vinden we ook interessant omdat het de interactie met de kamer vermindert, ook tijdens grote orkestrale werken, wat de plaatsing in de woonkamer net iets makkelijker maakt. Dit hebben we niet kunnen testen, maar we vermoeden dat dit ook helpt bij het corrigeren met een systeem als Dirac of Roomperfect.
Welkom in de woonkamer
De 5050’s hebben we voor een keer niet in onze testruimte geparkeerd, maar in de woonkamer. Links en rechts van de tv, met een Marantz Stereo 70s als motor. Verder geen bronnen, behalve een Pro-Ject Automat A2-platenspeler en een Apple TV die via HDMI op de stereoreceiver hing. Op een ander moment ruilden we de Marantz even in voor onze Lyngdorf TDAI-3400, een combinatie die ook wel goed werkte. Maar die extra toets warmte die de Stereo 70s levert deed de 5050 net iets meer tot leven komen, toch naar onze smaak. Het Q Acoustics-huisgeluid is nu eenmaal relatief vlak, dus een versterking met wat kleuring gebruiken is niet slecht. Al blijft dat natuurlijk wel grotendeels een smaakding. De ELAC Sub 2030 die gewoonlijk meespeelt, lieten we in dit geval uit het verhaal.
Waarom de woonkamer? In de eerste plaats uit praktische overwegingen – er stonden nu eenmaal andere toestellen te spelen in de testruimte. Maar de 5050’s zijn ook speakers die probleemloos te plaatsen zijn in de woonkamer, die trouwens druk door het uitgebreide gezin wordt gebruikt voor films en gaming.
De Britten hebben altijd oog gehad voor het gebruik met een tv, wat we dus ook hier vlot konden uitproberen. Zowel de Marantz als de Lyngdorf zijn uitgerust met HDMI-eARC, wat de koppeling tussen muzieksysteem en tv-toestel kinderspel maakte.
Beheerst en in control
Het is altijd even wennen aan een Q Acoustics-speakerset. Niet omdat ze iets gek of fout doen, maar omdat het merk minder inzet op 'iets' uit het geheel lichten om op te vallen en (de koper) te prikkelen. Het is een eigenschap die ze delen met bijvoorbeeld Dynaudio, al is het huisgeluid van de twee merken toch wat anders. Hoe dan ook, het gaat bij hen niet om opvallen, maar wel om muziek realistisch en ontspannen neer te zetten. Dat is ook wat we beleven bij ‘Alive’ van Beth Orthon, onder meer bij het sfeervolle ‘Haunted Satellite’ dat zich presenteert als een intense geluidsmuur waarin lichtere klanken in de verte klinken en Orthons stem heel mooi er doorweeft. Het is een heel immersive ervaring, er is een goede onderdompeling in deze tracks die aanleunen bij trip-hop maar ook vaak hun eigen ding doen.
De stap naar de nieuwe Khruangbin is snel gemaakt. Het is weer zo’n obsessie onder audiofielen, maar niet onterecht. ‘Ali’, de samenwerking met Vieux Farka Touré, was een fijne uitstap richting Malinese gitaarblues, ‘A LA SALA’ trekt weer met een ruk aan het stuur richting het dromerige, psychedelische die we leerden kennen van hun eerste release bij het label van Late Night Tales. Het is muziek die de 5050’s prima brengen. Niet omhullend, wel als een dikke soundscape die breed wordt uitgesmeerd over de soundstage. Een nummer als ‘Ada Jean’ komt goed los van de speakers, maar er blijft focus. Nog eentje dan, een cd-rip van de rerelease van ‘Moon Safari’ van Air gestreamd via Roon: ‘Kelly Watch The Stars’. Zoals gezegd brengen de Q Acoustics die vette beat strak en gecontroleerd over, de synthesizer en de zanglijn komen dan dan weer sprankelend in de mix naar voren. Het dreunende karakter van dit nummer brengt de 5050 echt intens en vol over.
Dat is een kwaliteit die ook wel positief blijkt als je de Q Acoustics inzet voor tv-geluid. Het is een beetje thuisspelen voor het merk, want we hebben altijd het gevoel gehad dat het Britse merk heel sterk bezig was met die – excuseer de marketingspeak – use case. Het is niet toevallig dat de fabrikant ook zo graag kant-en-klare surroundpakketten aanbiedt, incluis ook met 5000 series-speakers.
Beeldvorming en positionering rond het 65-inch tv-scherm in de woonkamer zitten goed bij ‘Shogun’ en ‘Fallout’, twee reeksen die op een heel andere manier veel sfeer overbrengen. Bij de verfilming van de bekende games is het vooral het intense gebruik van golden oldies om een jaren vijftig-ambience over te brengen dat heel goed lukt, ook voor wie niet exact voor het scherm zit. Bij Shogun is de soundtrack wat ijler, maar ook dat pakken ze goed aan. Wat weer opvalt is dat de weergave in die minder ideale zitposities nog behoorlijk standhoudt.
Een sweet spot is er wel, maar de 5050 straalt breed uit en rolt zacht af als je er van weg gaat – dat maakt ze wel heel huiskamervriendelijk, deze slanke zuilen.
Conclusie
De Q Acoustics 5050 doen precies wat van je het Britse merk verwacht. Ze zijn stijlvol verpakt, met een afwerkingsniveau dat ongekend is voor deze prijs. De speakers van Q Acoustics zagen er altijd wel prima uit, maar bij deze generatie is de afwerking nog beter dan tevoren.
En die positieve woorden gelden ook voor de prestaties. De goede integratie over het frequentiebereik heen, het gecontroleerde laag, het mooie midden en de evenwichtige klank maken de 5050 een goede keuze voor woonkamers waarin zowel muziek als tv-geluid te horen valt. Het zijn fijne kamervullers die je ook buiten de sweet spot veel genot bieden.
Q Acoustics 5050
1.699 euro | www.qacoustics.com
Beoordeling 4,5 op 5
