REVIEW

Copland, Abercrombie, Wheeler – Brand New

Luc van Gaans | 30 juni 2005

Het zijn niet de meest alledaagse bezettingen in de geïmproviseerde muziek: piano, gitaar en trompet. En ook geen bezettingen zonder risico’s. Met twee akkoord instrumenten in een line-up van 3 heb je al snel twee kapiteins op 1 schip. Maar dit trio levert het bewijs dat het spannende muziek kan opleveren, hoewel dat niet geheel zonder slag of stoot blijft.

Brand NewHet trio bestaat uit gelouterde muzikale grootheden. Pianist Marc Copland speelde eerder als sideman met Joe Lovano en James Moody, maakte onderdeel uit van een all-starr quintet met o.a. Randy Brecker en maakte duo opnames met Gary Peacock. John Abercrombie (gitarist) speelde mee op het debuut van Dreams (een groep van de Brecker Brothers), hij nam op met Gil Evans en Gato Barbieri, en maakte furore met Billy Cobham en Dave Holland. Trompettist Kenny Wheeler, inmiddels 75 jaar, maakte albums met Keith Jarret en Dave Holland en is nu een veelgevraagde solist in heel Europa.
Het is alweer de tweede cd van deze formatie. Heijn van de Geijn staat als producer aan de basis en organiseerde een opname in een sfeervolle kerk in Tilburg, hetgeen in elk geval een ruimtelijke en idyllische sfeer opleverde.

Vanaf de eerste minuut wordt duidelijk dat Wheeler’s spel de boventoon zal voeren. Zijn trompetgeluid is vol lyriek en spanning en zijn improvisaties zijn doordacht en gedurfd. Niet zelden haalt hij uit naar de allerhoogste registers op het instrument, maar soms is dat wel iets te veel van het goede. Piano en gitaar geven elkaar volop de ruimte waardoor een transparant geluid ontstaat. Helaas heeft dat wel gevolgen voor de consistentie van de muziek. Er is een beperkter gevoel van eenheid waardoor samenhang achterblijft. Dat is jammer, want de meeste luisteraars zullen hierdoor wellicht eerder afhaken dan de bedoeling is.

Brand New is een spannende cd met boeiende momenten, maar mist teveel hechtheid om het tot een klassieker te schoppen. Dat ligt niet aan de kwaliteit van de bandleden want die staat absoluut buiten kijf. Ik denk toch dat de combinatie een basis mist in de vorm van, bijvoorbeeld, een bassist. Hierdoor worden de lege ruimtes net iets beter ingevuld en loopt er een rode draad in het geluid waardoor de muziek beter zal beklijven. Dus, Heijn van de Geijn, volgende keer niet alleen produceren maar ook lekker meespelen!

Aanvullende informatie:
Copland, Abercrombie, Wheeler – Brand New
Challenge jazz CHR 70122, 2004
Speelduur 67 minuten en 25 seconden
www.challenge.nl


EDITORS' CHOICE