Opbouw

René van Es | 03 september 2014

Het hart van de Aria wordt gevormd door een industrieel moederbord met een Intel processor die op een normale kloksnelheid draait en daarom geen actieve koeling nodig heeft. Op datzelfde moederbord is een 30 GB SSD geprikt, waarop Digibit het Microsoft Home Server 2011 softwarepakket heeft geïnstalleerd. Dat is een zegen voor de snelheid waarmee de Aria zal opstarten. Voor de opslag van uw muziekbestanden is er een 1 TB 2,5 inch harde schijf van Western Digital aan boord. Een TEAC DVD-R drive is aanwezig om muziek vanaf cd te kunnen rippen. Vanaf het moederbord maakt de Aria met USB 2.0 verbinding naar een door M2Tech gefabriceerd interface-board, dat via koppeltransformatoren de S/PDIF-uitgangen van digitaal signaal voorziet, te weten XLR, Cinch en BNC. Er is bovendien een I2S-uitgang zonder trafo aanwezig. Het board maakt Kernel Streaming, Direct Sound (ASIO) en WASAPI mogelijk. Voor de voeding van de Aria zijn twee schakelende voedingen opgenomen. De eerste voeding is beschikbaar voor alle elektronica, de tweede voeding is er alleen maar voor het voeden van de motoren van de schijven en de optische unit. Daarbij springt het zeer geringe energieverbruik van 10 Watt ook nog in het oog.

Via aansluitingen op de achterzijde maken we bovendien connectie naar het moederbord voor een USB-uitgang naar uw D/A converter, een USB-ingang voor het aansluiten van externe harde schijven (back-up of storage) en tenslotte zit daar de LAN-poort. Op dit moment zal de Aria uw cd’s rippen in FLAC-formaat. De harde schijf is ook te vullen via de LAN-verbinding en zo worden naast FLAC de volgende formaten ondersteund: WAV, AIFF, ALAC, DXD (32/352.8 kHz), DSD64 en DSD128. De interne opslagcapaciteit is met een tweede disk uit te breiden of in RAID 1 te zetten, harde schijven van 2 TB en/of SSD behoren eveneens tot de mogelijkheden. Voor 2014 heeft Digibit aangekondigd te zullen komen met een optionele lineaire voeding voor de elektronica en een DAC-board dat ook DSD kan verwerken.

Looks & support
De behuizing is een kunstwerk op zichzelf. Het is lastig uit leggen hoe de opbouw van de kast precies is, laat ik daarom volstaan met het gegeven dat het aluminium 6 mm dik is en werkt als een koellichaam, waardoor actieve koeling achterwege kan blijven. Wie de Aria in zijn luisterruimte neerzet zal onmogelijk mechanisch geluid kunnen waarnemen. De Aria oogt bijzonder fraai in een audiorack en ontlokte mijn bezoekers steevast positief commentaar. Zowel de voor- als de achterkant is strak en functioneel, terwijl een kleine blauwe LED in de aan/uitknop gelukkig eens niet als een laser in de ogen schijnt. Je merkt dat aan elk detail is gedacht. Die aandacht stopt niet na de levering van een systeem. Ik kreeg zonder mankeren uitstekende support van de fabrikant. Daartoe kan vanuit Spanje en of door de plaatselijke leverancier worden ingelogd op het systeem. Ik vind een waarschuwing daarbij wel op zijn plaats, want het geeft Digibit of uw leverancier toegang tot uw thuisnetwerk zonder dat u daar controle over hebt. Ik denk dat men een pakket als Teamviewer gebruikt en daartegen is geen enkele firewall bestand. Loskoppelen van uw netwerk is ook niet handig, want dan werkt de App niet meer en heeft u bij het rippen geen beschikking over metadata en hoesjes.

Overigens is Digibit lang niet de enige firma die op deze manier support biedt aan zijn klanten en er zijn natuurlijk oplossingen te bedenken door thuis te werken met een gastnetwerk of het creëren van VLAN’s. Over het thuisnetwerk kunnen ook andere spelers de Aria ‘zien’, zodat bijvoorbeeld mijn Naim UnitiQute in een andere ruimte muziek vanaf de Aria kan spelen. Aangestuurd vanuit de Digibit App is het zelfs mogelijk een iPad als bron voor een hoofdtelefoon te laten werken.

Installatie
Bij gebrek aan een D/A-converter die DXD- of DSD-files kan verwerken, heb ik mij beperkt tot het FLAC- en ALAC-formaat voor muziekbestanden, opgeslagen in resoluties van 16 en 24 bit op samplerates van 44.1 tot 192 kHz. Voornamelijk zijn de XLR en Cinch digitale uitgangen van de Aria gebruikt, alweer vanwege de DAC die wel een USB ingang heeft, maar die werkt slechts als USB 1.0 en kan dus geen hoge resolutie aan. Mocht u over een USB 2.0 DAC beschikken, dan zal de leverancier de drivers voor u installeren op het gesloten Aria-systeem. Ook I2S is niet aan de orde geweest om dezelfde reden. Is er een AirPlay-speler in huis, dan zal die vanzelf zichtbaar worden in de App. Mijn installatie bestaat (in vogelvlucht) uit een Esoteric D-07 converter, een Audia Flight Strumento No. 1 voorversterker met een Audia Flight 50 eindversterker, een paar PMC fact.12 luidsprekers en ter vergelijking met de Aria een NAD M50/M52 muziekspeler. Voor het verzorgen van een schone netspanning tekende Kemp Elektroniks, voor de diverse kabels en interlinks waren dat Crystal Cable en Yter. Digitale kabels komen tenslotte van Apogee en Stereovox. Muziek speelde ik in eerste instantie over mijn netwerk door de Aria te koppelen met mijn elders opgestelde NAS, iets dat heel eenvoudig vanuit de App wordt geregeld. Later heb ik een back-up schijf met muziek aan de Aria gehangen om tijdens de nachtelijke uren alle muziek van de back-up naar de interne HDD van de Aria te kopiëren, waarna de Aria in dat opzicht ‘stand-alone’ kan werken, hetgeen ook het meest realistische scenario voor de Aria is. Natuurlijk is er ook muziek geript op de Aria zelf. Dit ging met een verbazingwekkende snelheid, veel sneller dan de NAD dat kan doen en ook een stuk vlotter dan een RipButler muziekserver met Vortexbox-software dat kan. In minder dan tien minuten komt de cd weer naar buiten. Tijdens het rippen zoekt de Aria naar metadata en relevante informatie in externe databases als AMG, GD3, SonataDB (klassiek), Freedb en Musicbrainz. PerfectMeta software zorgt voor het samenvoegen van de broninformatie.

EDITORS' CHOICE