Muziek, eerst maar eens stevig inzetten. Colbie Caillat zorgt met haar cd Coco voor vrolijkheid. Vooral als ze Bubbly gaat zingen. Strak ritme, lekkere bas, centraal op een vaste plek de dame. Geen mix om over naar huis te schrijven, wel lastig om goed neer te zetten, omdat de dynamiek klein is en duidelijk geschikt gemaakt voor popzenders. Laten we het erop houden dat een Focal Chorus 716 W in staat is een stevig potje pop de kamer in te smijten, op een beheerste manier, waardoor zowel ouders als kinderen uit de voeten kunnen met één systeem.
Zelf prefereer ik betere opnames zoals van Jacintha of desnoods Jheena Lodwick. De laatste schuif ik in de speler en geef de volume knop een draai met de klok mee. De zoetsappig kweelende Lodwick lijkt wel geschapen voor XRCD’s. Diepe en warme bas, piano die subliem op de cd staat en een mooie stem. Aangenaam en een hoog audiofiel gehalte. Toch niet eenvoudig om goed weer te geven. Met name de basweergave vergt beheersing van de luidsprekers en de versterker om niet te gaan blazen en boemen. De 716 W gaat daar knap mee om. Behoud van details in een redelijk strakke weergave. Het zou nog strakker kunnen, ware het niet dat ik een voorliefde heb ontwikkeld voor buizenversterkers en daar de 716 W op aangesloten heb. De stem staat goed los van de band. Een klarinet hangt voorbeeldig in de ruimte, maakt het zingen van Lodwick haast tot een duet tussen stem en instrument. Verstaanbaarheid is uitstekend. Hoge tonen zouden iets meer mogen spreiden. Meer details zijn welkom.
Laten we met de benen op de grond blijven, dit is geen Focal Utopia waar ik naar luister, maar een Chorus. Toch is er duidelijk een familie-overeenkomst aan te wijzen. Met name in het middengebied waar de stem in zit. Of de piano die ik altijd voortreffelijk vind op Focal. Er zit duidelijk leven in de luidspreker, hij heeft pit en snelheid, het is geen weergever waarvan er 13 in een dozijn gaan. Zeker mijn smaak. Ik hou van leven in de brouwerij. Muziek is emotie, emotieloos weergeven doet afbreuk aan de boodschap. Als dat ten koste gaat van een greintje precisie, dan moet dat maar. Wat fijn is, waar de weergave levendig van blijft, is de gunstige gevoeligheid van Focal. Een hoog rendement kan volstaan met een versterker die eerder delicaat dan krachtig is. Waarmee fraaie combinaties voor de hand liggen.
Terug naar de cd’s. In de speler ligt inmiddels een andere XRCD, ditmaal van het Tsuyoshi Yamamoto Trio. Misty speelt. Een opname met piano die het uiterste kan vergen van een systeem. Vooral op de lp-versie erg bijzonder. Wat de 716 W heel mooi doet, is de piano die hardheid en snelheid geven die de opname vraagt, tegelijk zorgen dat de piano zijn klank blijft behouden. De bas is behoorlijk gedetailleerd, boven verwachting gezien de prijsklasse van de luidspreker. Bekkens missen de fijnheid die ik ken van duurdere Focal systemen met beryllium tweeters. De tweeter heeft aan de andere kant geen scherpte, iets waar Focal vroeger in sommige kringen (onterecht!) berucht om was. De weergave is groot neergezet, groot genoeg om een stereobeeld te vormen in hoogte en breedte, minder in diepte dit keer. Zonder te groot te worden en daarmee onnatuurlijk te zijn. Hij kan bovendien hard spelen. Harder dan de buren op prijs stellen. Waardig deze weergave. Vergeleken met veel kostbaarder Focal-systemen herken ik veel. Het is alsof ik naar een bekende foto kijk, dit keer genomen met minder pixels. Het is allemaal grover. Is dat erg? Nee, niet in deze prijsklasse. Waar we mee te maken hebben, is een systeem dat uitstekend in staat is muziek weer te geven en emotie te vertalen.
