De grootste verschillen met de eerder besproken Hegel CDP2a Mk2 zijn volgens de fabrikant te vinden in de meer geavanceerde analoge circuits die zijn opgebouwd met een hogere componentkwaliteit en nauwere toleranties. Daarnaast is de voeding meer uitgebreid, met veel regulatoren en buffering. De Superclock2 en het uitgekiende servocircuit zijn ongetwijfeld zeer cruciale onderdelen van het nieuwe Hegel vlaggenschip. De CDP4a Mk2 oogt tijdloos en straalt een bepaald Scandinavisch minimalisme uit. Het aluminium front is gestraald met glasdeeltjes, de rest van het chassis is geborsteld en helder of zwart geanodiseerd. Hegel`s topspeler maakt van binnen een even degelijke als doordachte indruk. Het Sony KSS-213Q loopwerk is via veren en rubbers met de kantelplaat een Sony KSM-2.2 lademechanisme verbonden. Aan dat lademechanisme zijn nog enkele kleine modificaties toegevoegd; zo zijn tussen de klembrug en diens montagepunten kunststof foliestrippen aangebracht, ter ontkoppeling van dat (altijd licht resonante) onderdeel. Aan de linker zijde van het loopwerk bevindt zich een ruim opgezette audioprint met opvallend veel capacitieve buffering (uit de kluiten gewassen elco`s) en een woud van spanningsregulatoren.
Rechts bevindt zich een al even fraaie voedingsprint met alweer zeer hoogwaardige elco`s en een ringkerntrafo. Het chassis is zo solide als maar kan, het resultaat van dikke metaalplaten en bescheiden (Britse) afmetingen. De soliditeit en het materiaalgebruik leiden ertoe dat deze speler eerder als een stuk hoogwaardig gereedschap dan als doorsnee apparaat aanvoelt. Aan de voorzijde wordt het display door twee ronde, multifunctionele toetsen geflankeerd. Heel minimalistisch en praktisch, behalve de standby functie van de linker toets wat nog wel eens tot onbedoelde uitschakeling kan leiden. Overigens doet de play-functie ook dienst als pauze, in de vorm van dubbelklik bediening. De diep geborstelde topplaat -die ondergetekende doet denken aan Cello apparatuur- is tamelijk vrij van klopgeesten, oftewel: het reageert gereserveerd op aankloppen. Zo hoort het. De achterzijde is al even spaars bezet als het front maar toch is er in voldoende `connectivity` voorzien. De analoge uitgang is zowel uitgevoerd als ongebalanceerd (met cinchbussen) als gebalanceerd (met XLR chassis). In beide gevallen ligt het maximale signaalniveau op 2,3 Volt. De digitale uitgang is eveneens als cinchbus uitgevoerd (75 Ohm S/P-DIF) en een IEC ingang biedt de mogelijkheid tot het uitwisselen van de lichtnetkabel. De CDP4a Mk2 meet 8X43X29 centimeter (HXBXD) en legt een niet mis te verstaan gewicht van 10 kilo in de schaal. Hij is leverbaar in het zogenoemde pearl silver of zwart en wordt geleverd met de fraaie aluminium Hegel RC2 remote.
