REVIEW

Het effect

Jan de Jeu | 04 december 2010 | Fotografie Jan de Jeu

Over het algemene effect van dit soort handheld neutralizers kan ik in feite heel kort zijn. Het werkt. Maar dat kon u al vermoeden want in de inleiding staat dat ik de Furutech Destat al anderhalf jaar lang dagelijks gebruik. Destijds schreef ik dat het effect merkbaar was bij het antistatisch maken van LP’s, (SA)CD’s, DVD’s, componenten, stekkerblokken en kabels. Het geluid wordt schoner, met name in het hoog. Maar ook het laag wordt beter gedefinieerd. Het sterkst treedt dit effect op bij LP maar ook bij (SA)CD is dit nog zeer goed merkbaar. Het antistatisch maken van de draaitafel of cd speler is eveneens duidelijk, zij het wat minder opvallend dan bij de vinyl en polycarbonaat schijven. Nog kleiner is hetzelfde effect bij het antistatisch maken van kabels en stekkerblokken. 

 


De vergelijking

Oké, beiden blazen het stof weg en beiden neutraliseren de statische lading. Maar doen ze het ook allebei even goed? Om die vraag te beantwoorden heb ik enkele weken lang beide apparaten afwisselend ingezet. Het effect van een behandeling verdwijnt na enige tijd en een CD moet iedere keer voor het afspelen bijvoorbeeld opnieuw behandeld worden. Eén van mijn meest recente aanwinsten is een CD van Norah Jones, getiteld ‘…Featuring Norah Jones’ waarop werken uit de laatste tien jaar verzameld zijn waarin zij samenwerkt met andere musici. Opener Love Me laat haar horen met The Little Willies. Wat de Sakura in sterkere mate doet is het vloeiender maken van de muziek. Daardoor krijgt de weergave als het ware een iets meer analoog karakter dan wanneer de Furutech wordt ingezet. Ook lijkt de hoeveelheid lucht tussen de instrumenten toegenomen. Voor beide apparaten geldt dat het effect bij een LP nog beter waar te nemen is dan bij een CD.

Bijvoorbeeld op de meest recente 180 gram LP van singer songwriter Allan Taylor, getiteld Allan Taylor ‘In The Groove’. Zijn album is het eerste in een nieuwe reeks verzamelalbums van het Stockfisch label. Ik draai opener Brighton Beach, afkomstig van het album ‘Colour To The Moon’. Ook hier een vloeiender beeld, waardoor het Stockfisch geluid wat van het high tech karakter verliest en daarmee wat meer natuurlijk klinkt. Daardoor voelt het ook alsof de boodschap van de song - van de volwassen man die terugkijkt naar een situatie uit zijn jeugd waarin hij een jong meisje kwetste - beter overkomt. Ook hier gaat de Sakura een streepje verder. Net als bij het antistatisch maken van mijn TW Acustic Raven Two draaitafel en mijn Esoteric SA-10 SACD speler. Bij het bewerken van de diverse kabels en de stekkerdozen is het eventuele verschil tussen beiden niet zodanig groot dat ik er met zekerheid een uitspraak over kan doen.


EDITORS' CHOICE