Jong begonnen
De interesse in audio- en opnametechniek ontstond al op 18-jarige leeftijd. Na thuis veel te rommelen met micofoons, en het knippen en plakken van muziek, spaarde Fritz voor een Sennheiser dynamische microfoon. De plaatsing van microfoons werd een obsessie. Hiervoor raadpleegde Fritz de duidelijke handleidingen van Sennheiser, en de mening van muzikanten. Dit ging lange tijd goed, totdat een muzikant/engineer op een dag medeelde dat condensator microfoons veel mooier, opener en ruimtelijker klinken. Nadat Fritz voor het eerst een condensator microfoon gehoord had, ging er weer een wereld open. Toen der tijd echter waren condensator microfoons onbetaalbaar. Op een dag kreeg Fritz een leuke klus, voor het opnemen van een koor. Via mond op mond-tot-mond reclame kwamen er meer klussen, en zo kwam er toch geld voor een goede condensator microfoon. Fritz` handelsgeest was al vroeg aanwezig, en hij kon zijn Sennheiser dynamische microfoon goed verkopen. Door veel praktijkervaring is Fritz uitgegroeid tot het STS van nu. 
Nog steeds leert Fritz veel van muzikanten. Een tijdje terug had Fritz een klus met drie fluitisten. Na de eerste sessie was Fritz totaal niet tevreden. Het klonk volgens Fritz zo slecht dat het helemaal opnieuw moest. De fluitisten wilden de opname toch even horen, en vonden het helemaal fantastisch. Wat was het probleem? Er was een soort gorgelend geluid hoorbaar, de beste beschrijving is een bovenharmonische vervorming. Toen Fritz over deze vervorming praatte keken de fluitisten elkaar aan en moesten een beetje lachen. Deze harmonische vervorming is natuurgetrouw, als meerdere fluitinstrumenten tegelijktijd een bepaalde toon maken, dan gaan deze opgetelde sinussen een 3e harmonische boventoon produceren. De fluitisten wisten natuurlijk niet beter, want die horen dit verschijnsel bij elk concert weer. De opname bleef dus intakt, en Fritz ging tevreden naar huis. Weer wat geleerd. Zo zie je maar dat de communicatie tussen muzikanten en engineers erg belangrijk is.
Ken Ishiwata
Wie de hoesjes van Fritz zijn recent opgenomen cd`s weleens heeft bekeken, weet waarschijnlijk wel welke apparatuur Fritz zijn grote liefde verdient. "Ik ben ooit begonnen met een prachtige Marantz set, nog toen het uit de USA kwam. Ik vond dit zo bijzonder dat ik een bepaalde band met Marantz apparatuur kreeg. Intussen heb ik natuurlijk wel gewisseld, en heb o.a. Sansui en andere topmerken uit de tijd gehad, maar het mooie rustige Marantzgeluid bleef ik altijd missen." Het is dan ook niet verbazingwekkend dat Marantz een van de hoofdsponsors van Fritz´s cd´s is. "En nog steeds maakt Marantz topproducten. De CD-7 is gewoon een prachtige machine, die zo eerlijk en fluweel klinkt." De liefde gaat zelfs zo ver, dat Fritz op zijn "niet" Marantz producten een Philips of Marantz stikker plakt. Ook in de huiskamer tref ik (op de Xanadu weergevers na) enkel Marantz en Philips apparatuur aan. Fritz geeft ook regelmatig workshops.
Het begin van de show vertelt Fritz wat het allerbelangrijkste is in hifiland. Namelijk onze Eigen Oren. Fritz houdt een wattenstaafje omhoog, en vertelt de mensen dat de Oren minstens een keer per week gereinigd dienen te worden. Niet te hardnekkig, maar gewoon schoonmaken. Vervolgens maakt Fritz de mensen bewust van het feit dat het gehoor verloopt in de loop der jaren. Vooral het oor aan de schrijfkant van de mens (voor de meesten dus rechts) verloopt ongemerkt eerder. Om dit aan te tonen komt er een (uiteraard Philips) scheerapparaat tevoorschijn en laat Fritz het apparaat eerst langs je linker oor zoemen. Let dan duidelijk op het mechanische geluid van de tandwieltjes. Vervolgens naast het rechter oor blijkt, dat de mechaniekjes minder verfijnd hoorbaar zijn. Fritz rende tijdens de "bas beluistert avond" enthousiast naar boven en pakte zijn Philishave, waarna hij deze test ook bij mij heeft gedaan, en ik schrok er best wel een beetje van. Dit omdat ik altijd heel erg zuinig op mijn gehoor ben. Toch was mijn rechter oor marginaal minder dan het linker. Verder wordt er op zo`n workshop veel geluisterd naar verschillende opnames en moeten mensen de verschillen in opnames aangeven. "Door de mensen er bewust van te maken waar ze op kunnen letten in een opname is een goede opname duidelijker te herkennen." Ook ontstaat er zo meer waardering voor de huidige hifiset. Dit omdat de nog niet zo ervaren audiofiel dan beter hoort waartoe zijn/haar set in staat is".
