Om de Manfred door de mangel te halen monteerde ik een Transrotor Cantare MC-element, dat rechtstreeks vergelijkbaar is met de Goldring Eroica Reference van ongeveer 500 euro. Het element weegt 5,7 gram, heeft een compliantie van 18 en daarmee in de Jelco arm een te verwachten resonantie-frequentie van 8,7 Hz. Liever zou ik dat wat hoger zien, maar daarvoor zou een element met een lagere compliantie benodigd zijn. Om het MC-signaal te versterken is een gemodificeerde Xindak LP 1.0 phonoversterker gebruikt, afgesloten op 125 Ohm via Xindak MC10-26dB trafo’s. Als versterker nam ik een PrimaLuna ProLogue Two, voorzien van NOS ECCxx buizen en Electro Harmonix EL34’s (in plaats van de standaard KT-88`s).

Het luidsprekerpaar is de Ruark Sabre III, aangevuld met een kleine Dynaudio subwoofer. Bekabeling is bewust eenvoudig gehouden met merken als Chord, Inakustik en Supra. Het geheel staat in een Ikea Ivar stelling. In een naar verhouding veel te kostbare opstelling in de huiskamer kwam de Manfred niet goed tot zijn recht, een veel duurder model van Acoustic-Signature is daar beslist beter op zijn plaats. De Manfred laat mijn verwende, analoog ingestelde oren teveel de beperkingen horen met deze Jelco arm en het Transrotor element, hetgeen ronduit het gevolg is van de transparantie van de duurdere set als geheel. Die weg is daarom niet lang bewandeld.