REVIEWDALI

Luisteren

Kilian Bakker | 12 november 2009 | DALI

Voor mensen die toe-in een interieur-aanzichtelijke (dus afzichtelijke) vloek vinden is er thans hoop; deze Dali`s zijn geoptimaliseerd voor toe-in vrije opstelling. Een dergelijke opstelling oogt voor deze doorgewinterde LS 3/5a gebruiker echter als een nieuwslezeres die (tweemaal) in de verkeerde camera kijkt. Maar het went. Dali laat weten dat de Menuets in feite zijn ontworpen om `flat up against the wall` te worden geplaatst, zonder enige toe-in (parallel aan de zijwanden). Dat is mogelijk dankzij de bovengemiddeld grote horizontale spreiding. Verschillende opstellingen werden uitgeprobeerd en de Mentor Menuets werden uiteindelijk zonder noemenswaardige toe-in opgesteld (slechts 1,5 graden) maar wel 25 centimeter van de achterwand (op 65 centimeter hoge, zandgevulde stands); een positie die voor beduidend betere prestaties zorgde dan strak tegen de wand.

Dali Mentor Menuet

De Crooked Still CD Shaken By A Low Sound verdween in de Marantz speler, waarna de track Little Sadie werd beluisterd. Dat viel bepaald niet tegen; de immer aantrekkelijk klinkende stem van Aoife O` Donovan klonk via de Mentor Menuets als For Your Ears Only. De licht hese keelklanken kwamen opvallend duidelijk en sexy over. De krachtige aanzetten van de als een bezeten zagende cellist (Rushad Eggleston) kregen een aanstekelijke presence en energie mee. Even opvallend was de verre van benepen klinkende contrabas, waarbij de snaarplukken zowel elastisch als vrij overkwamen. De uiterst compacte mid/laag units verslikten zich niet in de vrij prominent opgenomen ritmesectie. Nog belangrijker was het volledig uitblijven van dichtlopen of onbedoelde uitschieters, iets waar menig micro-monitor zich bij dergelijk energiek bronmateriaal aan kan bezondigen. Crooked Still kreeg een rijke, vriendelijke en schone weergave mee, zij het met een verhoudingsgewijs diffuus stereobeeld. De meer kostbare Stirling LS 3/5a V2`s weten klanken -zowel lateraal als in de diepte- met meer focus en contrast neer te zetten. Daar zou de door Dali aanbevolen recht-zo-die-gaat opstelling mede debet aan kunnen zijn maar het moet gezegd: van een `gat` in het stereo-centrum was geen sprake, het geluidsbeeld is juist opmerkelijk coherent. Aan directe steun van de achterwand hebben ze overigens minder behoefte dan de fabrikant suggereert maar ze houden wel van een relatief intieme relatie met het metselwerk.

Van de Chris Thomas King CD Red Mud werd de gelijknamige track beluisterd. Zijn slide-uithalen op een National Resophonic gitaar lagen tegelijk prettig en pittig in het gehoor, een puur plezier om naar te luisteren. De ultra-strak gespeelde rimshots kwamen lekker prominent en snappy over, wat overigens voortkomt uit een combinatie van snelheid en plasticiteit, niet felheid. De kenmerkende laidback zang van King kwam goed uit de verf, alsmede de dreigende ondertoon van Red Mud. Het meest opvallende was de bijzonder natuurlijk klinkende metaalruis van de subtiel bespeelde bekkens. Deze muziek kan weliswaar op knallendere wijze worden gepresenteerd maar op dit prijsniveau wordt het voor conculega-weergevers toch tamelijk lastig om het op meer meeslepende wijze te vertolken. Dat de nieuwe Menuets ook raad weten met verassend geplaatste ritme-accenten en swing, bewezen ze toen de (20 bit gemasterde) Dreyfus CD Trio In Tokyo met Michel Petrucciani, Steve Gadd en Anthony Jackson optisch werd afgetast. Met name bij Little Peace In C For U sloegen de twee mini-Dali`s de temporale spijker mooi op de kop. De speelse ritmische punctuering en de verbluffende souplesse van Petrucciani`s onnavolgbare toetsenspel werden moeiteloos overgebracht. Het feit dat de ritmesectie gedurende deze sessie op enkele momenten moeite heeft om de meesterpianist bij te benen was duidelijk hoorbaar, alsmede de humoristische wijze waarop bassist Anthony Jackson inspeelt op zijn collega`s. Ondanks de beperkte bandbreedte -oftewel de natuurlijke beperking in het onderste bereik- en het vriendelijke karakter van de Deense weergevers werd de natuurlijke muzikale spanning van deze meesterlijke Jazz-sessie totaal stressvrij weergegeven. Chapeau!

MERK

EDITORS' CHOICE