ARTIKEL

Eiland In De Verte

Tijdens het produceren van platen heb ik mooie momenten meegemaakt. Zoals de opnames van Eiland in de Verte, de titeltrack van de cd van Boudewijn de Groot. ’s Middags in de studio zei hij opgewonden: ik heb een nieuwe, prachtige tekst van Lennart (Nijgh) gevonden!

Boudewijn schreef er muziek bij en Henny (Vrienten), Jan (Hendriks) en ik hebben het diezelfde avond in één keer op de band gezet. We werden door de song gepakt. Dat hoor je, die eerste versie is beeldschoon en staat precies zo op de plaat. We hebben iets bijzonders gevangen met die opnames, de droom van de producer om dat moment te bereiken. Maar het produceren van een plaat kost me ook een jaar van mijn leven. Niet alleen ik moet het mooi vinden, ook de artiest en de platenmaatschappij.


Adele
Wie ik wel had willen produceren? De zangeres Kirsten. Zo’n tien jaar geleden kwam die op. Ik vond haar stem zo goed, zo puur, zo mooi. Iemand anders produceerde haar debuut. Eerlijk gezegd heb ik er niet meer zo veel van gehoord. Ik heb nog steeds wel iets met zingende meisjes, al dan niet met gitaar. En dan zit je de laatste tijd goed natuurlijk met artiesten als Adele, Duffy en Amy Winehouse. Ik ga er niet echt naar op zoek, en koop weinig, maar bij mijn dochter Luna, die dertien is en zelf ook zingt, hoor ik soms de meest prachtige dingen voorbij komen. Duffy is een beetje een aansteller, al heb ik wel haar plaat gekocht. Maar Adele vind ik sympathiek, leuk dat ze zo mollig is, en haar versie van Dylans Make You Feel My Love… Jezus, wat mooi! Als ik dan zie dat ze naar Nederland komt, denk ik even: kom ik rij naar Amsterdam. Maar doe het dan toch maar niet, te veel gedoe. Ik ga in april trouwens wel naar Dylan in de HMH, maar dat is volkomen incidenteel.


Heavy
Mijn zoon Joch is vijftien en meer van de heavy muziek. [lachend] Zit ‘ie op zijn gitaar te raggen en komt er urenlang alleen maar herrie uit zijn kamer. Mooie herrie, hoor. Ach, mijn ouders vonden mijn muziek ook herrie. Er zaten drums in. Drums! Vroeger was pop iets voor de jeugd, nu is pop voor iedereen, en alles mag. Ik ben zestig en maak popmuziek! Hoewel mijn kinderen veel met muziek bezig zijn, bemoei ik me er zo weinig mogelijk mee. Ik wilde vroeger naar het conservatorium, maar dat vonden mijn ouders niets. Als mijn kinderen dat willen zal ik ze geen strobreed in de weg leggen.


EDITORS' CHOICE