Het is al donker wanneer ik mijn eigen huis weer betreed. Ik trek de gordijnen dicht en doe een klein lichtje in de keuken aan. De koude koffie gooi ik weg en ik schenk voor mezelf een lekkere mout whisky in. “Kind of Blue” verdwijnt in het transport en ik laat mij, met de afstandsbediening in de hand, op mijn sweet spot zakken. Ik geniet van de rust in de vrijwel donkere kamer. De duisternis wordt slechts doorbroken door de oplichtende leds van transport, dac en versterkers. De whisky hangt mooi in het glas. Ik druk de “play” knop in en hoor de eerste drie piano tonen van de cd. Ah! Genieten.

Het ganglicht rukt mij wreed uit mijn euforie. “ Jan, kun je even helpen met de maxi cosy?” Mijn vrouw doet de kamerdeur open en in dezelfde beweging zet zij het lichtknopje om. “Wat is het hier donker”...

Lees verder...