African fantasy

Trilok in de mist

Trilok Gurtu is misschien het meest bekend geworden door zijn werk met John McLaughlin. Hierin werd de traditie die Shakti met McLaughlin als Mahavishnu voortgezet in een moderne toonzetting. Gurtu muntte in deze bezetting uit in het gebruik van zijn percussie instrumenten. Gezeten op de grond met een enorme verzameling trommels, vazen en bellen. Vooral de waterdrum maakt indruk.

Op African Fantasy probeert Trilok Gurtu de brug te slaan tussen zijn traditionele Indiase achtergrond en zijn liefde voor Afrika. Hij doet dit door een instrumentale basis te vormen met Indiase instrumenten en klanken waaroverheen hij ofwel woordloze Afrikaans klinkende klanken laat zingen, onder andere door Zap Mama`s Sabine Kabongo. Het resultaat is een goedkope Afro pop die weinig boeit.
Verderop laat Gurti Angelique Kidjo wel een echte tekst brengen, maar die is dan ook door haar zelf geschreven. Deze rol als sessie zangeres ligt Kidjo wel, maar het hele nummer wordt er niet beter van.
Dinki Puriya, een duet tussen Gurtu op tabla en Ravi Chary op sitar is op zich aardig, maar door de opname/mix kwaliteit, of beter gezegd het ontbreken hiervan, het meest geschikt om te skippen.
Al met al zonde dat een schitterende muzikant als Trilok Gurtu deze plaat heeft uitgebracht. Noch zijn Indiase kant noch zijn interesse in Afrika komt uit de verf. Hoewel de hoes vol trots vermeldt dat de opname met 96Khz is gedaan (ready for your DVD) (??), kan het veel beter. Ik hoop dat bijvoorbeeld Kavi Alexander van Water Lily records eens iets gaat doen met Trilok. Tot die tijd zijn de opnames die hij gemaakt het met McLaughlin veruit de moeite waard.