REVIEW

Mark O`Connor

Jan de Jeu | 14 april 2003

Mark O’Connor’s Hot Swing Trio featuring Wynton Marsalis and Jane Monheit ‘In Full Swing’

mark_oconnors_hot_swing_trio_14-04-03De momenteel 41 jaar oude Amerikaanse violist Mark O’ Connor staat inmiddels al weer 30 jaar op het podium. Op 12-jarige leeftijd maakt hij voor Rounder Records, anderhalf jaar nadat hij voor het eerst een viool beetgepakt heeft, zijn eerste plaat National Junior Fiddle Champion. Jarenlang is hij Nashville’s belangrijkste sessie muzikant en hij is dan ook te vinden op platen van Rosanne Cash tot de Nitty Gritty Dirt Band. Van de Country Music Association krijgt hij in de tachtiger jaren tot zes maal toe de titel ‘Musician of the Year.” In zijn beginjaren is zijn belangrijkste inspiratiebron de uit Texas afkomstige ‘fiddler’ Benny Thomasson. Maar country en bluegrass zijn niet de enige belangrijke invloeden die hem vormen. Later komt daar de Franse violist Stephane Grappelli bij die tezamen met de gitarist Django Reinhardt in de dertiger jaren het ‘Quintette de Hot Club de France’ oprichtte.

Door de jaren heen doet hij kennis op van een veelheid aan muzikale stijlen en genres die allen hun invloed achterlaten en maken dat zijn werk als violist en componist niet langer in één enkel hokje te plaatsen is. De voorlaatste zes cd’s, allen voor het Sony Classical label, leggen de nadruk op zijn talent als componist van ‘hedendaags klassiek’ waarbij de eerste twee projecten uitgevoerd worden met medewerking van Yo-Yo Ma en Edgar Meyer. De eerste cd ‘Appalachia Waltz’ bezorgt hem internationale erkenning terwijl de tweede cd ‘Appalachian Journey’ hem in januari 2001 een Grammy Award oplevert voor ‘Best classical crossover album’.

In juni 2001 is er op zijn eigen OMAC label dan de live opgenomen cd ‘Hot Swing’ als tribuut aan zijn oude vriend en mentor Stephane Grappelli. O’Connor ontmoet Grappelli voor het eerst wanneer hij op 17 jarige leeftijd auditie doet voor een plaatsje in de band waarmee Stephane op tournee gaat. Niet als violist maar als gitarist; zijn eerste instrument. Pas later hoort Grappelli dat Mark ook viool speelt en tot op de dag van vandaag herinnert Mark zich nog perfect hoe hij zich voelt wanneer de maestro hem vraagt om voor hem viool te spelen; “I was shaking in my boots.”  

Ook deze nieuwe cd ‘In Full Swing’ is opgedragen aan de grote Franse violist. Net als op ‘Hot Swing’ het geval is wordt zijn trio buiten hemzelf opnieuw gevormd door gitarist Frank Vignolo en bassist Jon Burr. De eerste maal dat zij in deze samenstelling samen spelen is overigens tijdens de begrafenis van Stephane Grappelli in 1997 geweest. Voor de gelegenheid is het trio ditmaal uitgebreid met Pulitzer prijs winnaar trompettist Wynton Marsalis en jazz- en cabaretzangeres Jane Monheit.

mark_oconnor_14-04-03De cd opent met het door Mark O’Connor zelf geschreven ‘In Full Swing’ en meteen komt de kracht en virtuositeit van O’Connor’s spel vol tot expressie. Het zet de toon voor de cd waarop naar mijn smaak de meest interessante nummers gespeeld worden door het trio zelf waarbij Frank Vignola en Jon Burr beslist niet onderdoen voor de grote Mark O’Connor. Met name bij die nummers keert de herinnering terug aan lang geleden genoten geneugten als Pastis en Gauloise. Na de cd enkele malen beluisterd te hebben bekruipt mij het gevoel dat de twee gasten, die op vijf van de tien nummers meespelen dan wel zingen, met name aangetrokken zijn om de cd aantrekkelijk te maken voor een zo groot mogelijk koperspubliek. Daarmee is niet gezegd dat Wynton Marsalis onder de maat presteert. Integendeel, nummers als ‘Tiger Rag’ en ‘Honeysuckle Rose’ bieden een boeiend samenspel van viool en trompet terwijl Marsalis heerlijk melodieus klinkt in ‘As Time Goes By’. Jane Monheit levert een bijdrage in ‘Honeysuckle Rose’, ‘Misty’ en ‘As Time Goes By’ maar eigenlijk weet zij alleen in het laatstgenoemde nummer echt te overtuigen.

Mark O’Connor’s Hot Swing Trio featuring Wynton Marsalis and Jane Monheit ‘In Full Swing’
Sony Music Entertainment 2003 SK 87880


EDITORS' CHOICE