REVIEW

Marion Bridge

Jan Luijsterburg | 23 december 2003

Marion Bridge

Marion BridgeHet debuut van de naar Canada geemigreerde Duitse regisseuse Wiebke van Carolsfeld was januari 2003 voor het eerst in Nederland te zien. De film deed mee in de Tigercompetitie van Filmfestival Rotterdam, rouleerde met redelijk succes in het filmhuiscircuit en is nu op DVD verkrijgbaar. Het is een mooi, ingetogen familiedrama over drie zussen en een beladen verleden.

Het verhaal is gebaseerd op een toneelstuk van Daniel MacIvor. Agnes, de jongste van drie zussen, gespeeld door de fantastische Molly Parker, keer terug het ouderlijk huis op het afgelegen Nova Scotia, aan de oostkust. Aanleiding is dat moeder op sterven ligt. Heel subtiel en geleidelijk krijgen we informatie over de familieleden. De kettingrokende Agnes heeft net als haar moeder een alcoholprobleem, en was ook niet vies van andere verdovende drugs.

Nu staat ze echter droog. Dat kan van moeder niet gezegd worden. Agnes voorziet haar in het ziekenhuis stiekem van drank en sigaretten. Ze verstoort een saai evenwicht in huis, tussen de zussen Theresa, een gescheiden bitse mopperkont, en de jongensachtige Louise, die zich het liefst terugtrekt voor de televisie. De bijbelclub lijkt de enige vorm van vermaak buiten de deur. Agnes zorgt voor de hoognodige opschudding. Uiteindelijk brengt de ziekte van de moeder de zussen toch dichter bij elkaar.

Geleidelijk wordt ook het mysterie van de afwezige vader opgehelderd, en komen de trauma`s uit het verleden op tafel. Verrassend is de ontknoping bepaald niet. Er zijn al vanaf het begin signalen uit welke hoek de wind waait, en verhalen  als Marion Bridge zijn al vaak verteld.

Van de opgerakelde problematiek kun je zeggen dat het wel wat erg veel is. Dat staat een evenwichtige uitwerking wat in de weg: veel blijft een beetje in de lucht hangen. Daar staat tegenover dat het acteerwerk puur smullen is. Subtiel, klein en erg realistisch. Door uitbarstingen buiten beeld te houden en de achterliggende verhalen meer aan te stippen dan uit te leggen blijft de kijker geboeid en nieuwsgierig. Dat is erg knap gedaan.

Aan het eind wordt het opgebouwde kaartenhuis jammerlijk tegen de vlakte gemaaid door een afgezaagde, zeg maar gerust drakerige slotscène die we maar snel moeten vergeten, anders is de kater nogal groot. Dan blijft er in ieder geval een sympathiek, somber portret achter in de herinnering. De zorgvuldige opbouw wordt in ieder geval niet gevolgd door een navenante afwikkeling.

Als extra is een kort interview met Wiebke von Carolsfeld toegevoegd. Waarschijnlijk gemaakt als televisie-item, want fragmenten uit de film nemen meer tijd in beslag dan de uitleg van de maakster. Dat beperkt de informatieve waarde nogal.


Aanvullende Informatie :
DVD
Distributie: Cinemien www.cinemien.nl
Label : Homescreen www.homescreen.nl
Canada, 2002
Speelduur: 87 minuten
Regie: Wiebke von Carolsfeld
Productie: Julia Sereny, Jennifer Kawaja, Brent Barclay, Bill Niven
Scenario: Daniel MacIvor, gebaseerd op zijn toneelstuk
Camera: Stefan Ivanov
Montage: Dean Soltys
Muziek: Lesley Barber
Met: Molly Parker, Rebecca Jenkins, Stacy Smith, Marguerite McNeil
Beeld: 16:9, anamorf
Geluid: Dolby 5.1

EDITORS' CHOICE