REVIEW

Duke Ellingtun - Blues in Orbit

Jan de Jeu | 22 juni 2006

‘Blues in Orbit’ is grotendeels het resultaat van twee opnamesessies op respectievelijk 2 en 3 december 1959, beiden om twaalf uur ’s nachts. Aan de ongewone tijd liggen niet alleen de populariteit van Ellington, maar ook de grote vraag naar opnametijd bij Columbia’s studio aan East 30th Street ten grondslag.

Blues in Orbit - Duke EllingtonHet resultaat van de sessies behoort dan misschien niet tot het allerbeste wat Ellington ooit geproduceerd heeft, maar zeker wel tot het meest populaire deel van zijn oeuvre. Met elf bluesnummers waarvan ‘Smada’, ‘C Jam Blues’ en ‘In A Mellow Tone’ misschien nog wel de meest bekende selecties zijn.

De fraaiste solo’s komen van trompettist Ray Nance - die in ‘C Jam Blues’ overigens ook laat horen de viool uitstekend te beheersen - in ‘Pie Eye’s Blues’ en Johnny Hodges ( bijvoorbeeld in ‘Smada’) op altsax. BootyWood’s trombone en Jimmy Hamilton’s klarinet beheersen het Ellington/ Strayhorn nummer ‘Sweet And Pungent’.

De 200 gram re-issue klinkt (zoals de titel doet verwachten) ruimtelijk, direct en fris. Een ruimtelijkheid die nog eens extra benadrukt wordt in ‘Blues In Blueprint’ en ‘The Swingers Get The Blues Too’. Een heerlijke Ellington schijf.


EDITORS' CHOICE