REVIEW

The Veils – Nux Vomica

Jan Luijsterburg | 28 september 2006

Het debuut van The Veils, The Runaway Found was een aangename verrassing, en voor de opvolger Nux Vomica geldt dat opnieuw. Nu gaat het hier eigenlijk weer om een nieuwe band. Finn Andrews ontsloeg zijn oude Veils, ging terug naar Nieuw Zeeland, waar hij opgroeide, en vormde met oude vrienden een nieuwe incarnatie van de band. Zelfde stem, maar een totaal andere sound.

Nu is die stem wel erg bepalend. Hij raspt en slaat over alsof de eigenaar net de baard in de keel heeft, als een zieke kraai. Hij kermt soms ongegeneerd en dramatisch. Authentiek of gemaniereerd, dat is de vraag die waarschijnlijk bepaalt of je je als luisteraar gaat ergeren (overdreven aanstellerij!) of meegesleept wordt. Natuurlijk is deze manier van zingen, die Jeff Buckley en Jim Morrison in herinnering roept, een vorm van acteren. Andrews doet het echter met een overgave die overrompelt en overtuigt. Daarbij waakt hij voor overdrijving: het drama is groot maar wordt gedoseerd verstrekt.

Muzikaal heeft de Smiths-achtige britpop van het debuut plaatsgemaakt voor een woestijnachtige ruw bluesy geluid dat eerder aan Nick Cave en 16 Horsepower doet denken. Het mooi verfijnde is verdwenen, en vervangen door zelfbewust schuurpapier. De sfeer is donker en urgent, er worden de nodige demonen uitgedreven, maar er zijn als contrast een paar luchtiger liedjes als de single Advice for Young Mothers To Be. Die zorgen er voor dat het album niet topzwaar wordt. Grote contrasten dus, maar alles perfect in evenwicht.

Finn Andrews heeft dat onbenoembare dat grote artiesten kenmerkt. Alles wat hij doet is haast vanzelfsprekend raak, al komt het soms moeizaam uit de tenen. Hoe verschillend de liedjes onderling ook zijn, in sfeer, schaal en stijl, ze pakken allemaal meteen. Je wordt als luisteraar helemaal in de muziek gezogen en gelooft alles. Ongelofelijk en zwaar verslavend.
 
Nux Vomica is de Latijnse naam voor de plant waaruit strychnine gewonnen wordt. In milde dosering een middel tegen stress en misselijkheid, maar anders een dodelijk gif. Een mooi beeld voor wat er op deze CD lijkt te gebeuren: er wordt met vuur gespeeld, en glansrijk gewonnen. Zonder twijfel een van de beste platen van het jaar.


Aanvullende informatie:
10 tracks, speelduur 43:31
Label: Rough Trade / Cycle
Distributie: de Konkurrent www.konkurrent.nl
Website: www.theveils.com


EDITORS' CHOICE