REVIEW

Joe Zawinul - Brown Street

Jan de Jeu | 28 december 2006

In mijn oren is de op 7 juli 1932 in het Oostenrijkse Wenen geboren Joe Zawinul één van de beste toetsenisten ter wereld. Niet alleen is hij samen met grootheden als Chick Corea, Herbie Hancock en Miles Davis een belangrijk grondlegger van de fusion stroming in de jazz, hij is tevens één van de eersten die in het verleden elektrische piano’s en synthesizers in die muzieksoort introduceerde.

Joe Zawinul - Brown StreetIn het eind van de zestiger jaren van de vorige eeuw was hij onderdeel van Miles Davis’ band en speelde hij o.a. mee op het album ‘In A Silent Way’ waarvoor hij het titelnummer componeerde. Het meest bekend is hij evenwel geworden met ‘Weather Report’, de groep die hij in 1970 samen met saxofonist Wayne Shorter oprichtte.

Diverse solisten, waaronder ex-bandleden van ‘Weather Report’ en de daarop volgende bands ‘Weather Update’ en ‘The Zawinul Syndicate’, gaven in 2002, tijdens de ‘Leverkusener Jazztage’ samen met de WDR bigband een concert ter gelegenheid van Zawinul’s 70 ste verjaardag waarbij de jarige zelf slechts op één nummer meespeelde.

Naar aanleiding van dit concert ging Zawinul, samen met collega’s Alex Acuna (percussie), Nathaniel Townsley (drums) en Victor Bailey (bas) in de herfst van 2005 met deze bigband op tournee waarbij hij Wenen, Salzburg, Leverkusen, Berlijn, Madrid en Valladolid aandeed.

Gedurende het optreden in Joe Zawinul’s Weense club – genoemd naar zijn grootste commerciele succes, het van het album ‘Heavy Weather’ afkomstige nummer ‘Birdland’(alhoewel ‘Mercy, mercy, mercy’ waarschijnlijk dicht in de buurt komt) – werden opnames gemaakt voor de dubbel CD die nu onder de naam ‘Brown Street’ uitgebracht is. Op de cover een foto van twee borden met daarop namen van straten die elkaar kruisen; ‘Black Market’ – een verwijzing naar het baanbrekende album van destijds – en ‘Brown Street’; niet alleen de titel van de CD maar ook het openingsnummer dat Zawinul samen met Wayne Shorter schreef. De overige negen songs zijn allemaal van de hand van Zawinul. Daaronder mijn favoriet ‘In A Silent Way’ met naast de solo van Joe – die dat in elk nummer doet – een sterrol voor trompettist John Marshall. Andere selecties op de eerste CD zijn ‘Fast City’ met Paul Heller op tenorsax, ‘Badia / Boogie Woogie Waltz’ met Olivier Peters op sopraansax en ‘Black Market’ met Karolina Strassmayer op altsax. De tweede schijf opent met ‘March Of The Lost Children’, gevolgd door ‘A Remark You Made’ met Heiner Wiberny op altsax. In ‘Night Passion’ klinkt de flugelhorn van Kenny Rompton waarna afgerond wordt met de langste melodieen ‘Procession’ en ‘Carnavalito’.

Joe Zawinul - Brown Street

Op deze dubbelaar keert Zawinul – na de wereldmuziek periode – terug naar de fusion. De bigband voegt een bepaalde volheid toe aan de bekende nummers zonder dat dit evenwel resulteert in een vertragende of bombastische werking die voor deze composities funest zou zijn. Een regelrecht compliment aan arrangeur Vince Mendoza die niet zozeer opnieuw arrangeerde als wel de oude arrangementen aanpaste. Daardoor blijft – ondersteund door het kenmerkende live karakter - een sfeer van minimalisme, frisheid, essentie en kernachtigheid behouden met de nog immer alerte en virtuoze meester zelf – op keyboards en vocoder - als magistraal en onvermoeibaar middelpunt. Een grootse dubbel CD.


Aanvullende informatie:
Format: CD INT 3450 2
Label : Intuition


EDITORS' CHOICE