De leden van het Concertgebouworkest spelen ook graag in kleiner verband met elkaar samen. Een van de actiefste gezelschappen binnen het orkest wordt gevormd door de voltallige sectie koperblazers. Het doel van dit ensemble is te laten horen hoe veelzijdig de muziek voor koperen blaasinstrumenten kan zijn.

Hoewel uitgebracht op het label RCO Live bevat deze SACD geen concertopnamen. De uitgave is een gevolg van een geldprijs die toegekend werd aan trombonist en dirigent van het ensemble Ivan Meylemans.
De opnamen, gemaakt door het Polyhymnia team, laten knap horen hoe schitterend de blazers het Concertgebouw rondom vullen. Ze waren tevens een afscheid: Meylemans heeft het RCO inmiddels verlaten om een dirigentencarrière op te bouwen.

Om te laten horen hoe divers de emoties kunnen zijn die de combinatie van trompet, trombone, hoorn en tuba oplevert werden zes onderling zeer verschillende stukken gekozen.

De serenade van Willem van Otterloo uit 1944 is een lyrisch, postromantisch werk, gebaseerd op de traditie van serenades voor blazers uit de 18e en 19e eeuw. The Call van Nico Woud, de paukenist van het Concertgebouworkest, werd speciaal voor het ensemble geschreven ter gelegenheid van haar eerste tournee door de VS. Het is een ietwat schools werk, dat de sferen en genres van de blaasmuziek langsloopt en daardoor meer overkomt als een demonstratie van mogelijkheden en kunnen dan als een stuk met een eigen gezicht.

Vervolgens verplaatsen we ons naar het Venetie van 1597, met een stukje uit de bundel Sacrae Symfoniae van Giovanni Gabrieli. Plechtige, religieuze muziek die ooit klonk in de San Marco basiliek. Hoogtepunt van de CD is de Ragtimes en Habanaras uit 1975 van Hans Werner Henze. Elf korte dansen, waarin stevig wordt geciteerd uit Stravinski’s werken voor jazzorkest en uit de opera’s van Kurt Weil.

Variants with Solo Candenzas werd door specialist in muziek voor blazers William Schmidt geschreven voor vier trompetten, die elk om de beurt een solo ten beste geven. Afgesloten wordt met een groot, jazzy werk van Derek Bourgeois, waarin energieke delen afgewisseld worden door onder meer prachtige soli van hoorn en tuba. Het stuk doet qua sfeer sterk denken aan de orkestwerken van George Gershwin.

Dit is in veel opzichten een demonstratieplaatje. Qua geluidsweergave, muzikale mogelijkheden van de combinatie van koperen blaasinstrumenten, maar bovenal van perfect musiceren. Deze wereldtoppers kunnen niet alleen knallen, maar ook zingen, dansen en ontroeren.


Aanvullende informatie:

Speelduur: 81:05 (een record in mijn collectie)
Brass of the Royal Concertgebouw Orchestra
Kopergroep van het Koninklijk Concertgebouworkest
Ivan Meylemans dirigent
RCO 07002 hybride multichannel sacd
Distributie: Codaex

Willem van Otterloo - Serenade
Nick Woud - The Call, the brass presented
Giovanni Gabrieli - Canzon in echo duodecimi toni a 10
Hans Werner Henze - Ragtimes & Habaneras
William Schmidt - Variants with Solo Cadenzas
Derek Bourgeois - Concerto Grosso

Website: www.rcobrass.com