John Peterson is een bijzonder mens. Zijn leven kende hoge pieken en diepe dalen. Als enige zoon in een boerengezin had hij, na het overlijden van zijn vader, al op jonge leeftijd de leiding over een druk bedrijf. Zijn familie had al vroeg een filmcamera, waardoor de levensgeschiedenis ook in beelden getoond kon worden. Taggart Siegel maakte er een mooie documentaire van.

Peterson combineerde het werk op de boerderij met een studie, die hem in contact bracht met kunstzinnige mensen die er een heel andere levensstijl op nahielden. De boerderij werd een waar toevluchtsoord voor hippies – het was per slot van rekening de tijd van de flower power, en John ontplooide zich op artistiek vlak. Het draaide wel op bankroet uit, wat erin resulteerde dat John het grootste deel van de grond die zijn vader in de depressietijd gekocht had weer van de hand moest doen.
Reizen en zoeken werden afgewisseld met perioden waarin de liefde voor de aarde en het bewerken daarvan weer de overhand kreeg. Zijn moeder haalde tot op hoge leeftijd veel levensvreugde uit het verkopen van de gekweekte groenten; alleen dat was al een motief om het nieuw leven ingeblazen bedrijf bijna tegen beter weten in voort te blijven zetten.
Daarbij komt dat de preutse omgeving erg raar aankijkt tegen een boer die graag in bonte kleren over het erf mag dansen. Hij lijkt ook in zijn gebaren en manier van praten wel een homo (zijn knappe vrouwelijke partners ten spijt), en de roddels over satanische praktijken zijn niet van de lucht.

De overstap naar biologische productiewijzen blijkt uiteindelijk de basis voor een onverwacht succes en happy end. Door de actieve betrokkenheid van een groot aantal nieuwe aandeelhouders uit Chicago die, dwars tegen de doldraaiende globalisering in, direct contact willen hebben met hun voedsel, bloeit het bedrijf als nooit tevoren en is de grond weer teruggekocht.

The Real Dirt on Farmer John doet door het gebruik van persoonlijke archiefbeelden denken aan films als Tarnation en Capturing the Friedmans, maar dan zonder de heftige psychische problematiek van die films. Farmer John heeft ook zijn problemen, maar de blijmoedig eigenwijze houding waarmee hij door dalen en over pieken ging is vooral charmant en hartverwarmend.

Een mooie documentaire in IDFA’s delicatessenreeks, met opvallend mooie muziek van Mark Orton en The Dirty Three.


Aanvullende informatie:
VS, 2005
Regie: Taggart Siegel
Speelduur: 83 minuten
Beeldformaat: 4:3
Geluid: Dolby 2.0
Uitgave: IDFA 
Distributie: de Filmfreak 
Website: http://www.farmerjohnmovie.com