Aan de beurt op de remaster tafel van een grote platenmaatschappij is Van Morrison, voormalig lead zanger van de Ierse band Them en solo artiest sinds begin jaren 70.

Liefst 29 albums uit de Polydor periode zullen in de loop van de twee volgende jaren de schappen van de helaas noodlijdende Nederlandse platenwinkels gaan bezetten.
De eerste serie van zeven is inmiddels uit; er volgen nog drie worpen en in januari 2009 moet het hele project afgerond zijn.

Een fantastische catalogus, die begon met Tupelo Honey in 1971 en eindigde in 2003, toen Morrison overstapte naar een ander label.

En passant wordt in deze serie meegenomen de dubbel –cd ‘The story of Them’, met alle essentiele nummers uit de Them periode.

Alle heruitgaven zullen bonustracks bevatten, de remasters komen van de originele analoge banden; hebben het oude hoesontwerp; zijn voorzien van de teksten van de liedjes en zullen voor een schappelijke prijs te koop zijn.

Overigens begon Morrison’s solo carrière niet bij Polydor maar bij Warner. In de periode 68-73 maakte hij zes albums voor dit Amerikaanse label, waarvan twee tot de allerbeste behoren, die Morrison ooit gemaakt heeft. Liefhebbers zitten al tijden te wachten de remasters van ‘Astral Weeks’ en ‘Moondance’ en moeten het nog steeds doen met de inferieure uitgaven uit de prehistorie van het cd tijdperk.

Uit de nu beschikbare serie koos ik ter filering het live dubbel album ‘It’s too late to stop now’, uitgekomen in 1974 en opgenomen in Los Angeles, Santa Monica en Londen het jaar daarvoor. Ter referentie trok ik bij zuslief de eerste cd uitgave van dit album uit haar platenkast (Polydor 839166-2, ergens uit 1987) om te beluisteren wat de remastering heeft opgeleverd aan kwaliteitswinst. Al in 1974 werd het album bejubeld als een mijlpaal in live registraties, die niet zou misstaan in het rijtje van de Stones ‘Get yer ya-ya’s out’; Joni Mitchell’s ‘Shadow and Light’ en Harry Belafonte’s ‘ at Carnegie’. Concertbezoekers troffen Morrison in topvorm aan, met de Caledonia Soul Orchestra, die er ook wat van konden.
 
Morrison wandelde in de concerten door zijn tot dan toe beschikbare solo repertoire heen, het bedwelmende Cypress Avenue, Caravan en het slepende Into The Mystic passeren de revue; aangevuld met blues en soul klassiekers van Sam Cooke, Willy Dixon, Ray Charles en Sonny Boy Williamson.

De ‘Them’ klassiekers Gloria en Here comes the night (met vioolsolo!) mochten niet ontbreken en als bonus van de deze remaster is slechts Brown Eyed Girl toegevoegd, wellicht de grootste commerciele hit van Van Morrison. Wat magertjes, die ene bonus, in aanmerking genomen dat de cd’s klokken op ruim 41 en 54 minuten, lag er niets meer op de plank?

Wat betreft het verschil tussen de oude en de nieuwe cd-versie valt vooral op dat de nieuwe mix wat compacter klinkt en heeft gewonnen aan detail en helderheid. Dit is vooral te merken aan de weergave van de piano, de blazers en de stem van ‘Van the Man’ himself. De oude mix drukt de stem naar de achtergrond, maar het droge plopbasje, zachter, maar wel lager, bevalt me beter. De nieuwe mix accentueert de verschillende opname locaties, wat vooral goed te horen is bij de Them hits, volgens mij uit het concert in Londen, waar de zaal akoestiek een forse verschuiving in klankkleur bewerkstelligt.

Rest mij te vermelden dat de 96K/ 24Bit remaster in het boekwerkje geen uitsluitsel geeft over degene die het restauratieproject heeft uitgevoerd, zodat deze vraag blijft liggen tot een volgende bespreking uit het imposante oeuvre van Van Morrison.


Aanvullende informatie:
Van Morrison -It’s too late to stop now.
2-cd, special price.
Discs made in Germany
Universal 5305455, 2008.