La Sconosciuta, oftewel De onbekende vrouw, is een verontrustende, meeslepende thriller van Giuseppe Tornatore over de Oekraïense immigrante Irina die zich in een Italiaanse stad vanuit de goot opwerkt tot kindermeisje. Haar eigenlijke motieven worden, eigen aan het genre, geleidelijk in de loop van het verhaal duidelijk, vanuit een traumatische achtergrond.

Dat verleden is continu aanwezig in de film. Herkenbaar aan een scherp licht worden dagelijkse handelingen van Irina doorsneden met herinneringen. Seksueel geweld staat daarin centraal. De film opent met een soort vleeskeuring waarbij een vrouw uitgekozen wordt, maar er zijn ook liefdevolle momenten met een minnaar. Geleidelijk ontstaat uit deze fragmenten een beeld van het verleden van Irina, dat haar merkwaardige handelen verklaart en er onherroepelijk mee gaat interfereren, tot de aap uit de mouw komt.

Irina heeft er alles voor over om in een mooi oud appartementencomplex aan de slag te kunnen. Eerst als poetsvrouw, maar haar doel ligt duidelijk bij een jong stel rijke diamantairs met een leuk dochtertje. Irina gaat letterlijk over lijken om met hen in contact te komen, en schopt het tot kindermeisje. Het dochtertje moet aanvankelijk niets van Irina hebben, maar dat is van korte duur. Op Spartaanse wijze maakt Irina het kwetsbare meisje weerbaar, maar ze schiet daarin, gedreven door haar eigen trauma’s flink in door. Als het verleden uiteindelijk letterlijk op de stoep staat ontploft de situatie. 

Giuseppe Tornatore laat zich in deze veelbekroonde film van een geheel andere kant zien dan in de meest nostalgisch getinte feelgood films waarmee hij naam maakte, zoals Legend of 1900, het tamelijk gelikte Malèna en vooral Nuovo Cinema Paradiso, de film waaraan het filmhuis waarin ik actief ben (www.cinemaparadiso.nl) haar naam ontleende. La sconosciuta werd door ons publiek gewaardeerd met het zeer hoge rapportcijfer 8,9. Het is dan ook een verhaal dat niemand onbewogen laat, er is geen ontkomen aan. Dat de flashbacks vaak  weinig subtiel ingezet worden, en de continu doorspelende mooie muziek van Ennio Morricone overnadrukkelijk elke emotie zwaar onderstreept is gemakkelijk te vergeven door het sterke acteren van vooral de Russische actrice Kseniya Rappoport en het knap opgebouwde verhaal.

De DVD heeft een uitstekende beeld en geluidskwaliteit. De ondertitels hadden wat kleiner gemogen en er zijn geen extra’s bijgevoegd, maar verder is er niets op aan te merken.

Aanvullende informatie:
Italie, 2006
Speelduur: 114 minuten
Regie: Giuseppe Tornatore
Scenario: Giuseppe Tornatore, Massimo De Rita
Productie: Laura Fattori
Camera: Fabio Zamarion
Montage: Massimo Quaglia
Muziek: Ennio Morricone
Met: Kseniya Rappoport, Michele Placido, Claudia Gerini, Clara Dossena
Beeld: 1:2,35, anamorf
Geluid: Dolby 5.1, Italiaans gesproken
Uitgave: Cinemien / Homescreen www.homescreen.nl