REVIEW

Leila - Blood, Looms & Blooms

Jan Luijsterburg | 11 september 2008

Elektronische muziek wordt vaak klinisch of koud gevonden. Niemand zal dat oordeel vellen over de muziek van Leila Arab, in Iran geboren en op jeugdige leeftijd als politiek vluchteling met de familie naar Londen gekomen. Ze past perfect bij het Warp label, met haar rommelig pruttelende, organische sound.

Leila - Blood, Looms & BloomsLeila debuteerde in 1998 op het Rephlex label van Richard James (Aphex Twin) en werkte samen met Björk. Ze combineert heldere geluiden van vaak antieke elektronica (huilende moog uithalen, lullige ritmeboxjes, vintage Vangelis kitsch) of speelgoedinstrumenten met ruis en sterk overstuurde klanken. Dat klinkt vaak speels en verontrustend tegelijk, aangenaam maar met een donker randje. Swingen doet het amper, indruk maken wel.

Hoogtepunt is het grimmige dubnummer Mettle, met een muur van gitaarnoise en een ritmetrack die de bestaat uit waterdruppels en als beat heel efficient één hi-hat pets per vier maten. Extreem spannend.

Op meer dan de helft van de veertien tracks wordt gezongen, vaak op een croonende, relaxte wijze. Zus Roya Arab lijkt in Daisies, Cats and Spacemen sprekend op Martina Topley-Bird, die zelf op twee tracks de vocalen voor haar rekening neemt. Supersloom, zoals we dat kennen van het eerste Tricky album en haar eigen solowerk. Één van die tracks is een duet met Terry Hall (van The Specials en Fun Boy Three, heel lang geleden). Daarnaast zingen Seaming To en Luca Santucci nog een paar nummers, de laatste onder meer in een gruizige, verstikkende cover van de Beatles klassieker Norwegian Wood.

Blood, Looms & Blooms is geen grensverleggend album, zeker niet voor wie enigszins vertrouwd is met de Warp catalogus (bijvoorbeeld Plaid). Wel is het elegant, interessant, emotioneel doorleefd en erg sfeervol.


Aanvullende informatie:
14 tracks, speelduur 54:57
Label: Warp 
Distributie: Rough Trade
Website: www.myspace.com/leilaarab


EDITORS' CHOICE