Arthur Sullivan was in 1861 nog maar negentien jaar oud toen hij de muziek schreef voor The Tempest van William Shakespeare. Toegegeven, Mendelssohn is onmiskenbaar aanwezig, maar desalniettemin zette de componist een prachtig werk neer waarvan het levendige karakter door het Kansas City Symphony Orchestra in hun eerste optreden bij Reference Recordings mooi weergegeven wordt.

Voor het eerst wordt zijn werk gekoppeld aan dat van Jean Sibelius die zich door hetzelfde blijspel liet inspireren. Ook de door reflectie gekenmerkte passages van deze Finse componist - met name de Berceuse- weet het orkest weer te geven op een wijze die de aandacht gevangen houdt. Uiteraard komt dit voor een deel op het conto van dirigent Michael Stern - inderdaad, zoon van violist Isaac Stern - en van recording engineer prof. Johnson.

Ook al moet ik bekennen dat ik enigszins teleurgesteld ben in de kwaliteit van de opname. Begrijpt u me goed; ook deze Reference Recordings opname ligt qua kwaliteit boven het gemiddelde en volgens mij is Keith Johnson niet eens in staat om een slechte opname te maken. Maar waar is mijn zaal? Normaliter hoor ik een prachtige grote zaal zoals, in geval van de Symphonic Dances van Rachmaninoff in de uitvoering van het Minnesota Orchestra onder leiding van Eiji Oue, de imposante Orchestra Hall in Minneapolis.

Nu hoor ik een zaal - het Community of Christ Auditorium in Independence, Missouri - die veel kleiner is terwijl de opname veel directer is. Het bij vlagen wat bombastische geluid van het Kansas City Symphony Orchestra maakt dat ik het uitgewogen, majestueuze van het Minnesota Orchestra mis. Wat mij betreft is het Kansas City avontuur dus eenmalig.