REVIEW

Soft Machine – Third (LP)

Eric de Boer | 01 april 2011

Alweer is er een conceptalbum uit het begin van de zeventiger jaren heruitgebracht op een goede kwaliteit vinyl. Dit maal is het het progressieve Soft Machine dat een onvergetelijk album maakte. Third, zoals dit album bekend staat, markeerde de definitieve overstap van de band van pure psychedelische (rock-)muziek naar jazz fusion. Complexe muziek, ontsproten aan al dan niet door verdovende middelen verlichte geesten…

Soft Machine (tot 1969 voorafgegaan door het lidwoord ‘The’) maakte zich in de jaren zestig in hun thuisplaats Canterbury in Engeland redelijk bekend in de daar heersende underground van de psychedelische muziek. De hang naar jazz werd pas echt benadrukt op dit derde album, hoewel de niet zo bekende tweede plaat met de makkelijke titel Volume Two uit 1969 ook al jazzinvloeden kende. Wat wel vermeldenswaardig is is de releasedatum in juni 1970. Net na Miles Davis’ beroemde Bitches Brew, met een al even gedurfde uitgave. Hoewel Third even experimenteel is mocht Davis toch op meer pers en omzet rekenen.

Het album bestaat uit slechts vier tracks, waarvan elke track een plaatkant beslaat. De eerste track Facelift is opgenomen tijdens twee live concerten in januari 1970 en later gemixed (met een heus achterwaarts afgespeeld einde). Deze track herbergt nog erg veel psychedelische invloeden. De verdere drie tracks zijn nog meer richting fusion jazz, waarbij ook nog eens gebruik wordt gemaakt van (naast zang) trombone, fluit of bas klarinet. Een vrij vernieuwend gebruik van ouderwetse instrumenten in jazz, zeker voor die tijd. Het geheel klinkt wel wat gedateerd en de eerlijkheid gebiedt me te melden dat Miles Davis zijn Bitches Brew wel beter klinkt als het gaat om opname en dynamiek. Maar qua muziek mag Third er zeker wel zijn! Verwacht een complexe mix van diverse instrumenten met een op percussie en basgitaar leunende muziek. Vervormde orgels verraden de afkomst uit de Britse hoofdstad van de jaren zestig psychedelische rockmuziek (Canterbury, dus) en de composities zijn erg goed uitgedacht. Naast Moon In June, Out-Bloody-Rageous is het vooral de track Slightly All The Time die me het meest weet te pakken. Aanrader voor fusionliefhebbers en zelfs progrock-adepten. Zeg maar Miles Davis meets Pink Floyd, om een beter idee te kunnen geven van de stijl van Soft Machine op Third.

Aanvullende informatie:
Label: Music On Vinyl
Speelduur: plm. 76 minuten
Deze editie verschijnt 11 april


EDITORS' CHOICE