REVIEW

Gigante

Jan Luijsterburg | 17 mei 2011

Een klein liefdesverhaal in een grote supermarkt. Bewaker Jara is een boom van een vent die aan zijn T-shirts te zien van luide bands houdt, maar in de sociale omgang is hij bescheiden en verlegen. Dat is lastig als hij verliefd wordt op een schoonmaakster, die hij volgt via de beveiligingscamera’s en later ook buiten de supermarkt. 

De debuutfilm van de Argentijnse rockmuzikant en filmgek Adrian Biniez oogstte internationaal succes op de grote filmfestivals. Met name in Berlijn werden grote prijzen gewonnen. Niet onbegrijpelijk, want dit minimalistisch pareltje vertedert en zit en passant vol van subtiele verwijzingen naar de filmgeschiedenis. 

Biniez kwam via zijn vriendin Leonor Svarcas in Uruguay in contact met Pablo Stoll en Juan Pablo Rebella. Svarcas, Julia in Gigante, speelde in hun meesterwerk Whisky. Het duo moedigde Biniez aan zelf films te gaan maken, en zijn stijl is sterk verwant. Traag, sober, vol gortdroge humor en medeleven met mensen die hun lot gelaten ondergaan. 

Jara is een flegmatieke sukkel waar je vanzelf mee meeleeft, ook al ontwikkelt hij zich, als hij even achter de beeldschermen vandaan komt, tot een goedmoedig soort stalker. Er broeit voortdurend iets, wat de film een onderhuidse spanning geeft. 

Het mooie van Gigante is dat je er van alles in kunt zien, maar uiteindelijk is het toch vooral een portret van een liefde die zich moeizaam ontwikkelt. Een klassiek filmverhaal, op tegendraadse manier vorm gegeven. 

Aanvullende informatie:
Uruguay/Argentinië/Duitsland/Spanje, 2009
Speelduur: 84 minuten
Regie, scenario en muziek: Adrián Biniez
Productie: Fernando Epstein
Camera: Arauco Hernández Holz
Montage: Fernando Epstein
Art direction: Alejandro Castiglioni
Met: Horacio Camandule, Leonor Svarcas
Uitgave: Eye
Distributie: de Filmfreak


EDITORS' CHOICE