REVIEWTonar

Luisteren

Kilian Bakker | 06 november 2008 | Tonar

De armbasis is gebaseerd op de `Linn-mount`, wat de montage op Linn loopwerken vergemakkelijkt. De wat hogere effectieve massa van de S-arm (ten opzichte van de rechte versie) maakt hem meer geschikt voor zeer laagcompliante aftasters (zoals de Ortofon SPU).

Zowel de verpakking van de beide Nagaoka`s als die van de Tonar arm maakten bij het uitpakken meteen een verzorgde indruk. De Nagaoka`s zijn zelfs van een onverwacht luxe verpakking voorzien (zie foto) en worden compleet met montagemateriaal en een mini-schroevendraaier geleverd. Oude Japanse elementbouwers zoals Audio Technica, Denon en Nagaoka stralen een zekere no-nonsense sfeer uit die geruststellend overkomt. Deze fabrikanten hebben modellen die reeds vele jaren of zelfs decennia in productie zijn. Met name bij een slijtgevoelig component als een aftaster is het een prettige gedachte dat bepaalde elementen of naalden zo lang in productie blijven.


Luisteren

De MP`s werden eerst geruime tijd losgespeeld waarna de MP 100 zich het prettigst voelde bij een naalddruk van 2,1 gram en de MP 110 bij 1,7 gram. De familie overeenkomsten waren duidelijk hoorbaar en beide Nagaoka`s presteerden opmerkelijk goed op de volgende vier punten: lichtvoetigheid, articulatie, overzicht en coherentie. Dankzij de gearticuleerde en directe presentatie (de 110 gearticuleerder en de 100 directer) komen ze tamelijk zelfverzekerd over. De ritmische weergave was uitstekend waarbij de 100 de ritmeaccenten meer benadrukte terwijl de 110 vooral een sterke `flow` liet horen. De 110 klinkt fijnzinniger en luchtiger en presenteert muziek met een ruimer klankbeeld.

De 100 presenteert muziek op ongecompliceerde wijze en met een goede soliditeit. De algehele gehoormatige indruk van de Tonar toonarm kan worden omschreven als helder met een goede overzichtelijkheid en rust. Gezien de Tonar arm een Linn-stijl montageblok heeft, werd hij op een Linn Basik loopwerk gemonteerd. De Phontrap keuze viel op de muzikale NAD PP3. Met de MP 100 optimaal afgeregeld werd de Whippersnapper LP Fortune op de viltmat gelegd. Het snelle, bijna stuiterende akoestische gitaarspel kwam met prachtige ritmische punctuering naar voren. De weergave van dit instrument was zoals de Britten zeggen: "spot-on". Na slechts een halve minuut zaten wij met een brede glimlach te luisteren (altijd een goed teken). De zang werd met meer presence en minder transparantie gepresenteerd dan met de MP 110 maar de muzikale communicatie was vrijwel even goed als dat van zijn duurdere familielid. Het fiddle-spel kwam met een aanstekelijke swing naar voren.



Op het ritmische vlak is de MP 100 een topper, het is moeilijk om stil te blijven zitten met deze aftaster aan het begin van de weergaveketen. Wat zo knap is aan dit 60 euro elementje, is dat hij niet onsamenhangend of mechanisch klinkt en zelfs niet teleurstelt wanneer men hem omwisselt voor meer kostbare trackers. In direct vergelijk met de MP 110 komt de 100 wat aan tonale rijkdom en verfijning tekort en heeft hij een minder goede diepteafbeelding maar wat wil men, voor deze prijs?

De track In Your Eyes van de Peter Gabriel LP SO kwam in het laag met een goede soliditeit naar voren. De stemweergave had gelukkig niet de ruwe kwaliteit die het met menig budgetaftaster meekrijgt. De MP 100 wist het hese stemgeluid van Peter Gabriel en de verweven samenzang goed te vertolken. Het hoog was tonaal aan de witte kant terwijl de synth-cymbals op aardig verfijnde wijze en zonder scherpte werden gepresenteerd. De 100 wist energie en comfort goed in balans te houden en de weergave ging ook tijdens lange luistersessies niet vervelen. Dat laatste werd onderstreept door de uitstekende weergave (aftasting) van de Ladysmith Black Mambazo LP Shaka Zulu. De tongklikken van deze Afrikaanse acapella groep klonken zowel organisch als impulsief. De samenzang kreeg een goede `drive` mee; een bewogen weergave die niet perfect maar wel meeslepend was. De 100 zorgde steeds voor een verrassend goede muzikale samenhang, expressie en ritmische punctuering.

Met de MP 110 uitgelijnd en de Tonar arm tot in de puntjes afgeregeld kwam de muziek van Whippersnapper opvallend ontspannen en luchtig over. Waar de 100 vooral de nadruk op de percussieve uithalen van het gitaarspel legde, bracht de 110 juist de ritmische flow van deze muziek naar voren. De ruimtelijke afbeelding benaderede dat van onze Ortofon MC en de dieptestaffeling was soms zelfs even goed als dat van de MC 15 Super II. Niet gek voor een sub-100 euro elementje. Budget aftasters hebben vaak de neiging om dun of zelfs `onzeker` te gaan klinken bij sprankelende en helder klinkende opnames.

MERK

EDITORS' CHOICE