REVIEW

Review: Agnes Gosling – Caçador (cd)

Caçador is het tweede album van Agnes Gosling. De in Rotterdam woonachtige zangpedagoge annex zangeres maakt op haar nieuwe plaat van het woord cross-over een werkwoord en ‘jaagt’ op de langspeler op onnavolgbare wijze haar eigen voorliefde voor contrastrijke expressie met een warme ondertoon na.

Agnes Gosling komt oorspronkelijk uit de hoofdstad maar heeft al een tijd geleden haar hart verpand aan Rotterdam, waar ze zangles geeft. Agnes volgde haar hart en ging na een periode als zangeres bij de Hermes House Band serieus aan de slag met muziek. Een conservatoriumopleiding in Braziliaans en jazz maakte haar compleet, wat in 2013 leidde tot het debuutalbum Cais, dat werd beloond met een Edison-nominatie.

Was het debuut nog enkel gewijd aan de Braziliaanse liederen van Milton Nascimento en Elis Regina, zo heeft Gosling zich voor haar tweede plaat weten te transformeren tot een artiest met veel meer invloeden en kwaliteiten. Caçador staat namelijk bol van crossover, waarbij de zangeres met voornamelijk eigen composities afwisseling zoekt tussen licht en donker, diepte- en hoogtepunten en daarmee zelfs een stukje van zichzelf blootgeeft.

Caçador (Portugees voor ‘jager’) is een fijne ontdekkingsreis die onder de noemer cross-over wereldmuziek met een warme Braziliaanse knipoog gestalte geeft aan het extraverte brein van de artiest in kwestie. Bijgestaan door (met name) Vincent Helbers en Gideon van Gelder legt Agnes op Caçador een ogenschijnlijk eenvoudige brug tussen het Braziliaanse MPB (Música Popular Brasileira), reguliere popmuziek, jazz en elektronische muziek. Ik gebruik hier expres het woord ‘ogenschijnlijk’, want het moeiteloos combineren van die stijlen en een tweetalige vocale invulling (Portugees en Engels) is niet voor iedereen weggelegd.

De elf tracks die Caçador vullen laten Agnes vrolijk, melancholisch, weifelend en zelfs dramatisch horen. Met een helder, friszoet stemgeluid dat ongetwijfeld gerijpt is door de Braziliaanse opleiding en dito invloeden weet Gosling te overtuigen. De composities variëren tussen fraai gelaagde en meer complexe stukken. De afwisselende talen, de gewaagde toevoegingen van elektronische klanken aan muziek die zich daar niet meteen voor leent en de hoge mate van variatie houden de luisteraar gespannen aan de luidsprekers gekluisterd, terwijl de meer dan puike productie van Vincent Helbers het geheel extra kleur weet te geven.

De titeltrack is lieflijk en betoverend, op het bijna compleet elektronische nummer The Monotony Of Drama (part II) klinkt volwassen vertwijfeling door en lichtvoetige kalmte wordt hervonden op Cachoeira de Mim. Naast het eigen werk maakt Agnes Gosling op geheel eigen wijze gebruik van bestaande nummers, die gelukkig meer een aanvullend karakter krijgen dan een hoofdrol in hoeven te nemen. Want nodig heeft Agnes dat met haar kwaliteiten zeker niet. Egberto Gismonti’s Bianca krijgt een jazzy invulling waarbij percussie een belangrijke rol speelt en de vocalen slechts een instrument zijn, en O Trem Azul (van Lô Borges) brengt pure fusion met de ondersteunende soundscapes en het fraaie saxofoonspel. Of David Bowie’s Life On Mars, dat dankzij Goslings stemgeluid en minimalistische muzikale invulling niet eerder zo warm, liefdevol en modern tegelijk klonk. Ze passen allemaal prima op het album en voegen daadwerkelijk ook iets toe aan het geheel.

Prettige, wereldse en moderne luistermuziek met een dieper karakter dat merkbaar wordt wanneer je er met aandacht naar luistert, dat is Caçador in een spreekwoordelijke notendop. De mix van traditionele vocalen en instrumenten met moderne klanken is geslaagd zonder geforceerd over te komen. Agnes Gosling heeft een stemgeluid dat erg prettig in het gehoor ligt en fans van bijvoorbeeld Bebel Gilberto kunnen dit album zeker blind aanschaffen. Audiofiele luisteraars ook, trouwens. Caçador is voorzien van een heerlijk open en dynamische productie die op een goed systeem meer dan prima tot z’n recht mag komen. Een fijne binnenkomer, deze lente!

Muziek: 8 ½
Klank: 9
Label: Buzz/ Challenge Records
Speelduur: 52:41 minuten
Website: agnesgosling.com


EDITORS' CHOICE