ARTIKEL

De nadelen van passieve netfiltering

Gastauteur | 05 november 2009 | Fotografie Gastauteur

Over de nadelen van passieve netfiltering is al behoorlijk veel geschreven en daar voeg ik verder niets aan toe. Met name de inperking van de dynamiek en de levenloosheid van de weergave -- hoewel een opgeschoonde levenloosheid -- geven de doorslag om uiteindelijk dan maar zonder dergelijke hulpmiddelen verder te gaan en een zekere rauwheid en ongepolijstheid in de weergave te prefereren boven klinische, maar ontzielde schoonheid.

De meeste passieve netfilters en scheidingstrafo`s zijn bovendien niet werkelijk geschikt om er eindversterkers op aan te sluiten. Die welke er theoretisch (op basis van cijfertjes) wel geschikt voor zijn, blijken in de praktijk de dynamiek toch in te perken of een zekere futloosheid in de weergave teweeg te brengen. De gewoonte om het vermogen van een scheidingstrafo of passief filter als selectie- of kwaliteitscriterium te beschouwen blijkt een versimpeling van de werkelijkheid te zijn, aangezien voldoende "opgenomen vermogen" op zich geen garantie hoeft te zijn voor een muzikaal eindresultaat.

Ook de inzet van speciaal voor PC`s ontwikkelde stroomvoorzieningen (UPS-en) biedt geen soelaas. De door deze apparaten afgegeven netspanning heeft een voor veeleisende audio ontoereikende sinusvorm en die wordt slechter naarmate de belasting geringer is. Een audioset is beter af zonder zo`n accessoire, alhoewel de bescherming tegen overspanning natuurlijk wel een prettige bijkomstigheid is. Ze schonen ook niet werkelijk de stroom op maar verzorgen hooguit een constante netspanning, al is het dan met een voor kwaliteitsaudio feitelijk ontoereikende sinusvorm. Voor de meeste geluidsapparatuur is een ietwat fluctuerende netspanning echter geen probleem...

De vraag is dan of er wel een manier bestaat om constante en zuivere stroom aan de audioset aan te bieden. Zo`n manier is er zeker, alhoewel noch passieve netfilters (serieel of parallel), noch scheidingstransformatoren en UPS-eenheden hiertoe in staat zijn.

Apparaten van Tice & Titan, Accuphase en later ook van Burmester bewezen al 20 jaar geleden dat volledig geregenereerde spanning een goede geluidsinstallatie nog beter kan laten presteren. Wanneer men het lage rendement (50% of minder), de hoge warmte-afgifte en en zeer hoge prijs van dergelijke apparaten voor lief neemt is het dus wel mogelijk om geluidsapparatuur van schone stroom te voorzien.

Zo`n apparaat is vanuit prijstechnisch oogpunt nooit een optie geweest voor mij. Aldus moet ik met enige schaamte toegeven dat ik destijds het ondergeschoven kindje zelfs met het badwater heb weggegooid, door gedurende 15 jaar het idee te verwerpen dat werkelijk schone en compromisloze netstroom binnen bereik lag.


EDITORS' CHOICE