REVIEWDynaudio

Dynaudio Xeo 2: conclusie

Het geluid bij Bluetooth

En dan komt eindelijk de essentiële vraag om de hoek kijken: kan er goed geluid komen uit zo’n klein kastje? Ik begin met het beluisteren van de Xeo 2 in mijn kleinste luisterruimte: mijn werkkamer. Met afmetingen van 2,5 bij 3 en 3 meter hoog is dat met recht een kleine luisterruimte te noemen. Ik zoek de Radio 1-app op mijn tablet en leg via Bluetooth verbinding met de Xeo’s. Door bovenop de speaker je duim op de nul (0) te drukken, verandert het rode lichtje links ervan in een blauw lichtje, ten teken van dat de verbinding gelegd is. Daarna kan het volume van het geluid via de plus of min eveneens aan de bovenkant van de speaker aangepast worden. Ik zet de plus helemaal ‘open’ en regel het volume verder via mijn tablet. Dat kan overigens ook via een meegeleverde, sober uitgevoerde, kleine afstandsbediening.

De klanken die uit de twee kleine kastjes komen, verrassen gelijk. Je vooroordelen worden meteen gelogenstraft. Je ziet twee kleine kastjes en je denkt daarbij bijna automatisch een bepaald geluidsniveau of geluidsbeeld (of is dit beroepsdeformatie?). Ik moet gelijk weer denken aan die ene cd van George Michael, Listen without Prejudice, waarbij Michael voor de verandering eens een keer niet zijn gezicht had laten afdrukken, om zodoende zo veel mogelijk vooroordelen te voorkomen. Eigenlijk zou je dat ook bij deze speakers moeten laten doen: ze ‘blind’ laten beluisteren. In ieder geval, het eerste wat je denkt is dat het geluid dat uit de luidsprekers van Dynaudio komt niet correspondeert met wat je ziet. Het geluid is grootser, voller, breder, hoe je het ook maar noemen wilt, dan je ogen je doen willen geloven. Het geluid van Radio 1 is in mijn werkkamer in ieder geval prima. Ik moet alleen het volume redelijk ‘gedempt’ houden, anders wordt het al snel te veel in zo’n kleine ruimte. Maar op laag volume klinkt de Xeo 2 uitermate aangenaam en subtiel. Op de slaapkamer, staande op de houten vloer, kan het volume al wat verder open en maken de Xeo’s al vrij snel duidelijk dat er nog wel wat meer mogelijk is.

Eenmaal opgesteld in de open keuken, mogen de twee speakers laten horen wat ze kunnen. Naar de keuken gericht moeten de weergevers een ruimte van zo’n 6 bij 4 bij 3,5 meter hoog bestrijken. Dat gaat ze erg goed af. Ik speel hier voornamelijk akoestisch getinte muziek af, zeg maar americana. De Dynaudio’s lijken zich moeiteloos aan de ruimte aan te passen, met het volume nog wat hoger opgeschroefd. Het geluid is enerzijds vol genoeg te noemen, met daarnaast voldoende detaillering van de te horen instrumenten en vocalen. Het laag is verrassend sterk, zonder zich te verliezen in een ongebreidelde dreun.

Ik schakel via mijn Spotify van Bear’s Den naar C Duncan en dan weer naar de nieuwe prachtplaat van Dylan LeBlanc. Het streamen gaat probleemloos: van de tablet naar de twee Xeo’s. Draai ik de Xeo’s om richting de achter(woon-)kamer, dan wordt de te vullen ruimte nog wat groter. De Xeo’s geven geen kick. Beter gezegd: kicken juist steeds beter en schakelen van een min of meer nog een beetje ingetogen modus naar een meer uitbundige attitude. De kastjes kunnen echt rocken.

Dan mogen de twee speakers naar het walhalla qua geluidsbeleving in mijn huis: de voorkamer (zo’n 7 bij 5 bij 3,5 meter hoog). Daar bevinden zich ook mijn twee vaste vloerstaande luidsprekers staan. De Xeo’s zijn zo compact dat ik ze gemakkelijk op de schoorsteenmantel kan plaatsen. Daardoor zitten de speakers wel erg dicht tegen de muur natuurlijk. Geen probleem: op de achterkant van de Xeo’s zit een speaker position equalizer. Je kunt kiezen uit drie verschillende standen: neutral, wall en corner. Kiezend voor de wall-stand haal ik Ryan Adams er maar eens bij met zijn onvolprezen cover-album 1989 (hij covert hierop het volledige album van Taylor Swift voor diegenen die dat nog niet weten). Het kenmerkende van het geluid op dit laatste album van Adams is het gebruik van een lekker pompende, vette bas met flink wat galm op de stem van Adams. Dat geluid wil op andere geluidsweergevers nog wel eens verloren gaan in een ondefinieerbare geluidsbrij. De Xeo 2 van Dynaudio weet keurig stand te houden. En ik blijf me verbazen over de buitengewoon strakke bas die uit de woofers komt. Pas bij het allerhoogst mogelijke volume treedt enige vervorming op en vallen de vocale uithalen van Adams wat weg tussen de gitaren en bassen.

Het geluid bij connected 

Tot zover de muzikale prestaties via Bluetooth. Maar de Xeo 2 heeft nog meer te bieden. Zoals gezegd zitten er op de achterkant van de ‘master’ speaker diverse aansluitingsmogelijkheden. Ik sluit mijn digitale Humax 5050c HDTV ontvanger aan op de XEO’s. Dat kan via digital optical in of gewoon analoog via RCA. Ik neem de digitale ingang. En zo zitten we op zaterdagavond met de hele familie naar “Wie is de mol?” te kijken met het geluid afspelend via de Xeo’s. Twee dingen die dan opvallen: wat een mooie geluids-mix hebben ze onder de populaire serie weten te monteren en… wat klinkt dat goed via de twee kleine speakers van Dynaudio! De Xeo 2 weet ook hier zeer te overtuigen!

Het geluid bij de cd-speler

Eigenlijk heb ik nu goed de smaak te pakken gekregen. Waarom niet ook de cd-speler nog even aan laten sluiten op de kleine Danish dynamites. Ik haal mijn nieuwe, net helemaal goed ingespeelde Rega Saturn-R cd-speler uit de kast en ben benieuwd welk cd-geluid er uit luidsprekers zal komen nu. Ik kies nu voor een analoge verbinding (via RCA). Weer haal ik Bear’s Den en Dylan LeBlanc erbij, maar nu dus op cd. Zo kan ik een goed vergelijk maken met het eerder geconsumeerde Bluetooth geluid. En bovendien ken ik deze schijfjes vrij goed, het zijn niet voor niks klassiekers hier in huis. Weer weten deze Dynaudio’s mij te verrassen. Het geluid is nu directer, strakker en meer ‘in your face’. Naast opvallend veel detail laat de Xeo 2 ook een opmerkelijk goed basgeluid horen, gerelateerd aan de bescheiden kastafmetingen. Wat me vooral erg beviel dat het geluid zelfs bij hogere volumes (en ze kunnen best hard!) niet snel vermoeiend werd.

Connect

Mocht je aan bovengenoemde afspeelmogelijkheden nog niet voldoende hebben, dan is er nog de volgende verrassing. De Xeo 2 wordt optioneel geleverd met de Connect (€ 350,-), een klein kastje waarmee je je muziek vanaf bijvoorbeeld een harde schijf in 16 bit/48kHz naar de Xeo’s kunt sturen. Vooral voor diegene die bijvoorbeeld niet echt een liefhebber is van geluid via Bluetooth, vormt dit een interessante optie.

Resumé

De kleinste speakers uit de Xeo serie van Dynaudio blijken ondanks hun geringe afmetingen een buitengewoon groots geluid voort te kunnen brengen. Daarnaast biedt de Xeo 2 nog twee sterke troeven. Door hun gebruiksgemak via Bluetooth kun je volstaan met een tablet of smartphone en twee kleine luidsprekers om zo een volwaardig, simpel werkend geluidssysteem in huis te halen. Door de kleine afmetingen van de klankkasten zijn ze op vele plaatsen in huis inzetbaar, waarbij de Xeo 2 zich gemakkelijk aan de betreffende ruimte lijkt aan te passen. Gebruik je vervolgens ook nog de aansluitingen op de achterkant van de Xeo 2, dan ontpopt deze geluidsweergever zich als een ware ‘high beginner’ waar je veel luisterplezier waar dan ook in huis aan kunt beleven.

Prijs

Dynaudio Xeo 2                € 1299,-
Dynaudio Connect           € 350,-

MERK

EDITORS' CHOICE