Mordaunt Short MS912

Rene Smit | 04 juli 2003 | Mordaunt-Short

Mordaunt Short MS912Luisteren

Koud uit de doos klinkt de speaker wat stijfjes maar na verloop van een aantal dagen begint de boel los te komen en wordt de weergave aangenamer om naar te luisteren. Na wat geschuif met de speakers blijkt voor serieus luisteren met een strakke basweergave een afstand van ongeveer 50 tot 60cm tot de achterwand ideaal. In mijn luistersituatie geeft de speaker dan voldoende laag zonder boemerig te worden. De Klipsch subwoofer wordt opnieuw ingeregeld omdat de MS912 een stuk dieper doorloopt in het laag dan mijn eigen Spendor minimonitors. Nu alle instellingen gedaan zijn en de speakers lekker los zijn kan het luisteren beginnen. Het eerste wat opvalt is dat de speaker gewoon lekker makkelijk en relaxt klinkt, geen scherpe “s en t” klanken. De stemweergave is wat nasaal maar niet overdreven. De recent aangeschafte sacd van Pink Floyd "Dark side of the Moon" wordt door de MS912`s met veel impact neergezet, een groot beeld in zowel breedte als diepte. Het geluid blijft niet aan de speakers hangen maar komt er echt los van en treedt ook links en rechts buiten de speakers.


De opbouw in de breedte gaat weliswaar niet zover als via mijn minimonitors van Spendor. Logisch omdat echt kleine speakers hier doorgaans heer en meester zijn en de MS912 ten opzichte van de Spendor S3 ongeveer anderhalf maal groter is. Wat ook in ogenschouw genomen moet worden is het prijsverschil, voor de prijs van een set MS912`s koop je nog niet eens één Spendor S3. Het nummer Money laat een kassa horen waarin munten gegooid worden. Je hoort deze muntjes stuk voor stuk in de kassalade vallen zonder dat andere kleine geluidjes overstemd worden. De hoogweergave is duidelijk transparanter dan ik verwachte. Bij het bekijken van films valt ook op dat de stemmen wat donkerder, nasaler, klinken dan ik gewend ben. Door het ontbreken van een centerspeaker in mijn set moeten ook de dialogen door de frontspeakers weergegeven worden. Een opgave waar de speakers zich met verve doorheen slaan. De plaatsing van de stemmen is goed in het midden van het stereobeeld en goed verstaanbaar. Diverse cd`s en lp`s passeren tijdens de gebruiksperiode de revue en telkenmale valt op hoe lekker de muziek wordt weergegeven. Niet eenmaal heb ik de dringende behoefte over te schakelen naar mijn eigen speakers. In combinatie met mijn Naim versterkers, welke bekend staan om hun hoge mate van timing, wordt een swingend geheel neergezet waarbij het moeilijk stilzitten is.

Second opinion

Mordaunt Short MS912Voordat de MS912 naar collega René Smit verhuisde stonden zij in mijn luisterruimte. Daar waren de prestaties niet optimaal en daarom schakelde ik René in. Ruim vier weken luisterde hij naar de MS912 voor hij de nu ingespeelde luidsprekers retourneerde, waarna ze weer bij mij werden aangesloten. Het resultaat was een veel beter geluid dan eerst, reden genoeg om er voor te gaan zitten. Bovendien wilde ik wel een vergelijk aan met de kleine broertjes (MS902) en gaf het mij de mogelijkheid om een Musical Technology MT270 versterker met een NAD S500i aan te sluiten op monitors. De opstelling in het kort. Monarchy Audio SE-100 Delux 100 watt klasse A mono eindversterkers met een Clearaudio Balance voorversterker versus de MT270 geïntegreerde versterker, 2 x 70 watt eveneens pure klasse A. Gebruikte kabels de nieuwe Siltech LS-110 Classic tussen speakers en versterkers. Referentie speakers een set JMlab Electra 926, ditmaal zonder de gebruikelijke subwoofer. Gebruikte stands zijn Target HS40 met spikes aan de onderzijde en blue tak materiaal tussen stand en speaker. Bronnen zowel digitaal (cd en dvd) als analoog (platenspeler en tuner). Dus keuze te over om lekker te rommelen, te schuiven en te beoordelen.

Mordaunt Short MS912Door de 902 en de 912 direct na elkaar te gebruiken vallen de grote verschillen op. Zowel in klank als in frequentie bereik. Laten we het eerst eens over de klank hebben. De 902 is een vreselijk fijn spreakertje voor de prijs. En wat mij betreft tot ver daarboven. Swingend, helder, goed uitgewogen en redelijk neutraal. Zodra je die ruilt voor de 912 valt op dat de 912 “neuzig” klinkt. Stemmen maken een totaal andere indruk. Het is wennen aan het karakter van de MS912. Het verschijnsel had ik al opgemerkt voor de speakers naar René Smit vertrokken en is gelukkig een heel stuk minder nu ze ingespeeld zijn. Ik wissel van versterker en cd speler (MT270 met NAD S500i naar Monarchy/Teac) en de Monarchy/Teac klinkt lekkerder. Dat komt omdat de NAD speler nog iets sterker de nadruk legt op het middengebied en zo de “neusklank” enigszins aanzet. Een goed teken dat de speaker transparant genoeg is om de verschillen duidelijk weer te geven, voor een potentiële koper reden om zorgvuldig de set op te bouwen met apparaten die elkaar sterke kanten aanvullen. En elkaars zwakke plekken compenseren. Langer luisteren naar de MS912 deed steeds meer recht aan de kwaliteit van de MS912 en als je hem gewoon als enige speaker hebt staan. Dan kun je regelrecht van muziek genieten tegen een alleszins aanvaardbare prijs.

Mordaunt Short MS912In tegenstelling tot het bovenstaande, waar ik de 902 in het middengebied prefereer boven de 912, is de totaal indruk die de MS912 achterlaat. Het verschil bezien in het licht van uitbreiding van het frequentiebereik, het los neerzetten van de muziek in de ruimte, snelheid, fundament en opbouw van stereobeeld is veel en veel beter dan met de MS902. Zoveel beter dat de meerprijs van 60 euro per kast een koopje lijkt. Ineens is er fundament in de bas. Niet te sterk of overdreven, maar met kracht staat een bas of een drum in de ruimte. Ook in het hogere spectrum beluister je dat. De veelvuldig gebruikte sax op de laatste cd van Stacey Kent toetert er lustig op los. Net achter haar stem geplaatst. Het swingt en je houdt je voeten echt niet langer stil. Het stereobeeld dat met de MS912 tussen de speakers zit, gaat nu naar beide kanten tot minstens een meter naast de kasten door. Alsof je schuifdeuren verder open doet. Meestal heeft een wat grotere speaker moeite om ruimtelijkheid te bewaren ten opzichte van kleinere types, de MS912 is een schoolvoorbeeld dat zoiets lang niet altijd het geval hoeft te zijn. Waarbij mijn totaalindruk uitkomt op een positief oordeel. Veel waar voor het geld, een gelikt uiterlijk, redelijk neutraal en met de juiste versterker tot meer prestatie in staat dan de prijs doet vermoeden. Ken Ishiwata moet alleen naar mijn persoonlijke smaak nog iets tunen aan de “verkoudheid” die de MS912 hindert. Mijn enige beperking om de MS912 ronduit aan te bevelen. Maar met hetzelfde gemak denkt u daar geheel anders over.


EDITORS' CHOICE