Dik vier jaar geleden kwam de laatste Yellowjackets opname op CD uit en sinds die tijd is er veel veranderd rondom de band. Niet alleen bestaat de band nu uit Russel Ferrante op toetsen, Bob Mintzer op riet, Jimmy Haslip op bas en de nieuwe drummer Marcus Baylor, Yellowjackets zit niet meer bij een platenmaatschappij.
De sterke vercommercialisering van het genre waar Yellowjackets een van de aanvoerders van was is de oorzaak van de breuk met de gevestigde platenmaatschappijen. Om het hoofd te bieden aan MP3, Internet en dergelijke zijn onder druk van de platenmaatschappijen vooral in de VS hele hordes zogenaamde SoftJazz radio stations uit de grond gestampt. Deze draaien een mengeling van platgeslagen muziek die vroeger als Jazz Rock of Fusion te boek stond. En om het publiek te behouden voor deze razend populaire radio stations eisen de maatschappijen een bepaald soort ‘Fuzak’. Duidelijke exponenten van dit verschrikkelijke genre zijn Kenny G en zelfs David Sanborn. Op zich uitstekende muzikanten, maar blijkbaar is de dollar sterker dan het eer- en beroepsgevoel.
Yellowjackets vertikte het gewoon om mee te gaan spelen in deze vercommercialiseerde draaimolen en wil gewoon hun eigen muziek blijven maken. En hoe doe je dat dan? Je brengt je platen in eigen beheer uit met behulp van het internet. De hier besproken CD is dan ook alleen en enkel via www.yellowjackets.com te bestellen. Na het invullen van het beveiligde (!) formulier met adres en creditcard gegevens, ligt de dubbel CD binnen een dag of drie keurig netjes in de brievenbus. Prima.
Dan de eerste CD in speler. De installatie bestaat deze keer uit CEC CD spinner gevolgd door de onvolprezen TacT RCS die op haar beurt een Audio Note DAC2 voedt. Van hier gaat het signaal via de zilveren Harmonic Technology interlinks naar de Audio Note Meishu die nu is uitgerust met de nieuwste KR 300B buizen. De interlinks en de buizen zijn ter beschikking gesteld door Eurogram (www.eurogram.nl) ter evaluatie. Uiteindelijk wordt het signaal de ruimte ingestuurd met een stel Avantgarde Acoustic DUOs met een rendement van 105dB.
De eerste tonen van het openingsnummer ‘Les is Mo’’ nemen de luisteraar direct mee naar de kleine en vrij smalle ruimte van de Mint in Los Angeles waar de opnames zijn gemaakt. Prima live atmosfeer met een enthousiast publiek van zo te horen een man of 50. Oftewel een heel gezellig geheel. Het nummer zelf is een ode aan Les MacCann en Ediie Harris; een stuwende en karaktersitieke bas van Jimmy Haslip met daarop de piano van Ferrante die wordt afgewisseld met de sax van Mintzer. Zelf noemen ze het een nummer in gospel stijl, het swingt in ieder geval behoorlijk.
Nummer twee van de CD ‘Boomtown’ is geen verwijzing naar Jaco Pastorius – die toch Haslips leermeester is geweest, maar doet eerder aan de beginjaren van de Duitse groep Pasport denken. Een strak staccato begin dat verder in het nummer een vrijere jazzy stijl krijgt. De subwoofers hebben het met dit nummer lekker druk om de lage registers van Haslips 6-bas te verwerken.
‘Motet’ volgt in up tempo met een bas solo en ‘Mofongo’ is een vehikel voor de EWI – electronic wind instrument – van Bob Mintzer. Latin/Cuban in de vertrouwde Yellowjackets stijl, dus veel noten en diverse tempi.
Persoonlijk hoogtepunt is ‘Blues for KJ’ waarin met name Russel Ferrante de pedaal techniek van KJ – inderdaad de grote Keith Jarrett – ten volle uitbuit en laat zien of eigenlijk meer horen wat een vakman hij is. Dit nummer is zo complex dat je het een paar keer achter elkaar moet horen om het enigszins te ontrafelen. En als dit al niet genoeg is dendert ‘Runferyerlife’ zoals de titel al aangeeft met een sneltreinvaart voorbij. Alle vier de Yellowjackets proberen zoveel mogelijk noten in een seconde te stoppen, dat lukt en met een prachtig resultaat.
De tweede CD begint met ‘Song for Carla’ dat gelukkig op een live opname staat. Als het opgenomen zou zijn in een studio kan het een beetje te soft worden. Nu met juist een paar ruige eindjes werkt het nummer perfect. Een mooie overgang naar het bijna klassieke ‘Tutoise and the Hare’ met weer de Jarrett invloeden. Dit stuk zou in een solo piano uitvoering misschien nog mooier zijn; wie weet.
Nog meer bewijs van vakmanschap valt te beluisteren in het stuk ‘Mosaic’ dat typisch a la Yellowjackets een thema op diverse manieren behandeld en net als een fractal een geheel uit kleine gelijke delen opbouwt.Wel heel ruimtelijk volgt dan ‘New Jig’ waarin de hoofdrol voor de EWI is weggelegd. De opname laat de plaatsing van de vier spelers uitstekend tot leven komen en de onderlinge improvisatie.
Net als ‘Runferyerlife’ gaat het op een na laatste stuk weer in sneltrein tempo maar nu als blues. Het publiek is nu opgewarmd voor de grande finale met ‘Evening News’. Over en weer geven de vier Jackets elkaar plaagstootjes met als gevolg een dolle boel op en voor het podium. Het voetenwerk van drummer Marcus Baylor komt in de opname mooi uit, maar helaas is dit nummer het einde van de pret.
Zonder een platenmaatschappij achter de hand is Yellowjackets in staat een prachtig werkstuk af te leveren met muziek zoals ze het zelf willen. Prima opname en mix die de sfeer van de zaal en de optredens in de luisterruimte brengt. Een aanrader!
