Solo Piano en Han speelt Reiziger

Deze keer een dubbel recensie omdat beide producties weliswaar ieder op een geheel eigen manier een belangrijk stuk van de Nederlandse muziekgeschiedenis behandelen. Waar Bert van den Brink een solo piano concert geeft met improvisaties op bekende Nederlandse ‘volks’ liedjes, zo speelt Han Reiziger met begeleiders juist stukken die hij voor bekende Nederlandse artiesten heeft geschreven.

Van den Brink’s opname is er een uit een serie van tien waarin Willem van Barneveld in zijn eigen studio piano concerten organiseert voor een klein publiek. De Pinehill studio heeft de beschikking over een Bosendorfer Imperial concert vleugel en door de simpele two-track 20 bits opname met B&K/DPA microfoons, staat die ook echt in de luisterruimte.. De opname is redelijk direct en doet de Bosendorfer goed uitkomen. Bert van den Brink is een bekende begeleider van vele groten in de jazz wereld. Zo speelde hij met Toots Tielemans, Nat Adderly en Dee Dee Bridgewater. En dan nu een solo project met Hollands Populair. Gelukkig speelt hij de stukken niet, nee hij bewerkt ze en improviseert over ze. En dan blijken nummers als ‘Mens durf te leven’, ‘Als je voor een dubbeltje geboren bent’ of ‘Ole Guapa’ (Melando) ineens prima materiaal te leveren. Van den Brink maakt van elk stuk iets spannends en je hebt gelukkig niet de neiging mee te gaan fluiten. Nee, je gaat luisteren naar wat hij doet en welke uitgangspunten hij gebruikt. Het Jules de Corte stuk ‘De Seizoenen’ blijft het kleine houden, net als ‘Meisjes van Dertien’. Puur vuurwerk wordt aan de vleugel onttrokken in ‘Aan de Amsterdamse Grachten’ en laat gelijk horen dat het met de dynamiek in de opname wel goed zit.

Bij Han Reiziger is de ontstaansgeschiedenis zoals Cherry Duyns deze verwoordt op het hoesje, een eigenaardige. Het initiatief voor de CD ligt niet bij Han zelf, maar bij de begeleiders. Frits Landesbergen op drum en vibrafoon, Edwin Corzilius op de bas, Leonardo Amuedo gitaar en Jeroen de Rijk percussie, wilden het werk van Reiziger vastleggen. Nooit geweten dat Han in zijn tijd als cabaret pianist zoveel leuke nummers heeft geschreven en voor wie. Paul Pouwer heeft op deze CD stukken als ‘Call Girl’ voor Jasperina de Jong, ‘Rob 4’ voor Rob van Reijn, de tune van ‘Reiziger in Muziek’ of ‘Listen’ voor het Metropool orkest van Rogier van Otterloo weer meesterlijk vastgelegd. Het moet hier maar weer gezegd worden. Het is in en in zonde dat Han Reiziger van de vaderlandse televisie is verbannen. Hij is een lopende muzikale encyclopedie op bijna alle muzikale terreinen en zoals op deze CD blijkt een begaafd componist. Han is waarschijnlijk te bescheiden – en dat siert hem enorm – om op zijn poot te spelen. Zo heeft hij ook enorm geoefend op zijn pianopartijen. En dat heeft zijn vruchten afgeworpen zoals we ondermeer hebben kunnen ervaren tijdens het Doelen Lente Festival waar deze CD ten doop is gehouden en Han met begeleiders een paar stukken speelde.

Naast een sterke bezetting zijn het de nummers zelf die deze CD de moeite waard maken. Het enige wat erop aan is te merken is dat de bijbehorende teksten niet op een inlegvel zijn bijgesloten. Ver weg in het achterhoofd zijn een aantal teksten wel paraat, maar lang niet alle. Dit neemt niet weg dat aan deze CD veel plezier te beleven is.

Bert van den Brink: Solo Piano
Pinehill PHCHR 75084

Han Reiziger: Han speelt Reiziger
Baileo BMP 116