Wilson Benesch Arc

Jan de Jeu | 16 november 2003 | Wilson Benesch

Wilson Benesch ARC - Second opinion

Phil van Deijk

Wilson Benesch ArcHet gebeurt niet vaak dat u bij Hifi.nl twee artikelen over een zelfde product leest. Daarom in vogelvlucht waarom het nu wel gebeurt. Een component vervangen en inpassen in een bestaand audiosysteem vereist een goede voorbereiding. De prestatie van elk afzonderlijk audioapparaat is namelijk sterk afhankelijk van de overige componenten waarop het aangesloten wordt. Daar komt nog eens bij dat ook de luisterruimte een belangrijke rol speelt. Ik heb luidsprekers in de ene ruimte de sterren van de hemel horen spelen terwijl deze zelfde luidsprekers in een andere ruimte een ander beeld weergaven. Te horen was bijvoorbeeld in de eerste ruimte de basiseigenschappen maar niet de verfijning en de betovering. Dat kwam in de andere ruimte wel tot zijn recht. Zo ook met versterkers, een ieder weet dat hij geen 2x7 watt triode buizenversterker op een 4-weg luidsprekersysteem aan moet sluiten met een gevoeligheid van 82 dB en een impedantie van 2 Ohm.

Daarom geldt in audioland altijd het sterke advies; beluister, voordat u tot de aanschaf van een nieuw apparaat over gaat, het in u eigen systeem en uw eigen luisterruimte.

Misschien is het onderhand duidelijk geworden waarom er twee artikelen over één product zijn geplaatst. Tijdens het beoordelen van een apparaat komen wij wel eens voor bijzonderheden te staan. Zo gebeurt het regelmatig dat een recensent bij een collega-recensent op bezoek gaat indien er zich iets wonderlijks voordoet, of dat een te recenseren apparaat niet geheel aan de verwachtingen voldoet. Omdat alles in audioland van zoveel factoren afhankelijk is wordt er dan besloten kosten nog moeite te sparen en het apparaat aan een "second opinion" te onderwerpen. Zo ook deze Wilson Benesch ARC luidsprekers, eerder door Jan de Jeu in zijn luisterruimte en op zijn set beluisterd. Jan kende Wilson Benesch en het geluid ervan, maar hoorde het op zijn eigen set niet terug. Ik ken Wilson Benesch alleen van naam en had deze luidsprekers nog nooit ergens horen spelen. Daarom fris van start met het vervolg op Wilson Benesch deel II. Een uitgebreide impressie over vormgeving en gebruikte componenten heeft u al kunnen lezen, vandaar dat ik meteen met de deur in huis val en met u mijn luisterervaring deel.

Aansluiten

Wilson Benesch ArcJan Verlegh van Audio Excellence stond bij mij voor de deur met een paar zeer fraai uitziende Wilson Benesch ARC luidsprekers en een set Nirvana Royal luidsprekerkabels. Nadat Jan weg was werd als een speer de Nirvana op mijn Avalons aangesloten en werd eerst geruime tijd naar de Nirvana geluisterd. Ik wilde de kenmerken en eigenschappen van deze kabel goed leren kennen zodat ik dat straks naar de Wilson Benesch terug kon vertalen. De Nirvana`s werden op hun beurt aan de andere zijde verbonden met de Marsh Sound A400s eindversterker en de P2000 voorversterker. Als analoge bron diende de roemruchte VPI Scout voorzien van het Clearaudio Victory H output element. Als tegenhanger was er het digitale geweld in de vorm van de Teac/Audio Alchemy/M-Audio combinatie, later werd deze nog bijgestaan door een heel leuke buizen cd speler. Maar daarover leest u later meer. Onderling werd alles met behulp van Sign Audio kabels aan elkaar geknoopt.

Hierna werd het tijd om de Avalons het veld te laten ruimen en mijn 2 meter brede Creaktiv audiorack door een paar Wilson Benesch ARC luidsprekers te laten flankeren. Ik plaatste de Wilson`s, in eerste instantie, op een afstand van een halve meter voor de muur en met het front licht ingedraaid. Ik heb ze toen zachtjes op de achtergrond laten spelen. Tijdens een luistersessie kwam ik er al snel achter dat dit niet het juiste plaatsing is. Het schuiven en heen en weer lopen kon beginnen. Het beeld was in den beginne te breed en te open waardoor er een gat in het midden ontstond. Gaande weg meer naar binnen draaiend kwam ik tot het juiste beeld, waarbij het totaal één vloeiend beeld ging vormen. Tot ik op een gegeven moment het meest optimale had bereikt wat mogelijk was. (Jan had me wel verteld dat de Wilson`s redelijk ver naar binnen gedraaid moesten worden maar ik wilde dat toch zelf uitproberen en ondervinden). De aftstand tot de muur is vrijwel gelijk gebleven.

MERK

EDITORS' CHOICE