Van Philips ontvingen wij de 40PFL5605, een 999 euro kostend model uit de goedkopere 5000 serie. Bij Philips is het LED wat de klok slaat en ook dit scherm is voorzien van dit nieuwe type backlights. Toch is de televisie met zeven centimeter niet ultradun. Philips maakt gebruik van een normale rand rond het scherm, waarbij het LCD paneel voorzien is van een ontspiegelende laag, ideaal voor gebruik in een kamer met veel licht. De gebruikte LED verlichting zorgt wel voor een extreem laag energieverbruik: zelfs met alle eco-functies uitgeschakeld en bij een zeer hoge helderheid van bijna 400 cd/m2 verbruikt de televisie slechts iets meer dan 50 Watt, een hele prestatie!
Qua techniek is de televisie goed voorzien, maar uiteraard wat minder dan bij de duurdere modellen van het merk. Toch krijgen we 100Hz beeldinterpolatie, Philips’ eigen Pixel Plus HD beeldverwerking en de mogelijkheid om via USB mediabestanden af te spelen. Netwerkfunctionaliteit vinden we op deze TV niet terug en ook het aantal HDMI-ingangen is met drie stuks wat beperkt. De 40PFL5605 is uitgerust met Philips’ nieuwe menustructuur en zeer simpele afstandsbediening. De filosofie hierbij is dat een afstandsbediening met minder knoppen gebruiksvriendelijker is wanneer deze samenwerkt met een uitgekiend menu op het scherm. In de praktijk blijkt dit redelijk te kloppen, Philips heeft de belangrijkste functies snel en overzichtelijk op het scherm beschikbaar.
De ingebouwde mediaspeler kan alleen bestanden vanaf USB spelen, een netwerkaansluiting ontbreekt. De ondersteuning voor bestandformaten is prima. Philips claimt zelf slechts MP3, JPG, MPG en MPEG4 formaten te ondersteunen, maar WMA, WAV, MPEG2 HD, WMV HD, sommige Dvix bestanden en MKV bestanden met Dolby geluid worden ook prima afgespeeld.
Wat beeldkwaliteit betreft kunnen we redelijk tevreden zijn over deze TV. Helaas heeft Philips er nog altijd een handje van om standaard een hele batterij ‘beeldverbeteringen’ in te schakelen die zorgen voor een plaatje dat héél veel contrast en spetterende kleuren laat zien, maar weinig realistisch is. Schakelen we de auto-contrast en auto-kleur opties uit, dan blijft een prima beeld over, al moet de TV in ‘PC modus’ geschakeld worden om het beeld van de aangesloten Blu-ray speler correct weer te geven qua helderheid: vreemd.
De 40PFL5605 laat een beeld zien dat aan de lichte kant is, met als resultaat gammawaarden die uiteenlopen van 1.7 tot 2.0.
Ook bij Philips overheerst de kleur groen, terwijl rood en blauw wat achterblijven. De kleurtemperatuur laat een dip zien en varieert van 6250 tot 6750 Kelvin.
Het CIE diagram van de 40PFL5605 maakt duidelijk dat het kleurbereik voor zowel rood, groen als blauw ruim te groot is, met als resultaat wat aangedikte kleurweergave. Gelukkig is dit makkelijk op te lossen door de kleurinstelling een paar stapjes terug te schroeven. In vergelijking met de meeste andere TV’s uit de test biedt Philips echter beperkte mogelijkheden om het grijsverloop en de kleurtemperatuur aan te passen, wat liefhebbers van een zo natuurgetrouw mogelijk beeld als een nadeel zullen ervaren.
Samsung LE46C650
Omdat Samsung niet op tijd een 40 inch model uit haar nieuwe C650 LCD serie beschikbaar kon stellen, hebben we ervoor gekozen het 46 inch model uit dezelfde serie te bekijken. Wat mogelijkheden betreft zijn beide schermen identiek en ook de specificaties ontlopen elkaar niet, al gebruikt het grotere scherm uiteraard meer energie. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de LE46C650 op dit punt als slechtste uit de bus komt. Naast het grote formaat is ook het gebruik van CCFL achtergrondverlichting debet aan het verbruik van 161 Watt; schermen met LED technologie scoren per definitie beter.
Design is een kwestie van smaak, maar wij zijn zeker te spreken over het uiterlijk van de C650. Door gebruik van de CCFL verlichting is het scherm niet dun, maar de fraaie zwarte lijst met doorzichtige accenten en de voet waarin een vleugje rood is verwerkt staan de TV uitstekend. Het gebruikte LCD paneel is niet ontspiegeld. Hierdoor lijkt het scherm donkerder, maar is het dus wel gevoelig voor spiegelingen. De TV is voorzien van 100 Hz Motion Plus technologie. Zoals eerder gemeld heeft Samsung frame-interpolatie goed voor elkaar en vallen de beeldfouten minder op dan bij sommige andere merken. De televisie beschikt over DVB-C en DVB-T tuners en is met een CI+ module te gebruiken binnen het netwerk van Ziggo.
Wat Samsung ook goed voor elkaar heeft, is de DLNA en USB-functionaliteit. Zowel via het thuisnetwerk als via een aangesloten USB stick of harddisk kan de TV vrijwel alle denkbare mediabestanden afspelen. Naast MP3 muziekbestanden en JPG foto’s speelt de TV ook alle videobestanden uit onze testpool, met als enige uitzondering filmpjes in Apple’s MOV formaat. Alle andere bestanden worden probleemloos afgespeeld, ook bij hoge bitrates waar menig andere TV zich geen raad mee weet. Prachtig! Samsung laat duidelijk zien dat je met een nieuwe TV van dit merk eigenlijk geen reden meer hebt om ook nog een losse mediaspeler aan te schaffen. Ook aardig is de compleet vernieuwde Internet@TV functionaliteit, waarmee diverse aangepaste internetsites en widgets bezocht kunnen worden en bijvoorbeeld Youtube filmpjes af te spelen zijn.
Wat beeldkwaliteit betreft hebben we weinig te klagen. Het gammaverloop is prima en ook de verdeling tusen rood, groen en blauw is vrij netjes, waardoor de LE46C650 als enige een Delta E grafiek laat zien die voor vrijwel het hele bereik over de 7 ligt. Vrij netjes dus!
Het resultaat is dus dat de kleurtemperatuur over vrijwel de gehele linie netjes rond 6500 Kelvin ligt, al weet de TV dat niet helemaal tot bovenin vast te houden. Een iets lagere contrastinstelling biedt hier echter soelaas. Samsung biedt sowieso zeer uitgebreide mogelijkheden om kleurweergave en grijsverloop aan te passen. Out of the box weet de TV echter al te overtuigen in ‘movie’ modus.
