De moeilijke kamer
Dat ik een lastige luisterruimte heb is denk ik wel bekend. Pas nog zijn luidsprekers die normaal ver boven modaal scoren opgehaald door de importeur. Deden het niet lekker op mijn set in mijn ruimte. Toch de Audiolabs op de normale plaats gezet en gelukkig is een goed huwelijk tussen kamer en speaker mogelijk. Daar helpt zeker bij dat het geen reflex systemen zijn, maar gesloten (aperiodisch geeft slechts demping, geen geluid). Als bron stonden ter beschikking mijn tuner, platenspeler en minidisk, naast de Teac VRDS T-1, de Monarchy Audio anti jitterbox en de 22B d/a converter van dat merk. Tevens is er veel gespeeld met een CEC TL-2x/ TL-71 loopwerk/dac combi die voor iets anders hier in huis stond. Versterkers de immer beschikbare Sphinx PJ2 en mijn SM-70 monoblokken. Kabels diverse Van den Hul, een serie digitale kabels waarover later meer en Ocos naar de speakers in single wire. Geen rare fratsen, wel een netfilter van Kemp Electronics en alle netsnoeren zijn van Kemp. Over enige weken kunt u trouwens lezen wat de Kemp spullen doen op mijn set. Lange tijd hebben de Kalimba’s staan spelen, in wat mindere mate de Fidjol. Geen specifieke reden, behalve dat de kleinere Fidjol`s wat makkelijker “op te pakken” zijn dan de grote broers. De grote Kalimba’s zijn ook nadrukkelijk aanwezig in de kamer. Mede denk ik door de kleur, in mijn geval zilvergrijs. De Fidjol verdween optisch en lijkt kleiner dan hij in werkelijkheid is. De fronten zijn steeds verwijderd als er geluisterd ging worden.
Tot je er gek van wordt
Voor HVT heb ik een test gedaan van een achttal digitale kabels. Het resultaat staat in het januari 2002 nummer. De eerste testronde op mijn eigen speakers met eigen cd speler, de tweede testronde met een CEC cd speler en de Kalimba’s als weergevers. Ik ga u hier niet vertellen hoe de test uitviel, dat leest u maar in de HVT, maar wel kan ik de Kalimba’s een compliment geven. Zonder enige moeite lieten ze horen welke verschillen er zijn in de diverse kabels. Diepte, lage tonen, middengebied, hoog, plaatsing, onderscheidend vermogen, elk aspect werd duidelijk belicht en de Kalimba’s vertoonden hierin geen negatieve eigenschappen waardoor een gekleurd beeld ontstaat. Wel werd ik er langzaam gek van om steeds dezelfde nummers van dezelfde vijf cd’s te beluisteren. Je oren gaan tuiten. In de periode dat de speakers ter beschikking stonden hebben ze heel veel gespeeld. Vier weken lang leefde ons gezin ermee en een keur aan muziek is de revue gepasseerd. Specifiek staat hieronder wat met sommige cd’s de bevindingen waren. Globale indrukken leest u tussen de regels door.
Laten we eens beginnen met de Fidjol. Die mocht de primeur hebben van de nieuwe cd van Susanne Vega (foto), Songs in red & gray. Eindelijk weer eens een meesterwerkje van deze zangeres die ik na Tom’s Diner uit het oog verloor. Een verrassende impact komt uit deze relatief kleine gesloten kast. De Fidjol zorgt voor een fraaie stage en plaatst goed. Diep laag is er niet, maar daarentegen is het laag dat er wel uitkomt strak en detailrijk. De stem van Susanne is natuurlijk en combineert met het wat terughoudend hoog.
